Clinging on (KARLNAP) PL

Ch 11 "Scrubs"

TW: Wściekły chłoopak, Konfrontacja z emocjonalnym prześladowcą 

Sapnap Pov 

Serce podeszło mi do gardła. Moja mama nie znęca się, po prostu nie jest dobrą matką... to skomplikowane. Patrzę wstecz na Karla, który śpi spokojnie na mojej klatce piersiowej. Nie chciałem zostawiać Karla, ale muszę. Wysuwam się spod chłopaka, który był moim największym źródłem pocieszenia, a moje stopy uderzają o dywan, odwracam się i patrzę na Karla. Chłopak nie był przeze mnie niepokojony, dobrze, przykryłem go kołdrą i zostawiłem śpiącego chłopaka, wychodząc z jego pokoju, aby zejść na dół, aby odebrać telefon, który według mnie był koszmarem, który tylko czekał, aby się wydarzyć. 

 Podnoszę go. 

 "Cześć?" 

 „Hej, Nick! Mam naprawdę dobre wieści". Jej głos przeszedł przez telefon do mojego mózgu, wyzwalając instynkt bycia jej przyjacielem i miłością do niej. Ale nie jestem jej przyjacielem i jestem dla niej mniej synem. 

 "Co to jest?" Jęknąłem cicho, „jest 7:02 rano". 

"Nie bądź taki przygnębiony, mam dobre wieści!" Próbowałem przypomnieć sobie, kiedy ostatnio usłyszałem z jej ust zdanie dobrej nowiny. „Więc David kupił dom i chcę, żebyś się do mnie wprowadziła". 

 Zamieszkać z nią? O boże. 

 „Mamo, kim jest David?" To pierwsze, co mogłem wywnioskować z jej zdania, to imię mężczyzny. 

 „Och, David jest moim szefem i moim nowym chłopakiem". Wyjaśniła, och, to jej szef, człowiek, który sprawił, że mój tata bardziej wszedł w swoje pijane ja, człowiek, który wiedział, że moja mama jest mężatką i ma syna. „Wiem, że nie znasz Davida zbyt dobrze, ale myślę, że to może być dobra okazja, aby poznać go i jego rodzinę". 

 "Jego rodzinę?" Och, więc ten facet ma rodzinę. 

 „Tak, ma kochaną 8-letnią dziewczynkę i 15-letnią dziewczynę, która jest na pierwszym roku w twojej szkole! I ma syna o rok młodszego od ciebie, jego imię Ben, jest w drużynie lacrosse, i och, powinieneś zobacz, jak gra, jest bardzo dobry". 

Poszła na mecz Bena? Jakiś dzieciak, który nie jest jej własnym, ale nie był w żadnej z moich gier w ciągu ostatnich 2 lat? 

 „Ale dom jest świetny, jest tu dodatkowy pokój i jest to drugi co do wielkości pokój w domu. Dom ma wspaniałe podwórko, idealne do rzucania piłką nożną lub gry w lacrosse."  Kontynuowała, brzmiała na tak podekscytowaną. Czemu? 

 "Ok poczekaj - mamo, żartujesz sobie? Pamiętasz, że grałem w piłkę nożną, a nie przychodzisz na ani jeden mecz?" 

 „Och Nick, wiesz, że byś mnie tam znienawidził. Nigdy mnie nie zaprosiłeś". Przeprosiła, nie zamierzałem jej wypuścić z tego dołu rzeczy, których tak łatwo zapomniała dla mnie zrobić.  

"Tak, ale i tak powinnaś się pojawić! Miałaś mnie zawstydzić idąc. Jestem twoim synem, wiesz, na jakiej pozycji w ogóle grałem?" Ściszyłem głos, nie chcąc nikogo budzić i zacząłem cicho schodzić na palcach na dół. 

 „Ja, uh... W pewnym momencie próbowałeś jako rozgrywający". Mówiła nerwowo. 

„Chciałem być rozgrywającym, ale zamiast tego musiałem grać jako obrońca. Byłem obrońcą odkąd byłem w 7 klasie, mamo". 

 „Przepraszam, że się pomyliłam, po prostu nie widziałam cię od zawsze ani nie rozmawiałam z tobą..." nie, nie może zagrać tej karty. 

 „Nie wracałaś do domu na zawsze, mamo, nie wiesz, że nawet nie zostałam tam, gdzie mnie zostawiłaś? I nie rozmawiałaś ze mną, dlaczego? Masz mój numer, możesz pisać, ale nie, nie masz. I możesz zadzwonić, ale nie daj Boże kładź palec na tarczy. Zawsze jesteś w domu znajomych, zawsze cię nie ma, nigdy nie zadałaś sobie trudu, żeby zobaczyć, czy chcesz iść z tobą „ Mówiłem dalej.