Chapter 9

1.8K 60 0
                                    

REINA

Matapos akong hinimatay hindi ko alam kung sino yung mga taong yun at wala akong kaalamalam kung san ako napunta.

Ng dahan dahang ubinuklat ko ang aking mga mata nakita ko ang sumisilaw na liwanag papasok sa loob ng kwarto.
Nakahiga ako sa napakalawak na kama.
At nakita ko na ang bedsheet ay mukha ko.

Kinabahan ako ng subra at natatarantang tumayo at naghahanap ng lalabasan sa kwartong to.

Oo nasa kwarto ako ngayon at hindi ko alam kung paano ako nakapasok at nasa kama na.
Isang napakalawak at nakamamanghang kwarto na kulay abo ang pinta.
Maraming mga design sa wall at makikita mo na mga mamahalin ang mga bagay.

Ngunit bigla akong nakaramdam ng takot ng makita ko ang napakalaking portrait ko sa bandang kanan ng kama.
Mukha ko ang nasa portrait.
Mas kinabahan ako dahil ng muli akong tumingin sa kabila ay ako ulit yung nasa portrait.

At ng maramdaman ko na parang iba ang damit Kong suot, agad Kong tiningnan ito.
Tama nga ang hinala ko nakasuot ako ngayon ng wedding dress ang wedding dress na ibinigay ni Arron Riego.

Hindi ko alam kung sino ang nagpasuot sakin nito. Iniisip ko nalang na sana may respeto din sa babae si Arron.

Off shoulder sya na long sleeves at lace lng na kita ang cleavage ko.
Hindi ako makapaniwalang nasusuot ko to ngayon.
Hinila ko agad ang kumot saka tinakip sa katawan ko

Bumangon ako sa kama at saka nagmamadaling umalis palabas sana ng kwarto ng may narinig akong boses ng lalaki ng ako'y nakahawak na sa door knob.
Isang familiar na boses na kinaiinisan ko.

...
Its Arron.

At hindi ko alam kung nasan banda Yun sa laki ba namn ng kwartong to, parang isang apartment.

"You're awake. Where are you going wife?" sabi niya sakin habang ako'y nakahawak na sa door knob.

Nang pihitin ko ang door knob ay naka lock ito.
Muli Kong tinry hanggang sa talagang hindi ito mabuksan.

Hindi ko sya pinansin saka pilit na pilit binubuksan ang pinto.

Ng may narinig akong panyapak papunta sa likod ko, alam Kong papunta Siya sakin. Tatangkahin ko sanang aalis ngunit,..
Maya-maya pay naramdaman ko ang mabango at nakakaakit niyang hininga saking leeg at nagsasabing...

"You are mine now wife. You can't escape from me." nakakatakot na sabi niya habang napakalapit na sa aking likuran.

Bigla akong umalis sa puwesto ko ngunit ng ako'y humarap sa kaniya ay nacorner niya ako sa pinto.

Pumiglas ako ng pumiglas upang makaalis sa nga bisig niya ngunit hinawakan niya ang dalawa kong kamay.

Biglang nalaglag ang kumot na pinangtabon ko sa aking katawan. Pupulutin ko Sana ngunit mahigpit na niyang hinahawakan ang mga kamay ko.

Ang bilis ng tibok ng puso ko ngayon hindi ko alam kung natatakot ba ako o magugustuhan ko ang mga galaw niya.

"Bitiwan mo nga ako! Lumayo ka sakin! Ayaw ko Sayo. " sigaw ko habang nakaharap sa kaniya at hawak hawak ang mga kamay ko.

"Sino ang nagpasuot sakin ng wedding dress na to!?" galit na tanong ko sa kaniya.

"Don't worry wife I am still a man with respect. O gusto mong ako ang magpapsuot Sayo niyan?" nanunuksong sagoy niya sakin habang tinitingnan ako mula ulo Hanggang paanan.

"And bagay naman Sayo mas lalo akong nahuhulog Sayo, mas lalo kang gumaganda." dagdag niya pa na mas lalo Kong kinaiinisan.

"Don't you dare to call me wife!" galit na sabi ko sa kaniya.

I Sold My Dignity Where stories live. Discover now