Kintsukuroi ✨

Bölüm 25

Bokuto sessizce kalktı yanlarından. Kahve yapmaya giderken Keiji de peşinden geldi. "Bo sarılalım mı?"

"Gel bebeğim" kucağına çekti onu. "Ne oldu nasıl karar verdin de getirdin onu?"

"Kalktığımda balkondaydı. Uyumamış gece belliydi."

"Ben yanında kalmıştım uyuyana kadar."

"Uyandı demek ki, orada öylece duruyordu, bir sürü sigara içmiş. Özür diledik birbirimizden, yapmayacağım bir daha falan dedi işte. Ağladı, sarıldık."

"Kötü görünüyordu zaten."

"Karar verdim konuşmamız gerekiyor dedim. Özür dilerim tek başıma karar verdim."

"Hayır tatlım. Çok güzel oldu böyle." Öpüştüler "Daha çözeceğimiz çok şey var ama en önemlisi buydu."

"Evet." duraksadı "Bo?"

"Ne oldu tatlım?"

"Bak kıskanırsan kendini kötü hissedersen bana söyleyeceğine söz ver."

"Tamam tatlım söz." gülümsedi, onu çok iyi tanıyordu sevgilisi.

"Çok mutluyum bebeğim." sarıldı Keiji ona.

"Ben de sevgilim, hayal edebileceğimden çok daha fazla. Tetsu da mutlu değil mi?"

"Bence mutlu, bundan sonra daha güzel olacak."

"Ama çok ağladı."

"Sinirleri bozuktu tatlım, rahatlamıştır. Aklı da duyguları da çok karışıktı eminim."

"Evet" kollarındaki sevgilisini öptü tekrar. "Ben size güzel bir kahvaltı hazırlıyım, ne dersin?"

"Tetsu'nun uyanmasını bekleyelim birlikte yeriz."

"Tamam gel o zaman Tsukki'nin yanına gidelim."

Kahvelerini alıp yanlarına gittiler. Kei hala yavaş yavaş sırtını okşuyordu kollarında uyuyan Tetsuro'nun. Keiji bardağını uzatınca Tetsuro'yu bırakıp yavaşça kalktı. Bacağına yaklaştırdı başını "Hala inanamıyorum" dedi gülümseyerek.

Bokuto onu öptü "Çok mutluyum."

"Ben de."

"Acaba bizim odamızda uyur mu?"

"Sorarız."

"Daha büyük bir yatak alabilir miyiz?"

"Alabiliriz tatlım."

"O zaman daha rahat olur."

"Evet." kıkırdadı Bokuto "Hayatımın en güzel günlerinden biri."

"Tatlım bak onun istediği gibi ilerleyeceğiz. Acele etmeyeceğiz hiçbir şey için."

"Tabii ki. Merak etme Keiji mahvetmeyeceğim."

"Bebeğim tabii ki mahvetmeyeceksin." öptü onu. Sonra başını yere eğdi "Asıl bana dikkat edin ben bir şeyi mahvetmek istemem."

"Keiji" Bokuto gülümsedi. "Saçmalama tatlım sen harika birisin. Bazen biraz fazla öfkeli ve harika birisin." kıkırdadı. "Ama bizim için sorun değil."

"Üzme kendini." dedi Kei de "Öfkenin nedenini hepimiz anlıyoruz. Haklıydın da." başını omzuna yasladı.

Tetsuro iki saat sonra araladı gözlerini. Hala yorgundu, son günlerde hiç iyi uyuyamamıştı.

"Günaydın tatlım." Bokuto hemen yanına gelip sarıldı. Dudaklarını öptü.

"Günaydın." gülümsedi ona.