Hemen üstümü giyinip evden çıktım. Bugün önemli bir gündü. Her şeyin açığa çıktığı, sırların döküldüğü gündü.
Oops! Această imagine nu respectă Ghidul de Conținut. Pentru a continua publicarea, te rugăm să înlături imaginea sau să încarci o altă imagine.
(Giyindiği kıyafet)
Kapıya gelince derin bir nefes aldım. Sakin olmalıydım. İstemeseler ölmezdim ya.
Kapıyı Mert açtı.
" Günaydın Aysu! " Dedi.
" Günaydın tatlış " Dedim.
Salonda olan Yağız'ın yanına geçtim.
" B-ben size bir şey açıklamalıyım. Herkes gelebilir mi? " Dedim.
" Tabii de, sorun mu var? " Dedi.
" Yok, açıklayacağım zaten teşekkürler " Dedim.
Kafa sallayıp herkesi salona topladı. Herkes bir koltuğa oturunca bende karşılarındaki koltuğa oturdum.
Boğazımı temizleyip, " Size bir şey açıklayacağım. Annem ölmeden önce bana bazı şeyler söyledi. Açıkçası ben ilk başlarda pek inanmamıştım. Fakat dün bu konu hakkında resmi bir bilgiye ulaştım. Buyurun, inceleyin " Dedim ve test sonucunu verdim. Hepsi meraklı gözlerle kağıdı inceledikten sonra gözleri şokla açıldı.
Atlas zorla yutkunup, " N-nasıl ya? İ-ikiz miyiz biz? " Dedi. Diğerleri kağıdı inceliyordu hala. Açıkçası çok kısa ve net bir biçimde yazıyordu.
" Sen kaybolan kardeşimiz misin? " Dedi Bora inanamayarak. Kafa salladım.
" Ben olayın şokunu atlatıp gelirim " Dedi ve evden çıktı Yiğit.
" Bu beni de aşar " Deyip peşinden Yağız çıktı. Derin nefes aldım.
" İkizim var lan! " Diye yeni yeni aydınlandı Atlas. Ve bana sarıldı. Hayırdır koçum sen hemen ikiz falan?
" Yani, sen benim kuzenim misin? " Dedi Mert.
" Evet " Dedim.
" Vay bir kuzenim daha oldu " Dedi Mert. Değişik.
" Ben bayılacağım teşekkürler " Deyip kendini yere atan Bora'ya mal mısın bakışları attım. Dur, ya cidden bayıldıysa?
Hemen yanına indim ve Osmanlı tokadı geçirdim. Ama kalkmadı!? Ve beni tanıyan herkes bilir ki benim attığım Osmanlı tokadı üzerinden kamyon geçmiş etkisi yaratır.
" ATLAS! GALİBA BORA BAYILDI " Diye bağırdım üst kattaki Atlas'a.
" GELİYORUM İKİZCİM " Dedi. Maşallah dünden hazır bana ikiz demeye.
Aşağı indiğinde, " Yok be bayılmamıştır " Dedi. Bende kafamı iki yana salladım.
" Bekle " Dedi ve mutfağa gitti.
Elinde içi buz dolu bir sürahiyle geldiğinde ağzımı şokla araladım.
" Eee yuh kanka " Dedim.
" Kanka mı? Nasıl bana kanka dersin? İkizim demelisin " Dedi Atlas. Göz devirdim. Atlas tüm suyu Bora'ya dökse de Bora tepki vermedi.
" Ölmüş " Dedi.
" Lan ne diyorsun!? Bayılmış bir şey yap! " Dedim.
" Ne yapıyım ayol? Doktor muyum ben? " Dedi. Bunun kafası güzel kardeşim.
" Kolonya dökelim ayılır şimdi " Deyip kolonya almaya gitti. Kolonya ile döndüğünde Bora'ya koklattık.
" İçim geçmiş " Deyip aniden kalkınca Atlas kendimizi yerde bulduk.
" Sen uyuyor muydun yani? " Dedi Mert.
" Evet? " Dedi Bora.
" Sana tokat attım ve üstüne su döktük ama uyanmadın? " Dedim.
" Tamam bir ara bilincimi kaybettim, kabul. Neyse rüyamda sen bizim kardeşimiz çıkıyordun çok komik " Dedi.
" Zaten kardeşsiniz! " Dedi Mert.
Ve akşama kadar Atlas'ın ikizim var demesiyle, Bora'nın bayılıp ayılmasıyla ve Mert'in acıktım demeleriyle geçti.
" Kapı çalıyor. Yağız ve Yiğit gelmiş olmalı " Deyip kapıyı açta Atlas. Yağız ve Yiğit içeri geçip karşıma oturdu.
" Bak, biz çok düşündük. Senin öldüğünü söylemişlerdi bize. Yıkılmıştık o an. Çünkü senin yanımızda olma ihtimalin bizi o kadar mutlu ediyordu ki. Öldüğünü söylediklerinde herkesin simasını hatırlıyorum. Annem ve babam yıkılmıştı. Atlas yeni doğmuştu, ama sanki hissetmişti. Ağlıyordu deli gibi. Bora da küçücüktü. Ne olduğunu anlamamıştı. Yiğit ve ben ise sarılmış kabustayız diyorduk. " Dedi Yağız.
Beni bu kadar sevmiş olmaları bile yeterdi bana.
" Ve kabul edersen, aslında başka bir şansın yok bizimle kalmanı istiyoruz. Ve geçen günleri telafi etmek " Dedi Yiğit.
" Size alışmam kolay olmayacak biliyorum. Ama çabalayacağım. Çünkü artık kaybedecek bir şeyim yok " Dedim.
Gülümsedim. Ailem sandığım kişiler öldüğünden beri bu kadar sıcak gülümsememiştim kimseye. Onlarla aile olmayı denemeliydim. Çünkü onlar da istiyordu, bende.
***
" O gün o yüzden odamdaydın değil mi? " Dedi Atlas. Sinsice sırıtıp kafamı salladığında kafama hafifçe vurdu.
" Ha, şey! Benim ismim ne olacaktı? " Diye sordum konuştuğumuzdan beri aklıma yeni gelen soruyu.
" Aysude. Annem bu ismi çok sevmişti " Dedi Yiğit.
" Sana Aysude diyelim mi yani Aysu? " Dedi Mert.
" Şey, ismimi seviyorum. Zaten pek değişiklik yok " Dedim ve güldüm. Diğerleri de gülümsedi. Biraz daha sohbet ettik.
Herkes yorulmuştu.
" Burada kalacaksın değil mi? " Dedi Bora.
" Burada kalmazsam yetimhanede kalacağım " Dedim.
" Peki, o zaman yarın gidip yetimhane müdürüyle konuşalım. " Dedi Yağız. Bende kafa sallayıp misafir odasına geçtim. Tepkiler beklediğim gibi değildi. Ama bu tepkiler beni sevindirmişti. Abilerim ve ikizim vardı. Yıllar sonra karşına çıkan abilerin ve ikizin biraz sana garip hissettirse de gayet güzel bir histi.
