Kintsukuroi ✨

Bölüm 21

Tetsuro iyi olduğunu söylese de kötü hissettiğini en azından kendine itiraf etmeliydi. Alkolü iyice arttırmıştı. Sık sık yabancılarla takılıyor bazen eve gelmediği oluyordu. O gece çok geç gelmese de çok sarhoş gelmişti. Kapıdan girdiğinde ışıkların açık olduğunu görünce neyle karşılaşacağını biliyordu. Keiji'nin öfkeyle yerinden kalktığını gördü.

"Tetsu böyle olmaz." Keiji sesini yükseltmişti halini görünce.

"Of tamam hemen başlama."

"Tamam ne?"

"Yapmayacağım."

"Her seferinde böyle söylüyorsun ama. Bu halde araba kullanamazsın. İlaçları bıraktın diye bu kadar alkole düşkünleşmen doğru değil."

"Tamam anne." dedi gözlerini devirip. Duşa doğru yürüdü.

Keiji'nin öfkeden köpüren yüzünü gördü. Alışık olmadığı bir şeydi bu. Arkasından geliyordu tartışmaya devam edecek gibiydi. Tetsuro'nun ise bunu kaldıracak gücü yoktu. Bokuto onu tuttu "Tamam tatlım, yarın sakin kafayla konuşacağız. Sinirlenme, gerilme bebeğim." dediğini duydu Bokuto'nun Keiji'ye. Onların bakımlarına falan ihtiyacı yoktu. Onun da içi öfkeyle doldu. Dışarı çıktığında Keiji ile tartışmaktan bıkmıştı. Onu anlamasını bekliyordu. Duygularından ve duygusallıktan biraz uzaklaşmaya ihtiyacı vardı. Neden anlamıyordu ki?

Eseri yazmak onu düşündüğünden fazla yormuştu duygusal olarak. Kenma'ya çok ihtiyaç duyuyordu. İstediği seks değildi, sevgi dolu bir öpüşmeydi, sıcak kolların arasında uyanmaktı. Alkol değildi. Arkadaşlarıyla keyifle içtiği bir biraydı aslında. Ama kadehlerin, shot bardaklarının arkası kesilmiyordu dışarı çıktığı gecelerde. Artık bilerek arabayla çıkmıyordu. Keiji'nin endişesini de anlıyordu ama elinde değildi. Başını duşun soğuk duvarına yasladı biri beni kurtarsın diye geçirdi içinden. Biri beni kendimden kurtarsın.

Neyse ki beste yarışmasının son günleri yaklaşıyordu Tetsuro çok yoğundu ve bu saçmalıklara ara vermişti. Bir yandan koro ile provaları da devam ediyordu. Yarışmadan birkaç gün önce biriyle geçirdi geceyi. Son defa demişti kendine. Son defa yapacağım. Görüştüğü adam çok kaba saba ve ters biriydi. Gittiği an pişman olmuştu ama buradan dönüş yoktu.

Sabaha karşı acı içinde döndü eve, duşa girecek gücü bile yoktu. Çok içmişti, o adama başka türlü katlanamamıştı. Keiji karşıladı onu.

"Beklemeseydin beni." dedi.

"Endişeleniyorum, alkollü geliyorsun eve."

"Özür dilerim."

"Kısa süre kaldı, görüşmüyordun bir süredir kimseyle, bıraktın sanıyordum."

"Ara vermiştim."

"Keyif alıyor musun gerçekten?"

"Hayır."

"Neden yapıyorsun?"

"Bilmiyorum. Bana çok kızıyorsunuz farkındayım."

"Kızmıyoruz." Ama yüz ifadesi tersini söylüyordu.

Tetsuro çok gerilmişti. Zaten kendini kötü hissediyordu. Tek ihtiyaç duyduğu şey Keiji'nin ona sarılmasıydı aslında. Keiji ona sarılmadı bu sefer. Sessizce geçip gitti yanından.

"Keiji özür dilerim." gözyaşları aktı. "Özür dilerim." fısıldadı.

"Özür dileme Tetsu, sana kızmıyorum."

"Kızıyorsun."

Onunla tekrar konuşmadı. Odasına girdi. Birkaç dakika sonra Bokuto geldi yanına.