Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
--
Minho, videoyu durdurarak hamile kadına ve eşine sertçe baktı. "Kamera kayıtlarında da gördüğünüz gibi yalanınız ifşa oldu."
Minho, el işareti ile bir polis memurunu yanına çağırdı. "Beyefendiyi nezarethaneye götürün."
Polis hızlıca komiserinin emrini yerine getirirken Seungminde ağlayan kadının yanına gitti ve oturdu.
"Eşinizden boşanmanız için sizi bir meslektaşım ile görüştürebilirim. Arkadaşıma attığınız iftiranın eşinizden korktuğunuz için olduğunu düşünüyorum ve bunun hesabını sormak istemiyorum. O yüzden lütfen bu adamdan hızlı bir şekilde boşanın ve bebeğinize sağlıklı ve mutlu bir hayat verin"
Kadın ağlayarak teşekkür ederken Minho iç çekti ve ayağa kalktı. "Ben Jisung'u çıkarayım artık"
Seungmin sadece kafasını sallayarak onayladığında Minho odasından çıkarak nezarethaneye gitti. Jisung bacaklarını kendine çekmiş oturuyordu.
Minho kilidi açtığında Jisung hızla kafasını kaldırdı. Minhoyu gördüğü gibi ayağa kalktı ve açılan demir parmaklıklardan çıktı.
"Minho.. Ne oldu? Kurtuldum mu?"
Minho gülümsedi ve elini Jisungun omzuna atarak hafifçe sıktı. "Kurtuldun Jisung. Avukatın ile kamera kayıtlarına ulaştık. O herifi de içeri aldık. Suçsuz olduğunu kanıtladık"
Jisung gözlerini kapatarak rahatlanmının verdiği huzur ile bir nefes aldı ve tekrar Minhonun gözlerine baktı. "Teşekkür ederim Minho. Bana inandığın için.."
"Seni fazla tanımasam da böyle bir şey yapacağını sanmıyordum. Ah, neyse boşver şimdi bunu. Korkmuştursun ve yorgundursun. Gel odama gidelim bir kahve söyleyeyim sana sonra gidersin"
Jisung dolu gözleri ile Minhoya bakmaya devam etti. "Bana karşı böyle nazik olman.. Alışık değilim"
Minho iç çekti. Bu konu üzerine gitmek istemedi ve eliyle Jisungun yürümesi için işaret verdiğinde Jisung da iç çekerek yürümüştü.
Ezbere bildiği Minhonun odasına girdiğinde kimse yoktu. Minhoda gelerek kapısını kapatmış ve hemen Jisungun karşısında ki sandalyeye oturmuştu.
"Senin yanına gelmeden önce avukatın ve hamile kadın da buradaydı ama sanırım gitmişler. Neyse, ne içersin?"
Jisung dudağını ısırdı. Hiçbir şey içmek istemiyordu. Minhoya baktıkça bebeği aklına geliyordu ve hazır olmadığı için sürekli ertelediği Minhoyla konuşma işi, içini bunaltıyordu. Fakat artık konuşması gerekiyordu. Çoktan 2 ay olmuştu. Minhonun bunu bilmesi gerekiyordu.
"Minho, sana söylemem gereken bir şey var"
Minho, Jisungun ciddiliğinden biraz tırsmıştı. "Bana Minho demen beni korkutuyor. Sürekli yakışıklı polis beyim diye peşimde dolaşan o heyecanlı ve hareketli çocuktan eser yok karşımda. Ne oldu Jisung? Neden böyle hayat enerjini kaybettin?"
Jisung yutkundu. "Bir şey oldu Minho. Çok önemli ve hayatımı bir anda değiştiren bir şey oldu. Bu seni de ilgilendiriyor"
Minho daha bir korkmaya başlamıştı. "Ne oldu Jisung? Söyle bana"
"Sakın beni yanlış anlama lütfen. Senin tarafından yanlış anlaşılmak en son istediğim şey bile değil. Yemin ederim ki planlı bir şey değildi. Nasıl oldu bende anlamadım. 2 aydır ölü gibi yaşıyorum. Sana nasıl söyleyeceğimi düşünüyorum ama bulamıyorum. Korkuyorum. Vereceğin tepkiden korkuyorum."
"Jisung beni korkuyorsun. Ne oldu lütfen söyle"
Jisung derince yutkundu. "Senden hiçbir şey istemiyorum. Yanımızda olmanı ve kabullenmeni istemiyorum. Yani.. Mecbur değilsin. Ben Felix ve Seungmin ile de hallederim ama senin bilmenide istiyorum çünkü bilmen gerek-"
"Jisung söyle artık" Minho bu dolanıp duran laftan artık gerçekten korkuyordu.
"Hamileyim"
Jisung dolu gözleri ile Minhonun şaşkınlıktan büyümüş gözlerine baktı. Minho hiçbir tepki vermiyor öylece Jisunga bakıyordu.
"Minho, bir şey söylemeyecek misin? Biliyorum.. Bende çok şaşırdım. Eminim aklında bir sürü soru vardır. Nasıl olabilir değil mi? Olmuş işte.."
Minho hala bir tepki vermezken Jisungun korktuğu şey aklına gelmişti ve açıklama gereği duymuştu.
"Minho sakın benden mi acaba düşüncesine kapılma. Yemin ederim ki senden. Seninle birlikte olmadan önce uzun zamandır kimseyle birlikte olmamıştım. Senden sonrada hiç kimseyle olmadım. Yemin ederim ki seninle olan o geceden sonra oldu."
Minho yutkundu ve gözlerini kırpıştırdı. İlk defa böyle bir şey gelmişti başına. Ne diyeceğini, ne tepki vereceğini bilmiyordu. Boğazını temizledi.
"Jisung, ben.. Ben böyle bir şey beklemiyordum."
Jisung, elini karnına koyarak sessiz sessiz ağlamaya başlamıştı. "Bende beklemiyordum"
Minho, Jisungun ağladığı ve elinde ki karnını görünce yerinden kalktı ve Jisungun oturduğu koltuğun kol kısmına oturdu.
Jisungun gözünden akan yaşları parmakları ile sildi. "Ağlama.. Ağlama Jisung. Önce bir sakinleşelim ve öyle düşünüp konuşalım olur mu?"
Jisung yavaşça kafasını aşağı yukarı salladığında Minho da iç çekerek Jisungu sakinleştirmeye çalışıyordu.
