A branch of cigarette °hyunlix

yedi

Üzgünüm belki biraz saçma bulanlar olacak ama yorum sınırı koyacağım..

Eğer bu fice bölüm gelmesini istiyorsanız, bu bölüm için +40 üstü yorum sınırını geçmenizi istiyorum, tekrardan üzgünüm. :(

*

Sıktığı ellerimi sıkıca kavrarken Jeongin ve ben endişe dolu gözlerle ona bakıyorduk.

"Önceden gergin olduğum veya stres olduğum anlar şimdiye göre bu kadar fazla olmuyordu, vücudum aşırı kasılma gösteriyor ve her seferinde bana bir ilaç veriyordu. Her böyle hissettiğim anda da içmemi söylüyordu."

Siktir, koca bir siktir.

Vücudundan deli gibi ter salgılarken elini tutan elimi hiç bırakmadan diğer elimi alnına koymuştum.

Soğuk ateş belirtisi gösteriyordu, vücudu titriyor belki de üşüyordu ama bedeni normal sıcaklıktaydı.

"Jeongin telefonumu getirir misin?"

Mutfak masasının üstündeki telefonuma büyük bir hızla ulaşıp bana getirdiğinde, telefonumdan abimi-Minho- aradım.

Birkaç kez aramamın ardından telefonuma cevap alamadığımda elimi tutup sıkan adamın zangır zangır titremesi daha çok endişe etmeme sebep oluyordu.

Saat henüz sekizdi ve muhtemelen veterinerde olmalıydı, sevgilisinin ailesi yurt dışına çıktığı için, aklı kalır diye onunla beraber kalıyordu.

"Jeongin, abim telefonlarına cevap vermiyor, Hwang'a verilmiş ilacın normal bir ilaç olduğunu düşünmüyorum. Minho Hyung ne olduğunu anlayacaktır, konumunu sana göndersem onu yanına gidip hemen gelmesini isteyebilir misin?"

"Hyung saçmalama sorman bile hata bana direkt konumu at."

Konumu atmamla Jeongin'in kabanını giyip paldır küldür çıkması bir olmuştu.

Gözlerim Hwang'a doğru çevirdiğimde dişlerini sıktığını fark ediyordum. Muhtemelen kendimi sıkmasa dişlerinin tıkırtısını bile duyabilirdim.

"Böyle olmayacak, abim gelene kadar seni duşa sokmam gerekiyor hadi bana yaslan."

Zorlukla onu ayağa kaldırıp kolunu açmamla başımı onun kolunun altından sokup,bir elimle belini kavradıktan sonra merdivenlerden yavaşça adımlamaya başlamıştık.

Birkaç dakikalık uğraşın ve onu düşürme tehlikemin sonunda sonunda onu küvete oturtabilmiştim.

"Normal ateşte soğuk su açılır ama seninki normal değil, ama sıcak açarsam da bunu tetiklemez mi?"

Sorduğum soruyla zar zor 'bilmiyorum' cevabını verdikten sonra her ikisinin ortası olan ılık suyu açmaya başlamıştım.

Üzerindeki siyah kumaş pantolonu ve siyah gömleği çoktan ıslanmaya başlarken büyük ve biçimli elleri küvetin kenarlarını sıkı sıkıya kavrıyordu.

Ben de küvetin bir kenarında yere çökmüş onun rahatlamasını ve Jeongin'in kısa süre içerisinde Minho Hyung'u getirmesini umut ediyordum.

"Hwang kendini sıkmaya devam edersen havale geçireceksin, bunlar kalıcı hasarlar bırakıyor olmalı. Lütfen kendini rahatlatmaya çalış."

Gözleri bile kan toplamış vaziyetteyken ona kendini sıkmamasını söylemek aptalıktı, bunu engelleyemiyordu.

Hiçbir zaman bu durum içerisinde kalmamıştım ve ne yapacağımı bilmiyordum, panik olduğumu çok fazla belli edemesem de stresten dudaklarımı dişliyordum.

"Bay Hwang bakın böyle şeylerde gerçekten iyi değilim, tek bildiğim bu.. Bu anı daha önce yaşamış olmalısınız, beni az önce kendiniz uyardınız. Sizi böyle anlarda ne rahatlatıyor ve düzene sokuyor?"

Kesik kesik nefes alış verişlerinin arasından işittiğim tek sözcük 'eğil'olmuştu.

