I Sold My Dignity

Chapter 19

REINA

Matapos ang isang gabing pag-aalaga sakin ni Arron sa hospital ay na discharge na din ako kinaumagahan.
Nagbiyahe na kami pauwi sa bahay.
Hindi parin maganda ang pakiramdam ko at dahil yun sa paglilihi kaya natulog nalang ako sa biyahe at hinayaang magpahinga ang katawan ko.

Makalipas ang ilang oras hindi ko namalayang nakarating na kami sa bahay. Ginising nalang ako ni Arron upang bumaba sa sasakyan at pumasok sa bahay.

Dumiretso kmi sa kwarto at saka nagpahinga ulit ako, ang hirap pala mabuntis..
Parang nagsisisi akong  ibeninta ang dignidad ko arrroyy talagang alam kong mangyayari sakin to, ang mabuntis.

Sa paglilihi palang super delikado kasi pag di mo makain yung pinaglilihian mo may chance daw na malalaglag ang bata. Kaya sa umpisa palang dapat na talagang mag-ingat lalong lalo na sa stress.

"Kamusta na ang pakiramdam mo ngayon, wife?" mahinahong tanong ni Arron habang tinabihan ako sa kama at hinahawi ang buhok ko.

Lumabas na rin ang pagkamaginoo niya, tsskkk kung nung una ganito niya ako tratuhin edi minahal ko na siya.
Pero teka teka... galit pala ako nun kasi sinira niya ang buhay ko.
Pano ba naman, siya ang dahilan kung ba't hindi ako nakarating sa pupuntahan ko sanang trabaho.
Hindi lang yun kinuha niya rin ang pagiging dalaga ko at,.. binuntis  pa ako napakatarantado talaga.

Pero,... pero, noon yun ehh sa ngayon todo bigay na siya sakin at isa pa mahal ko na siya.

Meron na namang pumasok sa utak ko na talagang gustong gusto kong kainin. Mabuti na naman ang pakiramdam ko hindi na ako nasusuka.
Pero naiirita ako dahil gusto Kong kumain ng durian at singkamas.

"Pwede mo ba akong bilhan ng durian tsaka yung ano yung singkamas gustong gusto kong kumain nun ngayon, cge na bilhan mo ko at pwede bang pakibilisan??Thank you love..." pikit matang iniimagine ko yun na kinakain habang sinasabi Kay Arron.

Oo natatakam ako durian at singkamas ewan ko ba basta gusto Kong kumain nun.

"Okay just wait, bibili muna ako. I'll be right back. bye, wife." sabay kiss sa forehead ko at tumalikod palabas ng kwarto.

"Thanks!, pakibilisan mo ha."
pahabol na sabi ko sa kaniya.
Mahahalata mong natataranta siyang tumayo at umalis ng bahay.
Haha parang siya yung naglilihi.

A few decades later...

Wala parin si Arron! nagagalit na talaga ako.
Gggrrrr San ba yun bumili at wala parin.
Tatawagan ko sana siya ng nauna siyang tumawag sakin.
Siguradohin niyang may durian siyang maiuwi kundi lagot talaga siya sakin.

*Archaeopteryx Calling*
...

Hala hahah Hindi ko pa pala pinalitan ang name niya sa phone ko, haha bagay talaga sa kaniya, para kasing dinosaur Yung ugali niya noon tas Yung mukha niya kamukhang kamukha talaga.

"Love... ba't hindi ka parin umuuwi asan na Yung durian ko at saka Yung singkamas!!!??" nakabusangot at taas kilay Kong bungad sa kanya matapos kong sagutin ang incoming call.

"Wife.... ahmm .. I'm.. I'm. sor.rry limang lungsod na ang pinuntahan ko pero wala ehh, ang hirap maghanap sa ngayon ng durian and hindi nila season na mamunga pero mayroon akong singkamas!!!" utal utal at parang habol hininga syang sumagot sakin.

'Singkamas lang! Yun Yung pinagyayabang niya!!??'

"Ano!!!?? huwag kang uuwi hanggat wala kang dalang durian!!at Yung singkamas sayo na Yan pag Wala kang dalang durian!! Basta gusto ko ng durian!" umuusok na tuloy ang ilong ko sa kaniya.

'Durian lang Hindi niya pa mahanap!'

Sa dinamidami ng pupuntahan at bibilhan ehh walang durian!
Tskk tinatamad lang siguro Siya maghanap.
Ahh basta gawan niya ng paraan ginusto niya tong mangyari kaya panagutan niya Yung ginawa niya.

