Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
--
"Yeter ama ya" diye sızlanarak uyandı uykusundan jisung ve hemen yanında duran bebeğinin beşiğine uzanıp ağlayan taesungu kucağına aldı.
"Az önde uydun çocuğum ya." dedi acıkmış olduğunu düşünerek komidinin üzerinde duran anne sütü dolu biberonu taesungun dudaklarına uzattı.
Taesung büyük bir açlıkla ağzını açıp sütünü içerken jisung da uykusuz geçen gecelerinden dolayı baya bir uykusuz ve yorgundu.
Minho da ondan farksız değildi aslında. O da sürekli oğlu ile ilgileniyor ve uykusuz kalıyordu.
Taesung, vampir gibi çocuktu. Gündüz uykularını sever ve uyur fakat gece olduğunda uyumamakta ısrarcı olup ebeveynlerine zor saatler geçirtirdi.
Minho şimdide uyanmıştı. Jisungun kambur oturuşundan sırtını ağrıdığını anlamış ve kendini sırtını Jisungun sırtına yaslamıştı.
Bu hareket Jisungu öyle bir rahatlatmıştı ki derin bir iç çekiş ile kafasını geriye atıp minhonun omzuna yasladı. "Teşekkür ederim yakışıklı polis beyim."
Minho gülümsedi. Bu gecede uykusuzlardı anlaşılan...
--
Çalan zil ile birlikte Minho küfrederek kalkmış ve kapıyı açmaya gitmişti. Açtığında karşısında felix ve changbinin neşeli suratlarını görmesiyle siniri artmıştı.
"Ne işiniz var lan sizin bu saatte kapımda?"
Changbin ayakkabısını çıkarıp içeri girerken felix de peşinden girmişti. "Sanane kardeşim, yeğenimizi görmeye geldik biz."
Minho kapıyı kapatıp odasına geri döndü ve çoktan uyanmış ayakları ile oynayan taesungu kucağına alarak salona geri dönmüştü.
Direkt changbinin kucağına bıraktığı oğlunun yanağına bir öpücük bırakıp ikiliye baktı.
"Alın, akşama kadar ilgilenin lütfen. Bizde biraz uyuyalım." dedi ilk baştaki sinirli bakışları muhtaç bakışlara dönüşürken.
"Dolapta sütleri var. Eşyalarını da odasından alın. Akşama kadar eve gelmeyin. Ben arayana kadar kapıyı çalmayın."
Felix üzülerek baktı mimhoya. Uykuya ne kadar ihtiyacı olduğu morarmış göz altlarından ve kızarmış gözlerinden belliydi. "Tamam tamam merak etme biz ilginiriz. Sen git uyu."
"Teşekkürler. Çocuğuma iyi bakın. Bir şey olursa arayın." dedi ve odasına dönerek uyuyan eşine sarıldı.
