Even If It Means A War (Chaotic Series #1)

Kabanata 1

Even If It Means A War

Kabanata 1

Nagkatinginan kami ni Zame.

Uminom ako sa wine glass nang hindi tinatanggal ang tingin sa kaniya. Ginaya niya ang ginawa ko, uminom siya sa kaniyang kopa nang hindi rin nililisan ang tingin sa akin.

Despite my best efforts, I couldn't conceal my smile. As I take a sip of my wine, a smile stubbornly escaped on my lips. He winked at me. We are both looking into each other's affectionate eyes. Unbothered.

Gusto ko siyang pagsabihan na huwag tumingin sa akin pero ako mismo sa sarili ko, hindi ko 'yon magawa.

"Who are you looking at? Nakatingin ka ba sa mga Vendivil?" Mom asked strictly.

Agad akong umiling at pasimpleng nilingon si Lolo na nagsasalita sa harap.

I shook my head. "Why would I even look at them? I wasn't, Ma."

Tinanguan ako ni Mama, tumingin banda sa kabilang table, at umismid. To hide my wince, I quickly took a sip from my wine glass.

"Rina, nothing has changed. Ikaw pa rin ang tinitingala ng mga anak ko. They have kept all your old magazines! Havien is so inspired to become a model just like you! She wants to be rich and successful as you. I hope you could teach her some techniques and other ideas about modeling with her."

Mama chuckled heartily. "You know I'm not into that anymore, Siana. I can only offer my pad to your daughters."

I waited for Mom to finish the talk with her friends. They were people invited. Iilan na ang mga bumati sa akin at sa pamilya namin.

"Let's take a seat, Yary," Mom said to me as she was done conversing with women her age. We went back to our respective tables.

Tinutok ko ang tingin kung saan nagsasalita ang birthday celebrant na si Chairman Crisologo Maguin. Imbitado kami sa malaking piging ngayong gabi dahil si Papa ay Governor ng lugar. Imbitado rin ang pamilya Vendivil dahil Alkalde ng lugar si Mayor. Caesar Vendivil.

Nagpatuloy ang party. I felt cold in my dress but there was nothing I could do about it. Maya-maya ay inatasang dumalo sa harap ang Alkalde at ang Gobernador. The guests applauded.

Syempre, nagplastikan si Papa at si Caesar Vendivil. Pangiti-ngiti sa harap pero nagmumurahan na 'yan sa isip.

Lumipat ako ng upuan sa tabi ni Rems. Nilingon ako ng kapatid ko.

"Going out tonight?" May laman niyang tanong.

"We're with our fam. Baka hindi muna."

"Tss. Hindi pero mamaya nakaalis ka na." Nginiwian niya ako.

I smirked. Alam na alam niya talaga ang style ko.

"Not sure yet. Kasama natin buong pamilya, baka magtaka pa sila."

I ate the pasta in front of me, which had already cooled down. Hindi ko masiyadong binigyang pansin ang kaganapan. Ni isa, hindi ko maintindihan kung anong pinag-uusapan ng mga nagtataasang tao sa harap bagaman si Papa na ang nagsasalita.

Maya-maya, lumapit si Lolo. Sarap na sarap ako sa kinakain ngunit nang sabihan niya kami ni Rems na sumama sa kaniya ay wala na akong nagawa kundi iwanan ang pagkain ko. I wiped my mouth with a tissue and grabbed my purse with me.

Lumapit kami sa mga ginoo na nag-uusap. May kausap na matanda at binatang lalaki si Ate Kristina kasama ang mga tulad naming panauhin.

"Narito ang dalawa ko pang apo, Mercado," ani Lolo nang makalapit kami sa limang nag-uusap. "Kilala niyo na sila."