That Girl Is A Gangster (SEASON 1)

- Chapter 51

Chapter 51
Reminisce

Valerie's Point of View

I roamed my eyes around this place. I know that I'm dreaming and this dream was a like nightmare for me, before. Nakatayo lamang ako sa bahay ng mga taong kumuha sa akin.

Agad kong nakita ang limang taong gulang na bata, which is me. May kasama siyang lalaking bata na ka-edad niya. He is so familiar. Nakangiti sila sa isa't isa at halatang may pinaguusapan.

Why can't I remember this before? Why now? Does this mean anything? Ano ang ibig sabihin ng panaginip na 'to sa mga nangyayari ngayon? Lahat ng panaginip ko last weeks was all about Kuya, memories when I was young but not this. I now remember this.

I diverted my eyes to someone, my blood started to boil just by seeing his face again. I wanted to kill them, make their life a living hell.

Now I remember your face. Nag-igting ang panga ko nang sumunod sa kaniya ang asawa niya. B'tch.

"Andree, di'ba sinabi na namin sa'yo na huwag kang lumabas ng kwarto?!" sigaw ng may edad na lalaki sa batang ako.

Andree? The full name of Ree. Is that my name? Seriously?

Napayuko siya."Sorry po Tito." sabi nito, napakaliit ng boses.

"That's enough Hon, just get Ree and your Son. The doctor said we need to go to the hospital immediately for blood transfusion." Putol sa kaniya nang kaniyang asawa.

Bumuntong hininga ito."Fine, you." dinuro niya si Ree."‘Wag kang magmatigas at magdrama mamaya dahil may kalalagyan ka kapag umiyak ka!" nagulat ako nang sabunutan niya ang batang ako. Tumulo ang luha niya."Naiintindihan mo!?"

"Dad you're hurting her!" pigil sa kaniya nang batang lalaki.

"‘Wag kang makealam 'cause I am only doing this for you!" aniya at tinalikuran sila. Sumabay sa kaniya ang asawa niya hanggang sa mawala na sila sa paningin ko.

I don't know what should I feel now, hindi ko naman maibabalik ang panahon. Naawa ako sa sarili ko noon, I know I am angry, but I can't do anything kasi wala akong pisikal na lakas noon.

Rinig ko mula rito ang hikbi niya. Pumatak ang mga luha ko. I just stared at them, feeling hopeless.

"I am sorry Ree, it's all my fault. If wala lang sana akong sakit they won't do this to you!" sisi ng batang lalaki sa sarili niya.

Umiling siya."No, h-hindi mo kasalanan. I'm doing this for you, kaya kong mag-sakripisyo u-upang maligtas ka sa s-sakit mo. Kahit ubusin nila ang dugo ko, willing akong i-ibigay lahat 'yon sa'yo." umiiyak pang anito.