Kintsukuroi ✨

Bölüm 9

Keiji odayı toplamayı bitirmişti ki telefonu titredi. Bokuto arıyordu. Hemen odadan çıkıp cevapladı "Bo tatlım?"

"Bebeğim çıktık hastaneden."

"Ne dedi doktor?"

"O dediğin şeylerden yapıştırdı temizlemiş yarayı sardı. Çalabilirsin demiş."

"Çok sevindim. Sen korkmadın değil mi?"

"Hayır girmedim ben. Tetsu istemedi yani ben kötü olurum diye."

"Tamam."

"Tsukki nasıl?"

"Uyuyor hala."

"Tamam bebeğim. Biz biraz sonra gelsek olur mu? Biraz konuşalım Tetsu pek toparlayamadı kendini."

"Amerika'da olanları söylemiş ona."

"Biliyorum." içini çekti "Kötü ya, of yarın da gideceğiz hiç iyi olmadı bu."

"Evet."

"Neyse geliyor şimdi tatlım. Biraz sakinleşsin. Tsukki uyanınca gelmemişsek haber ver hemen gelirim"

"Tamam görüşürüz."

Bokuto ilaçlarını alıp gelen arkadaşına baktı. "Geçti mi acısı?"

"Mhm. Tsukki uyuyor muymuş?"

"Evet uyuyormuş hala. O bir süre uyanmaz. Biraz konuşmak ister misin?"

"Mhm." gözleri doldu yine.

Sakin bir yerde durdular. "Anlat hadi brom bana, ne oldu?"

"Odasına girdim işte baktım yerde ağlıyordu. Teyzesi aramış"

"Öyle mi?"

"Evet annesi." yutkundu. "Annesi kansermiş."

"Ne? Gerçekten mi?

"E-evet. Tedaviyi reddediyormuş. Sen konuş demiş teyzesi de. O da düşüneceğim falan demiş. Ben de yanına geldim işte sakinleştirdim biraz. Tam iyiye gidiyordu aslında. Artık geride kaldı aslında nefretin de geçmiştir falan dedim ona. Geçmedi dedi. Sinirlenmeye başladı. Hayatımı mahvettiler falan dedi işte. Haklısın dedim ama o öfke moduna girmişti bile. O adamın babasını yaptıklarını anlattı. Sonra onun yaptığı şeyi söyledi."

"Biz de ilk duyduğumuzda böyle olduk. Çok kötü olduk toparlanamadık."

"Ama nasıl olur, ona nasıl yaparlar böyle bir şey?"

"Cezalarını çekiyorlar, Tsukki kurtuldu, artık güvende. Onun yanında oluyoruz her zaman. Dikkat ediyoruz destek oluyoruz. Başka da bir şey gelmiyor elimizden."

"Benim hakkımda, hani o şeyleri öğrenmişti ya. Kenma'ya yani, zarar verdiğimi falan düşünmüştü ya."

"Evet." çok üzüldü onun için. O kelimeyi ağzına bile almak istemiyordu.

"O zaman ne tepki verdi?"

"Zaten ilk bize anlatması onun üzerineydi. Biz odada değildik o akşam. Geldiğimizde çok kötü haldeydi. Neredeyse panik olmuştu. Ama sonuçta o söylediklerine yani o yalan haberlere verilebilecek doğal bir tepkiydi. Sonuçta bizimle sevgili olduğumuz için uğraşan birinin böyle bir suç işlemesi daha da sinirlendirmişti bizi. Öyle bir tepki sandım. Ama kabus görmeye başladı. Anlatmıyordu da. Zaten zaman zaman kabus görürdü, üstüne gitmedik. Ama bir gece kabustan uyandı, artık dayanamıyorum diye ağlıyordu. Anlattı o zaman bize."

"Anladım. Benden nefret etmiştir."

"Öyleydi bro ama üzülme buna."

"Yok üzülmüyorum." burnunu çekti.