အပိုင္း၁၂(သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္)

950 27 0
                                    

"ခင္ဗ်ားက်ဳပ္ရဲ႕ဂိုက္ျဖစ္ေပး"

"ဟင္"အူေၾကာင္ၾကားပုံစံေလးနဲ႕လူကိုၾကည့္လာတဲ့လူႀကီးေပါက္စ။

"က်ဳပ္ကိုစာျပေပး"

"ရတာေပါ့သခင္ေလးကလဲ ဘာမ်ားခက္တာမို႔လို႔လဲ " ဟုတ္တယ္ေလစာျပတာကဘာခက္လို႔လဲ လူကိုအိမ္ပတ္ေျပးခိုင္းတာတို႔ ေတာက္တိုမယ္ရလုပ္ခိုင္းမယ္ထင္ထားတာ ။ စာျပတာ‌ေလာက္က‌ေဝာာ့လြယ္လြယ္ေလးရယ္ ။

"အြန္းး"
စိတ္ထဲမွာေတာ့က်ဳပ္ရဲ႕အပိုင္ျဖစ္ေပးပါဆိုတဲ့စကားကိုသာထပ္ခါတလဲလဲေျပာေနမိတယ္၊ ဒါေပမဲ့လဲထုတ္ေျပာလိုက္တာနဲ႕အေဝးကိုထြက္ေျပးသြားမွာ‌ေလ ဒီလူက!

"ဒါေပမဲ့သခင္ေလး စေန႕နဲ႕တနဂၤႏြေပဲသင္ေပးလို႔ရမွာေနာ္"

"မရဖူး တစ္ပတ္လုံးသင္ေပးရမွာ"
ခင္ဗ်ားဟိုေကာင္နဲ႕ေတြ႕ရမဲ့အခ်ိန္ကိုနည္းသထက္နည္းေအာင္လုပ္မွာ!

"ဒါေပမဲ့ေက်ာင္းသြားရမဲ့အခ်ိန္နဲ႕"

"ေက်ာင္းဆက္မတတ္ေတာ့ရင္ရတာပဲ"႐ြဲ႕ေျပာလိုက္ေတာ့

"ဗ်ာ ေက်ာင္းထြက္ခိုင္းတာလား"ငိုမဲ့မဲ့အသံေလးနဲ႕ေျပာလာတဲ့လူႀကီးေပါက္စ ။

" က်စ္! မဟုတ္ဖူး ေက်ာင္းသြားရမဲ့အခ်ိန္နဲ႕ညွိၿပီးသင္ခိုင္းတာ အဲ့တာဆိုႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္အဆင္ေျပတယ္မွလား"

"ဟုတ္ေျပတယ္ ဒါေပမဲ့ေလေမးစရာရွိတယ္"

"ေမး"

"သခင္ေလး အရင္သင္ေနတဲ့ဂိုက္ေတြေကာ?" ဟုတ္တယ္ေလ ၿမိဳ႕ရဲ႕နာမည္ႀကီးဆရာေတြအကုန္ေခၚသင္ထားၿပီးေတာ့ဆယ္တန္းေတာင္မေအာင္ေသးတဲ့သူ႕ကိုစာျပခိုင္းတာကေတာ့နည္းနည္းေတာ့ထူးဆန္းတယ္

"ေစာက္ခ်ိဳးမေျပလို႔"

"ေအာ္ ဟုတ္" သခင္ေလးအက်င္နဲ႕တည့္တဲ့သူကခပ္ရွားရွားဆိုေတာ့လဲဟုတ္မွာပါ။

"စာသင္ရေအာင္ေလ"

"ခုလား"

"ဟုတ္တယ္ေလ အခ်ိန္ရွိခိုက္လုံလစိုက္ဆိုတဲ့စကားကို မၾကားဖူးဘူးလားခင္ဗ်ား"

"ဟုတ္ စာအုပ္ေတြသြားယူလိုက္ဦးမယ္ေနာ္"

"မလိုဖူး အကုန္ရွိၿပီးသား ခင္ဗ်ားက သင္ေပးယုံပဲ"
ခင္ဗ်ားမ်က္ႏွာေလးကိုတစိမ့္စိမ့္ထိုင္ၾကည့္ဖို႔ အကုန္အသင့္ျပင္ထားၿပီးသား ။

တစ်ယောက်သောသူရဲ့မျက်ဝန်း (OR) ဒေစီဒိုင်ယာရီ( complete)Where stories live. Discover now