Bölüm 10

4.3K 153 2
                                    

*Aysu'dan* 

Bora elindeki şampuanı Maço'ya doğrultmuş, yaklaşma diyordu.

" Bu kim ya!? " Dedi Bora bize bakıp. Sonra koşarak arkamıza geçti. Ben ne olduğunu anlamaya çalışırken Atlas gülmekten yerlere yatıyordu. Bora'nın çığlına Yiğit ve Yağız da gelmişti. 

" Ne oluyor? Bu köpek kimin, nereden çıktı? " Dedi Yağız.

" Şimdi şöyle, eğer sahibi yoksa bu köpek bizim. " Dedim.

" NE!? " Dedi Bora.

" Ya sen niye böyle tepkiler veriyorsun? " Dedim.

" Köpeklerden korkuyor " Dedi Atlas gülmeye devam ederken.

" Bu köpeği evde besleyemeyiz " Dedi Yiğit.

" Kesinlikle! " Dedi Bora.

" Maalesef, besleyemeyiz " Dedi Yağız.

" Ya, ben çok sevmiştim oysaki. Galiba en az 1 ay depresyona gireceğim " Deyip, en üzgün ifademe bürünüp tam banyodan çıkacakken,

" Besleriz besleriz " Dedi Yağız. 

Sinsice sırıttım.

" Abi saçmalama! " Dedi Bora.

" Ya bir durun, bu köpeği nereden buldunuz? " Dedi Yiğit.

Atlas'la birbirimize bakıp banyodan koşarak çıktık.

" Nereye? " Dedim koşarken.

" Bilmiyorum, ama koşmazsak cehenneme! " Dedi Atlas.

Koşmaya devam ettik. Ev kocaman olunca tabi, koş koş bitmiyordu. Atlas'ın odasına girip dolaba saklandık.

" Eskiden beni bulsunlar diye buraya saklanırdım. Hiç bulamazlardı " Dedi Atlas fısıltıyla ve acının tatlı tebessümüne bürünmüş bir şekilde.

Pek bir bilgim yok ama, benim öldüğümü zannettikleri zamanlar öz annem ve öz babam aralarında çok sıkıntı yaşamışlar. Bu kavgaları Atlas 5 yaşına gelene kadar devam etmiş. yani şöyle, ara sıra benim konum açılır herkes tartışmaya başlarmış. Tabii bir süre sonra herkes üzüntüsüne bir kenara atmaya çalışıp ailesine odaklanmış.

Galiba yarım saattir dolaptaydık. Ama artık nefes alamıyordum, içerisi çok sıcaktı.

" Ay, yandım çıkıyorum ben " Dedim ve dolabın kapağını açıp kendimi aşağı attım. Atlas da aşağı indi. Kapıyı hafif aralayıp kafamı uzattım. Atlas da benim gibi kafasını uzattı.

" Görünürde bir şey yok " Dedim ve odadan çıktık. Aşağı indiğimizde, mutfak masasındaki Bora ve ona bakan Maço'ya mama koymaya çalışan Yağız'la Yiğit'i gördük.

" Hah! Sonunda geldiniz " Dedi Yiğit.

" Dökülün " Dedi Yağız. Bizde cebimizdeki paraları masaya koyduk. Yağız elini kafasına vurdu. 

" Anlatın " Dedi.

" Bak şimdi, biz dün uyuyamadık. Saat gece 2 falandı. Alerji iğnesi yüzünden. Abur cubur istedik ama evde hiç yoktu bak sen Allah'ın işine. Bizde çıktık bakkala gittik dönüşte bu tatlışı gördük ben almak istemedim ama Atlas çok yalvardı " Dedim. Ha ha, yalan.

" Yalan abi ya! Kendisi istedi " Dedi Atlas bana bakıp dil çıkarıp. Bende ona dil çıkardım.

" Sahibi yoksa bizim olabilir mi? " Dedim.

" Kesinlikle hayır!! Ölmek için gencim " Dedi Bora.

" Neren genç senin? Yaşlanmışsın. " Dedim.

" Ney? Ben senden daha genç gözüküyorum " Dedi Bora.

" Güldürme beni, yaşlı şey seni. Ana, uyumlu oldu. Acaba şair falan mı olsam? " Dedim.

" Yeter! Gecenin o saatinde dışarı nasıl çıkarsınız? Ya başınıza bir şey gelseydi!? " Dedi Yağız.

" Of, asıl size yeter! Reşit değiliz ama ne olduğunun farkındayız. Biz ne olursa olsun birbirimizi kollayacağız. Ve bu yüzden başıma ne gelirse gelsin yanımda Atlas olacağı için benim açımdan bir sıkıntı yok artık. " Dedim.

" Biliyoruz canım, ama sadece korktuk. Geçen ki olay yüzünden hala endişeliyiz... " Dedi Yağız.

" Endişenizi anlıyorum abi, ama biz birbirimizin yanındayız artık. Gittiğimiz her yer aynı. Alerjilerimiz bile aynı..." Dedi Atlas. Kafa salladım. 

" Biliyoruz. Biz sadece endişelendik " Dedi Yiğit. 

Ve hepimiz sarıldık. Bora bile Maço'dan korkmasına rağmen masadan inip yanımıza geldi. Uzun zaman sonra mutluydum ve bu mutluluğun bozulmasını istemiyordum. Evet, belki hala onlarla çok yakın olamamıştım ama aramızda bir bağ oluşmuştu. Ve günden güne bu bağ büyüyordu.

" Peki, bizi seviyor musun? " Dedi Bora.

" Yani ne bileyim, hepimiz bir şeyler öğrendik ve hayatımız değişti. Biz sana alıştık çünkü varlığından haberdardık. Ama sen bizi hiç tanımıyordun " Diye ekledi.

" Tabii ki sizi seviyorum, yani belki çok alışamamış olsam da size karşı sevgi besliyorum ve bu sevgim her geçen gün büyüyor " Dedim ve gülümsedim. 

Onları seviyordum. Ve eminin ki yakında birbirimize kopamayacak derecede bağlanacaktık...

---

Maço'dan kaçan Bora fkeıjıepqidlpq

Sizce ne zaman onlara abi demeye başlasın? 

Yıldıza basar mısın 🥺

Yeni AilemWhere stories live. Discover now