Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
--
"Hey!"
Felix, karakolun önünde polis arabasından inen kaslı bedeni gördüğü gibi hızla koşup önüne geçti. "Sen şu Lee Minho ile kafeye gelip kardeşimi tutuklayan polissin değil mi?"
Changbin gözlerini kısarak karşısında ki sarışın çocuğa baktı. Siniden çatılmış kaşları ve büzdüğü dudakları onu oldukça sevimli gösteriyordu. Changbin burnunun dibindeki bu güzel ve sevimli çocukla hafifçe gülümsedi.
"Neye gülüyorsun?"
Felixin kaşlarını kaldırarak sorduğu soruyla Changbin onun mimiklerini takip ediyordu. "Sevimlisin"
"Ne?"
Felix, bu cevabı beklemediğinden şaşırmış ve hafiften kızarmıştı. "Hey! Ne diyorsun sen?"
Changbin kıkırdadı. "Bir sorun mu var? Neden beni durdurdun?"
Felix bir anlığına geliş nedenini unutmuştu. Bu dudağını ısırmasına neden olurken Changbin'in bakışları ister istemez karşısındaki adamın dudaklarına kaymıştı.
"Lee Minho! Onun için geldim"
Changbin kaşlarını çattı. "Üzgünüm Minho kimseyle görüşmeyi kabul etmiyor"
Changbin geçip gidecekken Felix onu onu kolundan tutarak dururdu. "Yanlış anladın. Ben onu pataklamak için geldim"
"Ne?"
Changbin bu sevimli çocuğun ağzından çıkan her şeye gülüyordu. Fazla sevimliydi.. "Bir polise başka bir polisi pataklayacağını söylüyorsun"
Felix biraz düşününce saçma olduğunu farketti ama geri adım atmadı. "Hak ediyor. Kardeşimin kalbini kırmış"
Changbin iç çekti. "Kardeşin şu Han Jisung mu?"
Felix kafasını aşağı yukarı salladı. "Kardeşim çok sevimlidir. Kalbi kolay kolay kırılmaz ama o kırmış işte"
"Şerefsiz Minho ya.. Ne yapmış yine?"
"Yine mi?"
Changbin, Felixin kolundan tutup bir banka oturarak kendisi de yanına oturdu. "Ne yapmış kardeşine?"
"Kardeşim ondan hoşlanmış ama o kardeşimi üzecek şeyler söyleyip reddetmiş"
Changbin tekrar iç çekti. "Minho böyle.. Aslında farkında olmadan yapıyor. Peşinde dolanan insanlardan pek hoşlanmaz ve yakasından düşürmek için biraz ağır konuşuyor. Bu açıklamayı yaptığım kaçıncı kişisin unuttum yani.. O derece her kalbi kırılanlara bu açıklamayı yaptım.."
Felix hızla ayağa kalktı. "Çok saçma! Bir daha kardeşimin karşısına çıkmasın. Onun kalbi narindir ve bir kez daha kırılırsa o Minhoyu gebertirim"
Changbin güldü. "Yani.. Minho, kardeşinin karşısına çıkmaz. Kardeşin Minhodan uzak durursa hiç bir sorun kalmaz bence"
"Şerefsiz"
Changbin gözlerinin içine baka baka yediği hakaretle kaşlarını çattı. Ayağa kalkarak Felix'in burnunun dibine girdi. "Sen ülkenin polisine hakaret mi ediyorsun?"
Felix gözlerini Changbin'in gözlerinden çekmeden konuştu. "Evet. Sende, o Lee Minho da yakışıklı olduğunuz kadar şerefsizsiniz"
Changbin, belindeki kelepçeyi çıkararak Felix'in narin bileklerine geçirdi. "Hey! Ne yapıyorsun?!"
"Polise hakaretten sizi tutukluyorum. Sessiz kalma ve avukat tutuma hakkınız var."
Changbin yaptığı şeyden oldukça keyif alırken Felix bağırıyordu. "Yapma! Saçmalıyorsun tanrı aşkına çıkar şunları"
Changbin onu hiç dinlemeden kolundan tutarak karakola girdi. Felix bağırmaya ve çırpınmaya devam ettiğinden Changbin onu bacaklarından tuttuğu gibi omzuna alıp nezarethaneye soktu.
"Bak çıkar beni şuradan saçmalıyorsun!"
"Görüşürüz sevimli şey"
Changbin arkasını dönüp giderken Felix çığlık atıyordu. "YAH! BURAYA GEL SENİ ŞEREFSİZ HERİF ÇIKAR BENİ BURADAN!"
Changbin odasına giderek bilgisayarının başına geçti. ekranda Han Jisungu araştırıp numarasıı bulduktan sonra telefonuna geçirerek aradı. Telefon birinci çalıştan sonra açılmıştı. "Alo?"
"Merhaba, iyi günler Jisung bey. Ben Komiser Seo Changbin. Sizi Seul karakolundan arıyorum kardeşiniz tutuklandı. Buraya kadar gelebiir misniz?"
"Ne? Ben hemen geliyorum. Ah Felix ah.. Ne yaptın acaba?"
Telefon kapandığında Changbin sırıtarak şimdi de Minhoyu aradı. Özür dilettirmesi gereken birileri vardı..
------------------------------------------------
Bu bölüm çok hoşuma gitmedi ya 40 kere silip silip yazdım ama yok yine güzel olmadı kusura bakmayın lütfen diğer bölüm telafi etmeye çalışacağım..♡
