Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
- -
Boynumun ağrısı kafamı dik tutmaya zorlarken gözlerimin birbirlerine yapıştığını hissettim. Zar zor gözlerimi açarken ilk önce nerede olduğumu kavramaya çalışmıştım fakat şu ortamdan bir şey anlamıyordum.
Etraf fazlasıyla karanlıktı.
Etrafta iğrenç bir koku vardı.
Nefesimin daraldığını hissediyordum.
Boynumun ağrısı yüzünden bir elimi götürerek ovalamak istemiştim ama ellerim bağlandığı için yapamadım.
Kafamı dik tuttuğumda siyahlığın içinden bir başkasının da nefes alışverişlerini hissettim.
Karanlık yerde benden başkası daha vardı ama göremiyordum.
''Kim var orada?'' Olaya mantıklı bir giriş yaptığım için kendimle gurur duyuyordum.
''Çilek sen misin?'' Sedef...
Babamın diğer kızı.
''Sedef?'' zar zor doğrulamak istemiştim.
''İnanamıyorum! Burada ne işimiz var?'' yüzümü buruşturdum.
''Oradan bakınca biliyor gibi mi duruyorum?'' bir süre konuşmadı.
''Hiç değişmemişsin.'' Değişmeme izin vermediniz.
''Boş konuşmayı kes! Baban olacak o adam ne yaptı da buradayız?'' Bizim tek ortak noktamız babamdı.
Başka ortak noktamız yoktu.
''Babam yüzünden olduğu ne belli? Babam kimseye zarar vermez!'' dediği şeye alayla gülümserken karanlıktan belli olmamıştı.
Babam sadece sana ve annene melek.
Bir süre sessizlikten sonra sıkıldığım için sesimi yükselterek birilerine seslenecektim fakat bulunduğumuz yerin ışığı açılınca
Yorgunluktan ve etraftaki pis kokudan uyuşan bedenimle gözlerimi zar zor açık tutarak gelene baktım.
Tanımadığım bir adam ve onun arkasında da tanımadığım adamlar gelince bakışlarım Sedef'e kaydı.
Yanımda sarı saçlarıyla ışıl ışıl otururken güldüm.
''Merhaba çocuklar.'' karşımdaki adama baktım.
''Merhaba bey amca.'' alayla konuşurken Sedef'in bakışlarımı üstümde hissediyordum.
