Devil's Disguise [Series Two] (✓)

Chapter 5

Maarte

Wearing my pajamas ay umupo na 'ko isa sa high chair na nasa kusina. Dalawang upuan ang nakahanda. The dinner is ready and as soon as I was about to eat my dinner, I heard a groan at my back.

Nilingon ko ito. Prez is walking towards the table habang hawak ang batok nito. He's finally awake. Pasuray-suray pa itong maglakad saka umupo sa upuan at bagsak ang ulong sinubsob sa lamesa.

He's groaning and muttering curses. And repeating it over and over again that really pissed the shit out of me.

"Stop!" sigaw ko dito. Mukhang dun lang niya napansing may kasama siya. Binaling nito ang tingin sakin. Kumunot ang noo nito.

The liquior that I enjected him kanina ay nagpapaalis sa ala-ala nito na kanina lang nangyari. Mawawalan siya ng malay ng ilang minuto at magigising na parang walang nangyari.

Dad prepared it for me. He's a resigned scientist, kinuwento narin sakin ni Uncle. Before he passed away ay may mga experemento na itong natapos. At isa 'yon sa mga natapos niya. Pero tatlo lang ang nagawa nito. Para lang maprotektahan ako.

Uncle said that it works pero ito ang unang subok ko kaya di ko alam kung umepekto.

"Oh, and who are you? Why are you in my room?" taas kilay na tanong nito. Nakapatong ang pisngi nito sa braso niya.

Taray, sampalin ko kaya 'to.

"I'm your roommate, jerk." sagot ko dito.

"My roommate, what the fudge!!" napatakip ako ng tainga ng sigawan ako nito.

"Can you just shut the freaking hell up!" sigaw ko rin pabalik. Napatayo pa siya sa kinauupuan niya.

"I don't have a roommate, a President don't have a roommate." napairap na lang ako.

First of all, he's the first one who entered my room and now he's saying na kwarto niya ito at kung bakit ako nandito? the freaking hell is his problem!?!

Pero imbis na makipagbangayan sa kanya ay bumuntong hininga na lang ako.

"This is my room. The Principal said that you'll be my temporary roommate dahil wala pa dito yung kasama ko." madaliang explanation ko dito. Di naman siya ganon ka-slow diba para di ako magets.

Mukhang kumalma naman siya.

"What rank are you?" he asked.

"Rank S." mukhang nainis naman ito sa sinabi ko.

"That old hag, I'm a rank A and he made me share a room to some rank S student!?!! this is bullshit." tinaasan ko siya ng kilay.

"Maarte? You know what, bahala ka sa buhay mo. I don't care about your business and that's not my problem." di ko na siya pinagtuunan ng pansin at nagsimulang kumain. Narinig ko ang papalayong yapak nito.

Ilang minuto at natapos na 'ko sa pagkain. Nag-toothbrush ako at hinugasan ko ang pinagkainan ko saka lumabas. Naabutan ko ito sa kama katapat ng kama ko. He's talking to someone on the phone.

Nung una ay nagwawala pa ito sa kausap niya pero huminahon din pagkalaunan. I arranged my bed at nahiga na.

Pagkatapos ng tawag ay nanatili lang siyang nakaupo sa kama niya. Wala ba siyang balak kumain?

"Aren't you going to eat?" I asked him.

"Did you make it?" he asked back. Sumasagot ng tanong din.

"Absolutely–"

"Then I don't want it." he said, cutting me off. Nagkibit balikat na lang ako.

Then it's not my problem pag nagutom siya. Let us say di naman ganon kalayo ang school building sa dormitory building pero di rin ganon kalapit. Nakakatamad lakarin para magpunta pa siya ng cafeteria at doon kumain. 

"Do you mind turning off the light?" I said. He didn't respond. Nakaupo parin ito sa kama niya. Umirap na lang ako and grabbed the bed remote on the side of the table saka binato sa switch-an ng light. Ang tanging lamp shade na nasa bed side table ko lang ang natirang nakailaw. Nakapatay na rin ang nasa kitchen.

Pagkapatay ng ilaw ay naramdaman ko na rin ang antok. Hanggang sa di ko na naramdaman ang paglamon ng dilim sa sistema ko.

Nagising ako madaling araw ng makarinig ng ingay sa kusina. It can't be a mouse. Dahil kahit na para sa mababang rangko ang ang room na ito, di parin naman nila hahayaang may daga na pakalat-kalat sa rooms.

I smiled.

I don't want it pala ah.

Zephyr.