Kintsukuroi ✨

Bölüm 17

Keiji sevgililerinin arasında yatıyordu. Tetsuro'yla ona olan hislerini konuşmak hakkında düşünmüşlerdi biraz. Bokuto hemen söylemek istiyordu ama Keiji daha erken buluyordu. Kei başkalarıyla görüşmesinden nefret etse de aceleye gelmeyeceği konusunda Keiji'yi destekliyordu.

Keiji esneyerek kalktı sevgililerinin yanından. Bokuto eline yapışmış onu tekrar aralarına çekmeye çalışıyordu ama Keiji'nin çok ödevi vardı.

"Bo ben çalışmak zorundayım."

"Tsukkii hadi seninle sevişelim biraz."

"Kapıyı kapat." Kei'nin yüzünde sıkılmış bir ifade vardı. Keiji gülümseyerek baktı onlara, sonra kapıyı kapatıp çıktı.

Bilgisayarını alıp Tetsuro'nun yanına gitti ."Tetsuu?" başını odasına uzattı. Arkadaşı onun geldiğini fark edince durdu. Kulaklıklarını indirdi.

"Efendim?"

"Yanında yazabilir miyim biraz? Sen çalarken?"

"İstersen tabii ki ama, pasaj çalışıyordum."

"Ne demek o?"

"Yani zor olan ya da geçiş olan daha karmaşık bölümleri özel olarak çalışmak."

"Ah afedersin dikkatini mi dağıtırım?"

"Hayır sıkıcı olur yani. senin için."

Keiji gülüp yatağına oturdu "Hayır olmaz. Ya çok sıkıldım. Ama çok ödevim var. Ve yazmak yani, öyle o kadar da kolay değil her zaman." içini çekti. "Hadi ben bölmeyim seni, kulaklığını çıkart ama." kıkırdadı.

"Keiji?"

"Hmm?"

"Yazarken nasıl başlıyorsun yani aklına öyle fikir mi geliyor?"

"Ah kendin yazarken aslında evet. Uzun bir süreç önce bir konu ve karakterler belirmeye başlıyor bence en keyifli yer orası. O karakteri yazıyorum ben genelde uzun uzun. Sonra ona çizdiğim hayat öyküsünü hikayenin içine yerleştiriyorum. Tüm karakterler böylece kesişiyor ve oluşturuyor yazıyı."

"Müthiş bir şey."

"Ama ödevler öyle değil, serbest yazım dersi ama konular belli, kullanman gereken karakterler belli. Bu sınırların içinde yaratıcı olmak pek kolay değil."

"Haklısın."

"Ama bazen ben de sınırlar koyarak yazıyorum. Yoksa sonu bilinmez bir girdaba gidebilirsin." kıkırdadı. "Tetsu aslında benim sana sormak istediğim bir şey var."

"Tabii."

"Bunu konuşmak için daha çok erken biliyorum ama. Şimdi cesaret edebileceğim bir şey değil yani. Ama bir gün gerçek anlamda bir roman yazabileceğimde senin hikayeni yazmayı çok isterdim. Seni ve Kenma'yı. Tabii tamamen gizli şekilde."

Tetsuro duraksadı, bu gerçekten müthiş bir şey olurdu. Keiji'nin yazım dilinden bu hikayeyi okumak, bir sürü insanın kalbinde onların aşkının yaşaması heyecanlandırmıştı onu. Keiji'nin sesiyle düşüncelerinden sıyrıldı.

"Afedersin, saçma bir fikirdi belki de. Saygısızlık etmek istemedim. Zaten senin tamamen iznin olmadan asla yapmam böyle bir şeyi, esinlenmem bile. İçin rahat olsun lütfen."

Belli ki çok uzun süre susmuştu. Arkadaşı bu suskunluğu yanlış anlamıştı. "Keiji hayır hayır ben çok sevinirim. Yani gerçekten sen yazarsan yani harika bir şeye dönüşür. Daldım bir an kusura bakma."