Home where the heart is

Chapter 1

Irene Pov

"Mom dali na ikaw nalang hinihintay sa baba" Sigaw ng anak ko mula sa labas ng kwarto.

"teka lang naman anak kung maka sigaw ka naman kala mo naman bingi ang kausap e" I said as I opened the door.

"Mom ang bagal mo kumilos promise!" Yanne said making me raise my eyebrows

"Oppsie!" Bahagya naman itong napa takip sa kanyang bibig at agad na tumakbo pababa ng makita amg reaction ko.

"Yanne Celestine!" Sigaw ko hindi na ako mag tataka kung kanino ito nag mana ng kalukuhan.

Nang maka rating ako sa baba ay nakita ko naman naka by height ang mga mag pipinsan si Yanne ang pinaka harap dahil siya ang pinaka maliit. Actually pwesto ni Bella doon kaso wala siya dahil nasa abroad nag aaral.

"Ganyan, ganyan dapat lagi ang ayos niyo. Naiirita kapag nakikita ko kayong wala sa ayos" I said jokingly.

"Hirap magka roon ng nanay na perfectionist" reklamo ni Yanne na sinang ayonan naman ng mga kuya niya.

"Buti nalang hindi perfectionist si mommy" Umiling iling na saad ni Matthew.

"Aba! All thanks to me kasi mahihirapan talaga kayo saakin kapag kagaya ako ng tita Irene niyo" I chuckled on what Manang said.

"Are we all complete now?" Mommy asked from behind.

"Okay let's go! Ano pa hinihintay niyo mag sisakay na kayo sa sasakyan at aalis na tayo" Dali dali namang nag unahan ang mga pipinsan na pumasok sa van sa kadahilanang ayaw nilang ma-pwesto sa likod dahil maalog.

Habang kaming mga magulang naman ay sabay sabay na nag lakad.

"Ayan na ang mga istetik papalapit na ang mga istetik nahiya naman kami sa aming ootd" sigaw ni Yanne habang kami ay papalapit sakanila.

"Talaga naman Yanne, oo kahit kailan kelan ka mag titikom ng bibig mo?" tanong ni manang.

"Eh ikaw mama kelan mo rin ititikom ang bibig mo?" pabalik na tanong nito bahagya namang napatigil si manang.

"Ay! Natututo ka ng mang bara nako sinasabi ko sayo bata ka! Saan mo natutunan yan aber?" Tanong ni Manang habang papasok sa sasakyan.

"S-sayo?" Tanong pabalik nito.

"Aba, Irene itong anak mo na mumuro na kaunti nalang b-bingo na 'to sa'kin" Inis na saad ni Manang.

"Wala pala e, pamangkin mo palang 'yan Manang talo kana" Papasok na sana ako nang pigilan ako ni Manang.

"Hep hep! Can't you see?" Tanong ni manang at tinuro ang index finger kay Yanne at nag simulang iduro ang mga boys hanggang sa matapat ang index finger niya sa sarili niya.

"Can't you see puno na kami" Pagtataray ni manang.

"E 'di gagamitin namin sasakyan namin problema ba yun? let's go HONEY" I said at talagang idiniin ang salingtang Honey.

"Ay tita o pinapamukang wala kang–" Hindi na natuloy ni Yanne ang sasabihin niya nang hampasin siya ni Manang.

"Shush! Stup up no need to remind me" Manang said making all of us laugh.

"Umalis na kayo sa harap namin ng maka alis na bago ko pa itali ang mga kamay niyong yan" Dagdag ni manang habang tinuturo ang kamay naming magkahawak.

"Bitter mo naman inulam mo ba ng isang buwan ang ampalaya?" Saad ko at nagulat nalang kami nang bigla niyang isara ang pinto ng sasakyan.

"Ayan kasi inasarasar mo pa, you know Ime naman e" Bulong ng katabi ko.

"Minsan ko nga lang siya asarin" Saad ko saka kami nag tungo sa'ming sasakaya.

YANNE

"Kuya please can i have some?" Pag mamakaawa ko sa kapatid kong ubod ng damot sa junk food.

"No. Ayoko." Umiiling na saad nito.

"You're so madamot!" I said while pouting hoping that maybe, just maybe i can change his mind.

"No. Hindi mo ako madadaan sa pa pout pout mo hindi ako si mom 'no" Saad ni kuya Fonso na patuloy lang sa pagkain ng junk food.

"I'll make sumbong kay mommy" I said and i was about to call mom when kuya Fonso suddenly put junk food on my mouth!

"Kuya! What the hell!" Inis kung sabi, muntik na akong mabulunan sa ginawa niya! 

"You're not thinking Yanne! Mag susumbong ka kay mom e ayaw rin naman niya na kumakain ka ng junk food" He said. Well right, ayaw ni mommy na kumakain kami ng junk food.

"Mag susumbong ka paoagalitan ka rin, think Celestine think" I secretly roll my eyes.

"Then sorry!" Kainis! Kapah talaga 'yong anak niya humingi saakin ng mga gummies pag dadamutan ko rin.

Habang nasa byahe kami may kanya kanya kaming mundo, the oldies are talking about something that i cannot understand! Well maybe about their works while kami, tamang tulog at cellphone lang.

I was beside kuya Si, he's wearing his ear pads gusto ko rin makinig sa music kaya siniko ko siya.

"What?" He asked as he removed his ear pads on his right ear.

"Can i borrow?" I asked as i bite my lower lip. Hindi na niya ako sinagot at binigay nalang ito saakin. I love his music taste! Ang gaganda.

Tumitig lang ako sa may bintana at hinayaan ko nalang na maka tulog ako.

Kahit naka suot ako ng ear pads ay rinig ko parin ang tawanan at bulungan nilang lahat.

"Can you lower a bit your voices po? I just wanted to sleep..." I said almost whispered but it's enough for them to hear me and they did.

While they're all minding their own business I'm here, sleep beside kuya Si. E bakit ba, mahaba haba ang byahe papuntamg Bangui Wind Farm.

And i think almost one hour siguto bago kami maka rating doon.