Dediğini yapıp hızla eğildiğimde ıslak kollarının boynuma dolanışıyla gözlerim büyümüştü.

Sarılmak kötü şeylerden uzaklaştırırdı değil mi? Jeongin'in de dediği gibi uzak olduğum şeyler önüme çıktığında tam bir aptal olup, duygu cahili oluyordum.

Bana o kadar sıkı sarılıyordu ki hayatımda ilk defa bana bahşedilen sarılmanın bu olduğunun çanları zihnimde çalmaya başlamıştı.

Kollarım sabit bir şekilde yerinde duruyor ne yapacağımı bilmez gözlerle onun sakinleşmesini bekliyordum.

Nefesi hâlâ düzene girmemiş, yetmezmiş gibi tüm nefes alış verişini boynumda hissediyordum.

Bu hareketi huylanmama sebep olurken, ellerimin boşta olması hiçbir işe yaramamıştı çünkü huylanmamın cezasını suya düşerek ödemiştim.

Sarıldığı kolları omzumda kalırken, ben dengemi kaybedip düşmüş olmamın şaşkınlığını yaşıyordum.

Kollarının ıslaklığı yüzünden zaten ıslanmış omuzlarım bir kenara, artık tamamen ıslanmıştım.

Mırıltılı bir şekilde o benden özür dilerken, bunun benim hatam sonucu olarak bilmemesine içimden gülmüştüm.

Gözlerini yüzümden hiç ayırmadan bakması dudaklarımın aralanmasına sebep olmuştu.

"Bana öyle bakma, sarılmak seni rahatlatıyorsa yapabilirsin."

Biraz yanıma yaklaşıp, kollarını yeniden boynuma doladığında hafif düzene girmiş nefesiyle söylediği şeyler beni bozguna uğratmıştı.

"Sarılmanın sıcaklığı tek bir tarafın sarmasıyla hissedilmez Bay Felix."

Onun bacaklarının hemen yanına doğru darkıtmış olduğum ellerim, ıslak gömleğini  üzerinden kayıp yukarıya doğru çıkarken; ellerimi boynunun hemen alt kısmında durdurup onun yaptığı gibi sarmalamıştım.

Herkes ıslanmış bir şekilde bir süre kaldığında soğukluk dolayısıyla üşürdü değil mi? Peki neden akan su soğumuş olmasına rağmen üşümüyordum?

Yabancı olduğum bu sıcaklık, neden vücudumu yabancı olarak görmüyordu?

İnsanlar böyle anlarda karşısındakinin kalp atışını hissedebiliyor muydu,benim onunkini hissedebildiğim gibi?

Çenemi yasladığım omzundan bir nebze kaldırıp aşırı yakın olduğum yüzüne yakından bakmıştım.

Nefesi öncesine göre düzene girmiş, dişlerini de sıkmayı bırakmıştı.

Ellerim onun üstünde bir nebze olsun kurumaya koyulmuş olduğu için, yeniden alnında ve yüzünde gezdirip vücut sıcaklığına bakmıştım.

Sıcaklığı az öncekiyle aynıydı ancak eski tepkimelerini kaybettiği için muhtemelen geçmişti.

Elimi hâlâ yüzünden çekmemiş bir şekilde banyonun açılmış kapısına doğru dönerken, yeniden içimden bir siktir kelimesini çekmiştim.

Minho Hyung, Jisung ve Jeongin bize doğru put gibi durmuş bir şekilde bakarken ben onun yüzündeki elimi hızla çekmiştim.

Minho Hyung gıcık gülümsemesini yüzüne yerleştirip Jeongin'e doğru dönmüştü.

"Sen şimdi hasta olan adamın benim kardeşim değil de bu adamın olduğunu mu söylüyosun Jeongin?"

#

Burdaki Lix benim 😔

Bu kısımlar yavaş ilerleyecek tekrardan söylüyorum buralar kilit kısımlar sitenin sebep olduğu ve ilerde sebep olacağı şeyler sonradan olacak şeylerden daha önemli anlayacağınız üzere..

Umarım sizi sıkmıyor ve devam etmemizi sağlıyorumdur, bu yüzden bölümleri kısa tutuyorum.

Bu sebeple de ana kısımlar kısa yazıldığı için birden fazla bölümlere ayrılmış oluyor, fic biraz uzun sürecek gibi ama halledeceğiz inanıyorum🤘💖