CHAPTER XXIV HANG-OVER

219 1 2
                                    

JOYCE

"What's in your eyes?"

Tatay wanted to laugh, I could see how he  tried to hold it. Yes. I'm a total wreck today after what Johann did last night. Nope, its not like what you think. We went to the bar, get drunk, dance like crazy and I woke up with headaches on my bed. Though I'm not quite sure how I came home. That was my first time, actually everything about yesterday was my first time and I didn't regret any of it. It was fun amazing.

"Ganun kapangit ang itchura ko para tatawa ka ng ganyan?"

"Tumatawa ba ako?"

I rolled my eyes and let him draw his laugh. Napatawa na rin ako kasabay niya.

"You're a crazy old man.."

"correction I'm a man but not old.."

"says who?62 years old man?"

Tinaas ni Tatay ang sleeves niya at kunwaring pinapakita ang muscles sa arm.

"ewwww...disgusting.."

I said acting disgusted. We laugh again and went inside the Cafe.

Umiinom ako ng kape para makuha ang sakit sa ulo ko. Uminom na rin ako ng paracetamol but hindi pa rin nag eeffect. Buti nalang at walang masyadong costumer. Tatay reading the news in the counter. His face was so serious for whatever he's reading. Hindi ko na muna siya inusisa, I just watched his expression change more saddened.

I glimpsed on the clock. It was near nine and my adrenaline came back again. Sana naman masakit din ang ulo niya kagaya ko at least hindi unfair. I started to brew their coffee while waiting for the time. Tatay Bert still focused on the news. Lumapit ako sa likod niya at agad niyang tiniklop yong pahayagan at ngumiti ng pilit.

"oh..nine na pala..trabaho na.."

I frowned feeling confuse.

"Bakit?"

Napatingin ako sa news na pinasok niya sa drawer and decided to ignore it.

"nothing.. ang seryoso kasi.."

Hindi na siya nakasagot dahil bumukas na ang glass door. Dumating na sila na as usual maingay pa rin. Johann winked at me na parang sira bago umupo sa kanyang table. Paano nagagawa ng isang kindat na hawiin lahat ng iniisip ko? Kaloka.

"ayan tayo eh..pumapag ibig.."

tuksong sabi ni Tatay. Ngumiti nalang ako at sinalin ang kape sa mga tasa.

"teka nga lang parang iba ang pgkabloom mo ngayon ah?"

Emil trying to start again.

"ewan ko sayo.."

"Oo nga naman Joyce..ano ba talaga nangyari kahapon at pareho kayong parang pagod?"

I see the bad thoughts in their face and honestly I feel embarrass na ganun ang iniisip nila. Mabuti sana kung di sila nakasuot ng puting sotana. .

"Mahiya naman kayo sa mga suot niyo..".

sagot ko habang pinapatong ang mga kape nila sa mesa.

Johann give Zach an enough dude look. Tumawa ang dalawa at tinaas ang dalawang kamay na kunwari suko na. 

"masakit ba ulo mo?"

tumingin muna ako kina Zach bago tumango. Mga baliw akala ba nila di halatang tawang tawa sila.

"Maaalis din yan mamaya. Uminom ka ng paracetamol?"

"Cmon dude not here..nasusuka kami.."

Emil joke again.

LOVING A SEMINARIANKde žijí příběhy. Začni objevovat