That Girl Is A Gangster (SEASON 1)

- Chapter 53

Chapter 53
Confused

Valerie's Point of View

Tuluyang nilamon ng dilim ang buong kalangitan. Kahit nasa ilalim ako nang tubig ay tanaw ko pa rin ang mga bituin. Hindi ko alam ang nangyari ngunit basta na lamang akong nahulog mula sa talon.

Ang init kasi kaya tumungo muna ako sa dulo nitong falls. And then the last thing I remembered was that I tripped over a huge stone, pagkatapos ay nahulog na ako.

D'mn this place.

I don't know how to swim, 'cause  everytime I saw oceans, rivers, lakes or even swimming pools, it just brings back my trauma.

The way they treated me, hindi malinaw sa alala-ala ko ang ibang nagawa nila. Ngunit malinaw sa isip ko ang pag-tulak ng lalaking iyon sa'kin sa ilog noon. He never hesitated on doing it, I could still remember his eyes, there has no sympathy in it.

He's glad that I am going to die, he wants to get rid of me. Ayaw niyang malaman ng mga tao na inaabuso nila ang isang bata. Ayaw niyang masira ang pangalan niya nang dahil sa isang gaya ko. Biglang kumirot ang puso ko.

That fvcking demon! He made my life a living hell.

Naiiyak na lamang ako kapag naaalala ko ang mga nangyari noon. I was totally affected, emotionally, physically and mentally.

Nang nasa ampunan ako ay hindi ako masyadong nagsasalita, I am always alone, lonely, walang malapitan at walang kakampi. I feel like I was thrown in a box without anyone to be with. Only darkness.

Hindi ko alam kung ilang minuto na akong nandito sa ilalim ng tubig, kahit anong gawin ko ay lumulubog lang ako. Unti-unti na rin akong nauubusan ng hangin.

I guess this the end of Andree alyas Valerie.

| ◡ _ ◡ |

I was about to close my eyes when a human figure came into my view. His eyes were locked into mine, his eyes are like a whirlpool, it's like I am being drawn to him.

Bakit ba palagi niya akong nililigtas? May iba pa bang ibig sabihin 'yon?

Ramdam ko ang paghawak ng kamay niya sa bewang ko. Nang makaahon na kami ay dinala niya ako sa gilid ng ilog.

Pumatak sa mukha ko ang mga tubig na nanggagaling sa kanya. He's staring at me with wide eyes while caressing my cheeks, mukhang hinihingal rin.

Kita ko ang pag-buka ng bibig niya na tila ba may sinasabi siya, pero hindi ko ito marinig. Wala akong marinig na kahit anong ingay.

He did the CPR (Cardiopulmonary resuscitation.) He did a lot of chest compressions but it didn't work. Natitigan niya pa muna ako, mayamaya pa ay lumapit na ang mukha niya sa'kin and he opened my mouth then pinched my nostrils.

| ʘ__ʘ |

Fvcking son of a..

I don't understand but my chest suddenly rised and my breathing came back to normal. Kaya agad akong napaubo, kasama no'n ay ang tubig na nalunok ko. Agad akong bumangon habang hawak ang dibdib ko.

Nang makahinga na ako nang maluwag ay dumilat na ako. Sinalubong ko ang mga tingin niya.  He gave me a deadpan look.

| θ‿θ |

I started laughing. "Really? After you cough that fvcking water in my face you will just laugh at me?"he said in disbelief.

Natigil ako at tinitigan siya, feeling a little guilty. "I didn't mean it. I was just wondering, bakit palaging nandiyan ka kapag nalalagay ako sa panganib?" I directly asked.