Stupid life. Or not? *AAN HET HERSCHRIJVEN*

57

POV SOPHIE
Ik hang weer over de wc met Perrie's ene hand op mijn rug en de andere heeft mijn haar uit mijn gezicht gehaald. Sinds dat Niall weg is voel ik me verschrikkelijk. Ik kan dit niet alleen. Ik wil Niall, alleen Niall. Ik sluit mijn ogen en leun tegen de badkamerdeur aan.

'Kom, je moet even lopen maar daarna kun je rusten Oke?' Zegt Perrie. Ik mompel een "Oke" en voel hoe Perrie me voorzichtig omhoog haalt. Ik probeer naar binnen te lopen en plof op de bank. Ik zie Sophia met een laptop voor haar.

'Ze is hier' mompelt ze en ze kijkt me aan. Ik frons en kijk haar nier-begrijpend aan.

'Niall, hij wilt met je praten' ze draait de laptops naar me toe en ik zet hem voorzichtig op mijn schoot. Meteen zie ik Niall's bezorgde blauwe ogen, wat tegelijk ook best wel schattig is.

'Sophie? Wat is er gebeurd?' Vraagt hij. Ik zucht.

'Voel me niet lekker' zeg ik zacht.

'Waarom moet die tour ook nu komen, ik ben een slechte man voor je. En ook een verschrikkelijke vader, ik moet bij je zijn. Niet hier zitten' mompelt hij.

'Niall, het is niet erg, geloof me' zeg ik. Hij zucht en knikt dan.

'Vertel eens over wat je tot nu toe hebt gedaan?' Zeg ik terwijl ik probeer te lachen, waardoor hij ook lacht. Meteen begint hij vrolijk te ratelen over de steden die hij heeft gezien. Ik glimlach en luister geboeid naar zijn verhalen. Niall kan me altijd zo goed opvrolijken, hij hoeft er niet eens veel voor te doen.

'Princess, je bent bijna jarig weet je nog?' Zegt hij vrolijk. Mijn ogen worden groot en ik geef mezelf een facepalm. Ik. Vergeet. Mijn. Verjaardag.

'Ik vergeet mijn verjaardag, wauw' zucht ik. Niall grinnikt en ik rol mijn ogen. Mijn 20e verjaardag werd niet zo uitgebreid gevierd, daar had ik niet echt zin in.

'En binnekort mag je overal drinken' lacht hij. 'Niall!' Zeg ik en hij komt niet meer bij van het lachen. Ik zie hoe hij van zijn bed afrolt en nu ben ik degene die lacht. Hij trekt een prullipje, maar ik heb buikpijn van het lachen.

'Niet grappig' lacht hij. 'Je lacht zelf!' Grinnik ik. Hij wilt weer wat zeggen maar dan hoor ik een deur open gaan.

'Hey Niall wat- Sophie!!!' Louis' hoofd verschijnt op de webcam en Niall duwt hem weg. Ik lach zacht.

'Louis ga weg' mompelt hij. Ik rol mijn ogen. 'Eventjes maar' zeur Louis. Hii zucht en knikt dan. Louis pakt de laptop.

'Hoe is het met baby Horan?' Vraagt hij waardoor ik weer moet lachen.

'Gaat wel, hij of zij schopt best veel' zeg ik. Hij knikt.

'Het enige waar Niall S'avonds over praat is jou, hij maakt zich zorgen en blabla bla. Hij doet altijd van: "straks is ze nog ziek of bevalt ze al en dan ben ik een verschrikkelijke vader"' hij doet Niall's accent na waardoor ik mijn best moet doen om niet weer te lachen.

'Ja, genoeg grapjes. Ik wil alleen zijn met mijn vrouw' lacht niall terwijl hij dd laptop weer overpakt. Ik hoor Louis lachen en hij loopt de kamer weer uit.

'Ik kan niet wachten om ons meisje vast te houden' ik zucht.

'Wie weet is het geen meisje' lach ik.

'Wie weet wel, en ik weet gewoon zeker dat het een meisje wordt. Ik voel het' zegt hij heel zelfverzekerd.

'Jij voelt geen baby die elke nacht schopt, of wel?' Grinnik ik. Hij rolt lachend zijn ogen.

'Maar als het een meisje wordt wil ik dat ze Fayline of Diana heet' zegt hij. Ik knik.

'En als het een jongetje wordt?' Lach ik.