Stupid life. Or not? *AAN HET HERSCHRIJVEN*

60

POV NIALL
'Blijf maar even liggen, ik maak wel warme chocolademelk voor je' zegt Sophie terwijk ze een deken over me heen legt. Ik glimlach zwakjes naar haar en ze drukt een kus op mijn wang. Daarna loopt ze de keuken in. Ik pak de afstandsbediening en zet de tv aan. Als ik zie dat er niks leuks is zet ik hem weer uit. Sophie komt weer terug de keuken uit.

'Hier' zegt ze terwijl ze me een mok aangeeft

'Dankje' mompel ik. Ze komt naast me zitten en gaat met haar hand zachtjes door mijn haar. Ik leg de mok op tafel en sluit mijn ogen

'Hoe voel je je?' Vraagt ze

'Misselijk en ik heb het koud' zucht ik.

'Dit is mijn schuld, als we binnen waren gebleven was dit niet gebeurd' zegt ze schuldig

'Princess, het is niet jouw schuld' zeg ik. Ze zucht

'Maar daardoor had je het zo koud...'

'Geloof me, dit kan iedereen gebeuren' zeg ik. Ze zucht en mompelt een 'oke'. Ik ga tegen haar aanliggen en leg mijn arm om haar heen. Ze grinnikt. Eigenlijk ook best wek grappig. Normaal gesproken is het andersom. Maar dit is ook fijn. Wacht. Shit, tour. Over een paar dagen moet ik weer. Ah nee he.

'Niet zo piekeren, ga maar slapen' hooe ik Sophie zeggen terwijl ze een kus op mijn haar drukt. Ik schud mijn hoofd.

'Waarom niet?' Vraagt ze

'Gewoon, ik wil bij je blijven' mompel ik. Wauw, nu denkt ze dat ik een mietje ben.

'Ik blijf bij je, oke? Je hebt rust nodig, Niall' zegt ze. Ik zucht, ze heeft gelijk. Ik ga iets dichter tegen haar aan liggen en leg mijn hoofd in haar nek. Ik sluit mijn ogen en val langzaan in slaap.
--------------

Hand in hand lopen Sophie en ik door het park

'Eh, ik heb een verrassing voor je..' Mompel ik. Ze kijkt me verbaasd aan.

'Echt?' Zegt ze, nog steeds verbaasd. Ik grinnik en knik.

'Kom' ik trek haar zachtjes mee door het park. Na een tijdje komen we bij een plek waar niemand is, behalve wij. Ik blijf staan

'Hier is het' ik heb allemaal rozenblaadjes neergelegd, met kaarsen eromheen. Ze kijkt me aan.

'Wat is dit?!' Zegt ze. Ik kijk haar verbaasd aan.

'V-vind je het niet leuk?..' Vraag ik

'Nee!! Dit is het domste wat je kunt bedenken!! Serieus, ik haat je!! Je kunt ook niks goed doen!' Zegt ze boos

'Maar... Je..'

'Hou je mond. Ik ben weg' ze loopt boos weg

'Nee Sophie!!' Roep ik, maar ze loopt al door

'Please!! Het spijt me zo!!' Gil ik. Maar ze is al weg.

'Nee..' Een traan rolt over mijn wang.

Ik schrik wakker en kijk om me heen. Ik zie Sophie zitten. Ze zit verder van me af met haar armen over elkaar geslagen en haar ogen gesloten. Ze slaapt. Was dat geen droom? Haat me ze me echt. Ik voel mezelf boos worden. Wat doet ze hier dan nog?! Ze wordt langzaam wakker en ik doe snel alsof ik slaap. Ik voel de bank naast me indeuken en Sophie met haar hand over mijn wang wrijven. Ik open mijn ogen

'Hoe voel je je?' Vraagt ze. Ik kijk haar boos aan

'Ga weg' ik sla haar hans van me af. Ze kijkt me verbaasd aan

'Wat is er?'

'Ik zei toch; ga. Weg. Je haat me en vindt me een verschrikkelijk vriendje dus ik haat jou.' Zeg ik boos.