That Girl Is A Gangster (SEASON 1)

- Chapter 46

Chapter 46
Unusual

I didn't took my eyes off him. "I'm worried, are you okay? What else did Georgee do to you?"he asked in a serious but also in a worried tone.

Worried? Is he even serious? Why would he be? I'm confused with his actions, but I shouldn't assume right? Baka kasi maling akala lang tapos ako pa mapahiya.

I cleared my throat."Bukod sa pagsipa niya at pagkulong sa'kin sa stock room na 'yon ay wala na." paliwanag ko.

Nagulat ako nang bigla niya akong hinila papalapit sa kanya at niyakap ng mahigpit. Dumagundong ng malakas ang puso ko.

| o_O |

Shutang enek! Dumadamoves ba 'tong ugok na 'to?

Pumalag ako."Hoy! Tanda, bitawan mo nga ko!"reklamo ko.

Hindi siya nakinig at hinawakan pa niya ang ulo ko habang ang isang kamay niya ay mahigpit na nakapulupot sa bewang ko. Pakiramdam ko may ilang libong bultahe ng kuryente ang dumadaloy sa palad niya na nag-papatayo sa balahibo ko.

Pero 'di kalaunan ay sumuko na lang ako at bumuntong hininga. I closed my eyes and feel his warmth. Agad kong naamoy ang pabango niya.

"Kung nandito lang sana ako hindi 'to nangyari sa'yo."malumanay na sabi niya, halatang sinisisi ang sarili. Kusa siyang humiwalay.

Dumistansya ako nang kaunti at tiningnan siya. Wala pa ring emosyon ang mukha niya, but his eyes expressed it all.

Hindi ko talaga siya maintindihan, bakit ba..tsk! Gulo ni tanda.

I sighed."'Wag mo'ng sisihin ang sarili mo dahil kasalanan 'yong lahat ni Georgee. Siya nga pala, nasaan ka nga pala kahapon?"tanong ko.

Umiwas siya nang tingin. Halatang ayaw niyang pag-usapan. I licked my lip before speaking again.

"Nevermind, 'wag mo nang saguti-"

"I was at the hospital, visiting someone."he cut me off.

I parted my lips. "Ah, gano'n pala. Akala ko kung ano 'e." bulong ko.

Mayamaya pa ay nakita kong ngumisi siya. I stared at him, suspicious.

"Anong nginingisi-ngisi mo ha?"muli pang sabi ko.

"Nothing, why? Missed me?"napaubo ako at humagalpak ng tawa."Did I gave you permission to laugh?"inis niyang sabi.

| ￣ᴥ￣ |

"Hehe, ikaw naman Mister, 'di na mabiro, hindi ka pikon!"sarkastikong sambit ko. Umiling na lang siya at napangiti, napatigil pa ako.

Hindi ko na lang itong pinansin."I missed you calling me Mister." he said, giving me a grin.

I snorted."Akala ko ba 'e ayaw mong tawagin kita nang gan'yan?"

"Well, some things change.."nag-paulit-ulit iyon sa isip ko. Natitigan ko na lang siya nang matagal.

"Pinatanggal mo ba talaga ang mga batas?"pag-iiba ko.

He stared at me for a moment."Yeah, why'd you ask?"

"Nothing, maraming students lang ang nagtataka." kita kong tumaas ang gilid ng labi niya.