Stupid life. Or not? *AAN HET HERSCHRIJVEN*

20 Gebeld?

2 maanden later

POV SOPHIE
We zijn in Londen, de Tour is net voorbij en we zitten nu in Liam's huis. Tussen Niall en mij gaat het weer goed en Harry heeft spijt van die zoen. We zitten een film te kijken. Helaas is het een horror, waar ik dus echt niet tegen kan. Ik lig tegen Niall aan geleund en zijn arm heeft hij om me heen geslagen. Als de film afgelopen is zeg ik:
'Oke, ik ga dus niet meer slapen' zeg ik. Iedereen begint te lachen.
'Ook niet als ik bij je ben babe?' Vraagt Niall.
'Misschien wel' zeg ik. Dan kijk ik hem aan. Ik blijf naar zijn ogen staren. Ze zijn gewoon zo... Zo... Je ziet gewoon alles.
'Princess, je staart' ik kijk snel weg en voel mezelf rood worden. Gosh ik word elke keer meer verliefd op hem.
Na de film gaan Niall en ik weer terug. Ik heb zelf geen huis, Niall en ik wonen samen.
'Babe, ik wil volgende week weer naar mijn ouders gaan en ik vroeg me af of je mee wilt' ik knik. Wacht, wat als ze me niks vinden? als ze willen dat Niall met een model ofzo gaat?
'Ze vinden je echt geweldig hoor' zeg hij.
'Je leest mijn gedachten' zeg ik verlegen. Ik heb nooit echt zelfvertrouwen gehad, ik zong eerst maar daarna werd ik gepest en zei iedereen dat het ongelofelijk vals was en dat ik dik was. Bij die gedachten verdwijnt mijn lach.
'Wat is er Sophie?'
'Ik dacht aan vroeger' zeg ik met een zucht
'Babe, luister. Wat gebeurd is, is gebeurd. Helaas kunnen we dat niet veranderen, ik zou dat wel willen. Maar we kunnen een geweldige toekomst samen met z'n tweeën maken'
'Ik denk niet aan een toekomst met zijn tweeen' zeg ik. Ik zie dat hij schrikt
'Ik zie en toekomst met jij, en kinderen' zeg ik met en glimlach. Dan lacht hij ook.
'Niall?'
'Ja'
'Hoelang verf jij je haar al?'
'Lang' zegt hij. 'Waarom?'
'Gewoon, ik vraag me af hoe je er als brunette uit ziet. Ik bedoel, soms zie ik wel wat bruine plukjes maar meer eigenlijk niet'
'Ik heb alleen foto's van toen ik klein was met bruin haar'
'Ja die heb ik gezien. Je was toen al een cutie' hij lacht. Ik voel me altijd helemaal warm worden als hij lacht. Als hij gelukkig is ben ik dat ook. Dan gaat mijn telefoon ineens af. Het is een onbekend nummer. Niall kijkt me vragend aan. Ik neem op
'Blij van Niall af trut! Anders ga je eraan...' En toen werd er opgehangen. Even ben ik geschrokken.
'Wat is er?' Ik begin te huilen. Zo kan ik niet leven.
'Ik w-werd dus gebeld.. En iemand zei D-dat ik van je af moest blijven en anders ga ik eraan' zeg ik huilend. Ik zie dat hij even boos wordt maar daarna een arm om me heen slaat.
'Het komt goed Oke?' Zegt hij. Ik knik zachtjes en hij drukt een kus op mijn wang. Hij is zo lief. Hij is perfect.
'Wie is perfect?' Vraagt Niall
'Oh shit zei ik dat hardop?' Hij knikt. Ik bloos even.
'Awh, Your blushing. That's so cute' ik bloos nog meer.
'Euh, laten we slapen' zeg ik snel. Ik doe mijn pyjama en hoor Niall zachtjes zingen.
'Baby, you light up my world like nobody else. The Way that you Flip Your haar gets me overwhelmed. But when you smile at the grond it ain't hard to tell. You don't know. Oh Oh. You don't know Your Beautiful.' Ik bloos en val dan in slaap

Hey lezertjesss
Ik he. Cito morgen dus kan moeilijk schrijven. Sorry alvast! ik probeer het wel