"Ahhh waittt lolo!! Binibenta niyo ba Yan? kahit magkano po bibilhin ko. Ahhh cge2 ihahatid ko kayo San ba bahay niyo? basta ibenta mo sakin yang durian? Okay cge pasok na po kayo sa kotse." naririnig kong usap nila ni Arron sa kabilang linya.

'Buti naman nakakuha na siya, talagang nag purisige siya, kung hindi lagot talaga siya sakin.
At talagang hindi na ako makapaghintay.'

"Okay thank you Lolo!ingat!" sabi pa ni Arron sa Lolo daw.

"Wife, guess what!?... I have a durian here!!! Yess nakabili din ako. Salamat Kay lolo. Makakakain na rin si baby!!!" halos abot langit ang sigaw neto sa kabilang linya.
Subrang say naman niya mas Masaya pa sakin.

"Oo na, Salamat po. Please pwede bang pakibilisan Kasi nagugutom na talaga ako." sabay hipo sa tiyan kong nagrereklamo na.

....
Maya-maya pay nakarating na si Arron at daladala ang durian at singkamas.
Woww subrang sarap sa tingin palang talagang hindi na ako makapaghintay na matikman ito.
Salamat naman at may nabili si Arron.

"Wife!!!, ito na yunggg dur.ia.nn mo!" abot tengang ngiti at sabay inilahad sakin ang durian at ang singkamas na nasa plastic.

"Yesss! thank you love. " iksing sambit ng mga bibig ko sabay hablot ng plastic na inilalahad niya sa akin.

"Ang bango talaga hhhmmm super!!!" kinuha ko Ang durian at hinati ito. Naaamoyan ko na Ang tamis ng durian.
Durian Kasi ang una Kong binuksan.

"Pwede bang dun muna ako sa sala?" mahinahong sabi ni Arron habang tinatakpan ang ilong niya.
Tskk OA naman niya ang bango kaya nitong durian.

Tinikman ko na ang isang slice, matapos Kong lunukin yun
.
.
.
at kukuha na sana ng isa pa ng bigla nalang naging mabaho ang amoy nito.

'Bat ang baho!! ggrr nakakasuka ang amoy!!'

"Lovveeeee!!!! itapon mo tong durian ang baho nasusuka ako!" sigaw ko sa kaniya habang dumiretso sa Cr.

*lwwolwoooaaa, lwoooa, lwwolwoooaaa*
(A/N: makisiksik muna ako Reina, pasensiya sa words haha pano nga ba ang nasusuka??
Just comment here kung alam nio.Thanks)

Naduduwal na naman ako.
Bakit ba kasi biglang naging mabaho ang amoy ng durian.
Aystt nakakairita pa naman pag nakaamoy ako ng mabaho.

"Bilis ilayo mo sakin yang durian!! ang baho!" sabay duwal na naman..

Ayssstt naiinis na ako sa kaduduwal, na  parang lalabas Yung lalamunan mo at naduduwal ka na Wala ka namang sinusuka.

"Okay okay... wait... kanina lang nagkicrave ka sa durian tas ang dami pang natira ohhh, you just ate a little slice. sayang to." dali daling tumakbo papasok sa kusina si Arron at kinuha nag durian na subrang baho talaga.

"Kung nasasayangan ka kainin mo mag-isa! basta ayaw ko ang amoy niyan, bilis ilayo mo na sa akin." taas kilay Kong sabi at tinatakpan ang ilong.

"Mga babae talaga ang gulo lalo na kapag buntis ang hirap intindihin" mahinag sabi nito sabay kibit balikat nito at inilayo ang durian sakin dahil naiirita na talaga ako sa amoy nito.

"May sinasabi ka ba?" tanong ko sa kaniya, tskk kala niya di ko narinig ehh wag niyang maliitin maririnig ko yan basta tungkol sakin.

"Ahhh wala...wala I mean ilalayo ko na sayo tong durian..." utal utal nitong sabi tska lumakad paalis.
Di ko alam kung san niya yun dadalhin basta ilayo niya lang sakin..

Haysttt bat ba kasi ganito ka hirap maglihi..
Tapos hindi ka pa makakain ng mabuti. Palagi ka nalang naduduwal pero wala namang lumalabas.

'Hayy ang saya nga magkababy pero hirap ang mararanasan bago maipanganak.'

...

A/N:
Thank you for reading my story.
Until next chapter!
Lovelotsss 🤎