I Sold My Dignity

Chapter 8

REINA

Matapos Kong pirmahan ang contract umuwi akong dala dala ang bigat sa kalooban. Di ko parin kayang paniwalaan na kaya akong ibenta
ni kuya.

Hindi ko inakalang kahit mahal na mahal ako ni kuya
ay magagawa niya ito.

Ng makarating na ako sa bahay, pumasok ako at nagkasalubong kmi ni kuya ngunit dirediretso lang ako papuntang kwarto at agad na nilock ang pinto.

Nakita Kong hinabol niya ako pero hindi ko sya pinansin.

'Kapatid pa ba Kita kuya?'
'Sino ba ako sayo at nagawa mo to sakin?'

Mga tanong sa aking isipan na pilit kong iniintindi kahit subrang gulo.

Isa sa napakasakit na mangyayari sa buhay ay kaya kang ibenta ng sarili mong kapatid.

Ng makapasok na ako sa kwarto ko dumiretso ako sa kama at hinayaang bumagsak ang aking katawan.

Sunod sunod na tumutulo ang mga luha sa aking mga mata.
Sa mga oras na ito gusto ko ng magpakamatay para matakasan ang trahedyang to.

Narinig Kong kumatok si Kuya sa pinto at nagsasalitang..
"Sorry Reina gustuhin ko mang hindi mangyare Sayo to ngunit ito lng ang naisip Kong paraan.
Sana' y maintindihan mo pinapangako Kong babawiin Kita sa kaniya." mga katagang mas lalong nagpatulo ng aking mga luha.

Hindi ako sumagot sa kaniya kundi umiyak lng ako ng umiyak sa aking mga unan.

"Sana'y mapatawad mo ako. Mahal na mahal Kita palagi mong tatandaan Yan at kung may masamang mangyari nandito lng ako." nakaya ba niyang makikita akong nagdudusa? naghihirap?

'Kuya nasa masamang pangyayare po ako ngayon pero Wala ka kundi ikaw pa mismo ang nagdala sakin sa problemang to.'

Hindi na ako naniniwalang mahalaga ako sa kaniya bilang kapatid.

...
Nakatulog na ako sa kakaiyak.
Ng magising ako nararamdaman ko ang pananakit sa aking katawan.

Bumangon ako at saka narinig Kong tumawag sakin si Bea.

*Cellphone ring, Incoming call Bea*

"Hello, Bea tulungan mo ako please namn ohh" agad na sabi ko sa kaniya kasabay ang pagtulo ng aking mga luha.

"Bakit anong nagyari?! sabihin mo sakin makikinig ako. Teka teka balita ko ikakasal ka ngayong araw? At bakit Yung si Mr. Reigo pa madami namang lalaki jan ahh?!" tuloy tuloy niyang sagot sa akin.

"Hindi ko Siya Kilala Bea, ibenin..." agad Kong pinutol ang aking sinabi.

'Sasabihin ko ba sa kaniya o hindi? natatakot din akong baka madamay siya'

Hindi ko na lang itinuloy ang aking sasabihin.
Nagpapanggap na lng ako kung ano ang nasa isip ng tao.

"Anong hindi mo Siya Kilala? at ano Yung iben ano Yun ibenin??" nagtatakang sagot ni Bea.

"Hindi sa totoo Mahal ko Siya, oo ngayon ang araw ng aming kasal." mga katagang binitawan ko na dahilan ng pag-agos muli ng aking mga luha.

Natatakot akong may madadamay sa gulong to.
Kaya kahit masakit sosolohin ko to.

"Pano? ehh ang samasama niyan babaero yan madss! sasaktan ka lang niyan." oo tama ka Bea,

'Hindi lng niya ako sasaktan kundi sinira na niya ang buhay ko.'

Yan ang gusto Kong sabihin pero di ko magawa.

"Hayaan mo na Kasi nga tinadhana kami. Mahal niya ako at Mahal ko siya." pagsisinungaling ko sa kaniya.

Hindi ko akalaing kaya ko Yun sabihin.

"Ohh syasya Wala na akong magagawa basta pag may problema nandito lang ako lagi mong tandaan yan." mas lalong tumulo ang mga luha saking mata dahil sa pagmamalasakit ni Bea kahit hindi katotohanan ang lahat ng mga sinabi ko.

Natapos na ang pag-uusap namin ni Bea.
Naligo muna ako upang mabawasan ang bigat sa loob ko.

Parang Wala na akong lakas. Habang naliligo ako eh patuloy parin ang pagluha ng aking mga mata hindi ko mapigilan ang pagtulo nito.

Natapos na akong maligo ng may tumawag muli sakin.

*Cellphone ring, Unknown number calling*

Nagdadalawang isip pa akong sagutin to pero baka ito ay ang companyang pinag applyan ko.

Sinagot ko na ang tawag at guess who?
Walang iba kundi ang bastardong halimaw na sumira ng buhay ko.

Sa pagsasalita niya palang ay Kilalang kilala ko na.
Ang boses na kinaiinisan ko.

"Hey wife, susunduin ka na Jan within 30 minutes at wag kang mag-alala may susuotin ka ng wedding dress. Kunin mo lng sa labas ng inyong gate at suotin mo." subrang nakakagigil ang mga salita niya masarap syang bugbugin.

"And don't forget kapag hindi Yan ang suot mo ako mismo ang magpapasuot sayo. See you wife and be good. I love you!" kala mo kung sinong kamahalan siya di niya ako kayang kontrolin.

Agad akong kumain ng agahan.
At Wala na si Kuya sa bahay ewan ko kung nasaan.

Hindi ako pupunta sa kasal kundi tatakas ako ngayon.
Mayroon akong sapat na pera para magtago.

Pupunta ako sa Lugar na walang nakakilala sakin.

Nagbihis na ako ng damit at dinala ko lahat ng Pera ko at mga government ID's.

Lumabas na ako ng bahay at saka mag-aabang ng sasakyan.

Nakita ko nga ang dress na ibinilin niya sa harap ng gate pero hinayaan ko lang ito.

Wala akong balak hawakan o tingnan mn lng.

Naksuot ako ngayon ng sumbrero na kulay itim Tshirt na itim, jeans na itim at shades.

Naglakad na ako papalayo sa bahay.
Binilisan ko na ang paglalakad ngunit
hindi pa namn ako masyadong nakalayo at may biglang tumakip ng panyo sa baba ko at hindi na ako makahinga.

Pumiglas ako ng pumiglas Hanggang sa mabitawan ako ng nakahawak sakin pero malakas siya. Mas malakas siya sakin.

Hindi nagtagal nawalan ako ng malay at hindi ko na alam ang nangyari...

~~~*~~~

A/N:
Heyy my dear readers thank you for reading this story.

I will still update the next episode...

If you like my story don't forget to vote, comments and follow me!. God bless 💖