Love Fools Series #1: A Deal to Fall In Love

Chapter 14: Cold Treatment

Sydney's POV

Dalawang linggo na ang nakalipas simula nung birthday ko. Sa dalawang linggong nagdaan ay halos hindi na kami mapaghiwalay. Ewan ko kung tama pa itong ginagawa ko pero dito kasi ako lalong sumasaya. Masaya ako kapag kasama ko siya. Masaya ako kapag napapasaya ko siya. Kapag magkasama kaming dalawa ay tila nakukulong kami sa sarili naming mga mundo. Kung saan walang ibang tao maliban sa amin. Siya lang at ako kasama ang musikang magkatulong naming binuo, sumasayaw sa saliw ng tugtuging kami lamang ang nakakaalam.

Somehow, may parte sa akin ang parang nagiguilty. Natututo na kasi ako'ng magsinungaling sa mga magulang ko para lamang makasama siya pagkatapos ng klase. Pati ang best friend ko'ng si Yssa ay hindi ko na madalas makasama. Pagkatapos kasi ng klase ay dumidiretso kami sa condo ni Justin. Doon kasi ay malaya naming nagagawa ang gusto naming gawin. Doon ay nagsasalo kami sa sarap na binibigay namin sa bawat isa.

Sa loob ng dalawang linggo ay naging paulit-ulit ang mga pangyayari. At habang tumatagal ay lalo kaming nasasabik sa isa't-isa. Minsan nga kapag naiiwan kaming dalawa sa loob ng classroom ay hindi namin mapigilang magpadala sa damdamin namin.

Sa isip-isip ko ay alam kong mali na ang ginagawa ko at tiyak kong magagalit ang mga magulang ko kapag nalaman nila ang ginagawa ng kaisa-isa nilang anak. Pero hindi ko rin magawang kontrolin o kontrahin ang sarili ko dahil sa bawat sandali ay hinahanap-hanap ko rin ang presensya niya. Hinahanap-hanap ko ang kanyang mga halik at yakap. Siguro nga ay na aadict na ako sa kanya.

Katulad na lang ngayon. Mag-aalas siyete na ng gabi ngunit nandito pa rin ako sa condo niya, hubad sa ilalim ng kumot at mahigpit na nakayakap sa hubad din niyang katawan. Ngunit di pa man kami gaanong nakakapagpahinga ay nagsimula na naman siyang humalik. Halik na alam kong hahantong na naman sa isang maalab na pagniniig.

Sinagot ko ang kanyang mga halik at pinaglakbay din ang mga kamay sa kanyang kahubadan. Hinayaan lamang niya akong gawin ang nais ko habang siya ay ginagawa rin ang kanyang tungkulin. Sa bawat paghaplos niya sa iba't-ibang parte ng katawan ko ay tanging pagliyad at pag-ungol lamang ang sukli ko. Naging maalab at mapusok ang mga halikan namin hanggang sa muling nag-isa ang aming mga katawan. Kapwa dinadama namin ang isa't-isa. Nagpapakalunod kaming dalawa sa aming mga damdamin hanggang sa muli naming marating ang sukdulan. Pagod na pagod ang katawan ko ngunit di matatawaran ang ligayang hatid ng pag-iisa ng aming mga katawan. Makalipas ang ilang sandali ay tumayo na ako at naghugas ng sarili ko. Muli kong isinuot ang uniform ko. Inihatid niya ako hanggang sa gate ng subdivision namin. Hanggang doon lang dahil hindi pa siya pwedeng pumunta sa bahay pero bago ako makababa ay siniil niya muna ako ng halik. Halik na para bang walang bukas. Isang halik na nagbigay ng agam-agam sa akin.

***************************************

"Where have you been young lady? Hanggang 5:30 lang ang klase mo and it's now quarter to eight. Uwi pa ba ito ng isang matinong estudyante.?"

Napahinto ako sa akmang pag-akyat nang marinig ko ang boses ni Dad. Alam kong galit siya. Siguro ay nakarating na sa kanilang palagi akong ginagabi ng uwi. Lumapit ako sa kanya para humalik at magmano.

"Good evening Dad. I'm sorry late akong umuuwi these past few days, may group project po kasi kaming tinatapos." I lied. I know it's wrong but I didn't have a choice.

"Ok. Just make sure you're telling the truth. I love you hija. And it would break my heart if you are lying to me. Kumain ka na and rest early. You're getting thin."

"Bukas na lang Dad. Wala pong akong gana eh. Pagod po kasi ako. Good night Dad and I love you too."

Nang makapasok ako sa kwarto ay bigla na lang kumawala ang mga luha sa mata ko. Hindi ko alam kung bakit ako naiiyak. Siguro ay nakokonsensya ako kasi ilang beses na akong nagsinungaling sa kanila. Tinuruan nila akong huwag magsinungaling, pero heto ako, gumagawa ng kalokohan sa kanilang likuran. At wala akong lakas ng loob para sabihin sa kanila ang kagaguhang ginagawa ko. Sana nga lang kapag umabot sa panahong malaman nila ay maintindihan nila kung bakit ko nagawa iyon. 

