Devil's Disguise [Series Two] (✓)

Chapter 9

Oh c'mon, what should I do? Di naman siguro niya mahahalata na ako 'to diba? Do I look like a guy? Or a girl?

"Did we meet?" takhang tanong nito sa akin. Nakakunot pa ang noo nito at mukhang sinusuri ang mukha ko. So that means I don't look like Zephyrous.

"I don't think so, excuse me." I was about to walked out ng makarating si Ziah.

"Where are you going? uwian na ba?" she asked. Mukhang di pa nito napapansin ang lalaking nasa harap namin. Not that she knows about Caius. Di ko pa nake-kwento sa kanya. And she has a porche mouth with no breaks. So this is bad.

"Yeah, we're going home." aya ko na dito habang di pa niya napapansin ang kasama namin. But I think it was too late when his eyes landed on Caius.

"Oh! It's you." nabalik ang tingin ko kay Caius. They knew each other?

"Hey there." bati ni Caius sa kanya.

"You know each other?" tanong ko habang pabalik-balik ang tingin ko sa kanilang dalawa. She giggled and whispered at me.

"New crush, ang pogi mare." pasimple ko siyang inirapan na tinawanan lang niya.

"Nah, we just bumped into each other." sagot ni Caius. Binalingan ko naman ng tingin si Ziah at aayain na sana itong umuwi nang...

"So, you guys know each other?" balik na tanong nito sa amin.

"Nah."

"Yea?"

Sabay na sabi namin. I looked at him. Mukhang nagtakha rin 'to sa sagot niya.

"Oh, I mean no? or yes? I know I met you somewhere." sabi nito sa akin na parang inaalala pa talaga kung sino ako.

"Anyways, why don't you join us?" Ziah invited him. Pinanlakihan ko ito ng mata pero kumindat lang siya sa akin.

"Oh nah, I'm with someone." nakahinga ako ng maluwag sa sinabi nito. But Ziah really has her way para lang makasama ang lalaking 'to.

"Then, can we join you?" she asked.

"That's fine." Caius said. Wala na akong nagawa ng hatakin ako ni Ziah para sumunod kay Caius. Pumunta kami sa second floor ng bar at lumapit sa isang table doon.

I expected sa 'someone' na sinasabi nito ay isang tao lang. But when we reached the table, sandamak-mak na lalaki pala ang kasama nito. Walang babae maliban samin ni Ziah. Really?

Mukhang umatras naman ang loob ni Ziah ng makita ang mga tao sa table na 'yon. Well, she's not used of interaction, lalo na pag di siya komportable sa tao.

"You said someone?" Bulong ko kay Caius. Tinaasan ako nito ng kilay. Kahit pala kanino mataray siya. Pero bakit pag kay Ziah hindi naman?

"I'm only with my brother, he's the someone I was talking about, and the others, I don't know them either." he stupidly said.

"Alis na lang us? Andami niyan mhie, di ko ata kaya." Ziah whispered at me. I smirked.

"We'll stay." I firmly said. She gave me an puppy eyes pero di ako makukuha ng tingin niyang 'yon. Ginusto niya ito, pagdusahan niya.

"Oh! You're brother's here." acknowledge by the guy na kasama ng nasa table nang mapansin kami.

"Shawty." Said by the other guy at nakipag-apir pa sa mga kasama nito. I don't like them.

"Levi, who're they?" napatingin ako sa lalaking tumawag kay Caius. Dun ko naalala that Levi is Caius' first name.

"I don't know." he answered.

Akala 'ko ay tuluyan ng lumabas ang hiya ni Ziah pero mukhang nagkamali ako ng inabot nito ang kamay sa lalaking nagtanong.

"Kaiziah Villamor, my pleasure to be with you." napangiwi ako sa pagpapakilala nito. Akala ko ba si Caius ang crush niya?

Inabot naman ng lalaki ang kamay nito.

"Shein Quille Herris, the disgustion is mine." he rudely said. Pero mukhang mas natuwa pa ang gaga sa sinabi nito. Sinubukan din magpakilala ng mga ibang lalaki na nasa table sa kanya pero di niya masyado 'yon pinagtuonan ng pansin. Nakatingin lang siya dun sa kapatid ni Caius.

"And you are?" asked Caius' brother.

"Ellixianna." pakilala ko dito. He just shrugged.

Umupo na rin kami sa table nila. Yung kaninang solong inom ko, di ko na alam ano nangyari. I shouldn't have take advantage of Ziah's weekness dahil ako ang nagsisisi sa huli. Sana pala nung umatras na siya umatras na rin ako.

Umiinom lang ako habang nagke-kwentuhan sila. Si Ziah naman ay nakikipag-usap sa kapatid ni Caius. Naiirita na 'ko sa biglang pagbabago ng boses nito. Iniipit niya amputa.

"Aren't you used of people?" Caius asked. Nasa tabi ko lang din ito nakaupo at nagmamasid sa mga kasama namin. Not that I'm not used to it. Wala lang ako sa timpla para makipag-usap.

"Yea." Imbis ay sagot ko dito.

"So, di siguro tamang desisyon na pinili kita." he said. I looked at him with curiousity. He looked back with a smirked.

"Mr. Secretary." para akong binuhusan ng tubig ng sabihin niya ito. Did he knew all along?

"How?" tanong ko dito. He shrugged pero di parin naaalis ang ngisi sa labi niya. I just wish I could rip that off. It's irritating.

"My heart told me so." nag-iwas ako ng tingin dito.

"You can't tell anyone." I said saka tumayo. Naglakad na 'ko paalis. Naramdaman ko ang pagsunod sa akin ni Ziah.

"I'll surely won't, Elli." pahabol na sigaw ni Caius.

I am mad. I'm pissed. I'm furious because I messed up for the second time.

Nakasunod lang sakin hanggang makalabas ng bar si Ziah.

"Hey? What's the prob–" I cutted her up.

"Kung di ka lang sana nagdesisyon na sumama don edi sana di niya alam. That guy is the president of the school I'm in to. Alam na niya ang sekreto ko Ziah." I said. I can't calm myself down. Alam na niya ang sekreto ko. What if he told someone? Paano kung may makakilala sakin?

Don't trust anyone. That's what father always said to me.

"Hey, maybe we can–"

"We can't do anything. Naiintindihan mo ba? Are you out of your mind? He found out of my secret once, and I injected him that thing, maybe I can do it again, right?" I desperately said. Naramdaman ko ang pagsampal nito sa akin.

"You can't use that to him twice Zeph, his brain won't take it, at maaring ang buong memorya niya na ang mawala." she seriously said.

"I don't care–" naputol ang sasabihin ko ng sampalin ulit ako nito. Mukhang doon na siya nakaramdam ng pagsisisi sa aksyon niya.

"I-I'm sorry." she apologize pero di ko na 'yon pinakinggan pa at sumakay sa motor ko at nag-drive pauwi sa school.

Pinagbuksan lang ako ng guard ng gate at dumeretso na 'ko sa dorm. I showered myself at nahiga sa kama 'ko.

At that time. I felt so scared when that men in black chased us. And I got more scared when my dad died. Di ko na alam kung ano ang gagawin. Nag-iwan ng malaking trauma sa akin ang nangyaring 'yon. Di ko na maalala ang buong pangyayarii. My memory started on that men in black chasing after us. Pero anong nangyari bago ang 'yon?

Zephyr.