Naligo muna ako. Hinayaan ko lang ang mga luha ko sa pag-agos habang nakatapat ang sarili ko sa shower ko. Ang bata ko pa pero ano tong ginagawa ko sa buhay ko? Hayss. Ang hirap din pala ng ganito. Yung hindi mo masabi sa mga taong malapit sa'yo ang ilang mga bagay.

B-in-low dry ko ang buhok ko. Nagsuot lang ako ng pajama at loose T-shirt. Kinuha ko ang phone ko.

Walang text? Hmmm.

Tinext ko si Justin.

To: boyfie

Hey babe! Good night! :-*

Sent...

Naghintay ako ng reply niya. Isang minuto, dalawa, hanggang naging sampung minuto pero wala akong natanggap. Bumigat ang pakiramdam ko. Nakatulugan ko na ang paghihintay ng reply niya.

Kinabukasan

Tinanghali ako ng gising at parang tamad na tamad akong bumangon. Kung hindi ko lang naalala na may klase pa ako ay baka tuluyan na akong bumalik sa pagtulog. Kahit na ayoko pang bumangon, pinili ko na ring tumayo at mag-ayos.

Naligo ako nang mabilisan at nagbihis ng uniform ko. Hindi ko na inabutan sina Mommy. Marahil ay pumasok na sila sa trabaho. Hindi na ako nag-abalang magbreakfast. Lately kasi parang lagi akong walang gana. Hayaan na nga. ;)

Nagpahatid na ako sa school. Lucky me, magta-time pa lang. Pagkapasok ko ay nakita ko si Justin. Nginitian ko siya pero isang matipid na ngiti lang ang natanggap ko sa kanya.

Hmm, ano'ng nangyari? Ba't kaya di nangungulit to?

Buong klase ay tahimik lang siya at malalim na nag-iisip. Napansin ko rin ang madalas niyang pagbuntong hininga. Ano kayang problema nito?

Hanggang sa pananghalian ay tahimik pa rin siya. Nakakapanibago kasi sobrang kulit nito eh. Itinaas ko ang kamay ko at sinalat ang kanyang leeg na bahagyang ikinagulat niya.

"Wala ka namang lagnat. Is something wrong?"

"Nothing Sky ko. Just don't mind me. I'm just thinking about something" then he smiled but it barely reached his eyes.

I didn't answered. I know and I feel that there's something wrong. I think he's thinking about us. Sana naman mali ang iniisip ko. Sana ibang bagay lang iniisip niya like family matters. Hayy. Nakakaparanoid naman mag-isip.

Pinili kong huwag na lang pansinin yon kahit na pakiramdam ko ay bigla na lang siyang nanlamig sa akin. Alam ko sa sarili ko na wala akong ginawang masama para kabahan pero hindi ko maiwasan. Kahit gaano ko balewalain ay pumapasok pa rin talaga sa isip ang mukha niya. Hindi ako mind reader kaya hindi ko mahulaan kung ano talagang tumatakbo sa isip niya pero sana naman ay hindi yun tungkol sa aming dalawa. Hindi ko talaga alam ang gagawin ko kapag nawala siya sa akin. Lalong-lalo na ngayong naibigay ko na sa kanya ang lahat.

Pinilig ko ang ulo ko at pinalis ang ideyang iiwan niya ako. Mahal niya ako. Yun ang nararamdaman ko kaya yun ang paniniwalaan ko.

Lumipas ang mga araw at ganun pa rin ang pakikitungo niya sa akin. Although magkasama pa rin kami palagi at patuloy na ginagawa ang mga usual na gawain namin pero nakaramdam pa rin ako ng pagbabago mula sa kanya. Naging madalang na rin ang pagtetext niya at minsan ay umaabot na sa puntong hindi na siya nagrereply sa mga text ko.

Hindi rin ako ipokrita para sabihing hindi ako nasasaktan dahil unti-unti ay parang pinapatay na ako. Hindi ko nga rin maintindihan kung bakit nagiging moody ako ngayon. Napakabilis kong umiyak. Minsan iniisip ko na masyado na akong nagpapaka OA pero ganun talaga siguro kapag naramdaman mong parang binabalewala ka na ng taong mahal mo. Ayoko ng ganitong pakiramdam. Masakit. Parang hinihiwa ang puso ko.

***************************************

A/N:

Anong tingin niyo guys? Please naman po mag comment kayo para alam ko kung ano yung feedback niyo. Salamat po pala sa mga nagbabasa nito, sa mga nagvote at nag-add sa reading list nila. Naappreciate ko po yun.

-anja

ps. VOTE AND COMMENT PLEASE!!