အခန်းတွင်းရှိလိုက်ကာတွေဟာ တစုံတယောက်ကအကုန်ဆွဲဖွင့်ခြင်းခံ
လိုက်ရတော့ မနက်ခင်းရဲ့နေရောင်နွေးနွေးတွေကအခန်းထဲ အလုအယက်
ဝင်ရောက်လာတော့သည်။ထို့အတူ အမှောင်ကျနေတဲ့မျက်လုံးတွေက နေအလင်းရောင်ဒဏ်ကိုမခံနိုင်တော့ ရှုံမဲ့နေသည်ကို လိုက်ကာကြိုးလေးကိုင်ထားသောလက်ဖောင်းဖောင်းလေးတွေပိုင်ရှင်ဆီမှ တခစ်ခစ်နဲ့ရယ်သံကြားရသည်။မျက်လုံးပေါ်နေရောင်ကျနေတာရော သဘောတကျရယ်သံလည်းကြားရပေမဲ့ထရန်စိတ်ကူးမရှိသေးပဲ နေမထိုးတဲ့ဘက်စောင်းအိပ်လိုက်သည်။ကုတင်ဘောင်၏အကွယ်ကြောင့် နေထိုးတာသက်သာသွားကာ ဆက်အိပ်စက်နိုင်တော့သည်။ဒါကို မတ်တပ်ရပ်နေတဲ့လူသားငယ်ကကျေနပ်ပုံမရပဲ နှာမှုတ်သံလေးထွက်လာသည်။
ကုတင်ပေါ်အိခနဲဖြစ်သွားအောင်ခုန်တက်လိုက်ကာ စောင်ကိုပုခုံးထိခြုံထားပြီးဘေးစောင်းအိပ်နေတဲ့လူသားပေါ်ခွထိုင်လိုက်သည်။ကိုယ်ပေါ်မှာအလေးတခုခုပိနေတာတောင် ဟောက်သံပင်ထွက်နိုင်သေးသောဒယ်ဒီက အိပ်ပုတ်ကြီး။
အိပ်ပုတ်ကြီးရဲ့ကိုယ်ပေါ်မောက်ချလိုက်ပြီးနားနားကပ်ကာ နိုးလိုက်သည်။
"ဒယ်ဒီ...ထတော့လေ..ဘယ်အချိန်ရှိနေပြီဆိုတာသိရဲ့လား"
"အင်းးး.."
အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့အသံရှည်ဆွဲကာ ထွက်လာတဲ့အသံက ကျွန်တော့်ကိုပြန်ဖြေလိုက်တာလား.အပျင်းကြောလိမ်လိုက်တာလား.သိပ်မသဲကွဲ။ဒါကြောင့် နားကိုအုပ်နေတဲ့ဆံပင်တွေကိုဖယ်ပြီး ပိုကြားရအောင်နားကိုဆွဲကားလိုက်ပြီး...
"ထတော့ဆို...ဒယ်ဒီအလုပ်သွားရဦးမှာလို့..ညကလည်းဘာမှမလုပ်ပဲ.ဘာလို့အရမ်းအိပ်နေရတာလဲ..အိပ်ပုတ်ကြီးရဲ့"
"ဟင်းးး..ဘေဘီရယ်..ဒယ်ဒီအိပ်ချင်သေးတယ်"
နှုတ်ခမ်းကမပွင့်တပွင့်ပြောပြီး အသက်ရှုသံမှန်မှန်ဖြင့်အိပ်သွားပြန်သည်။ဘေးတစောင်းဒယ်ဒီ့ကိုယ်ပေါ်ဖိထားရတော့ နည်းနည်းစူယောင်နေသေးတဲ့ ကျွန်တော့်နို့သီးခေါင်းလေးတွေတောင် အောင့်လာသလိုခံစားရတယ်။ကျွန်တော့်စည်းနဲ့ကမ်းနဲ့ထိန်းသိမ်းထားတဲ့အောက်ကအပေါက်လေးသာ နားရင်နားရမယ်။ဒီနို့သီးလေးတွေကတော့ ဒယ်ဒီကနေ့တိုင်းလိုလိုအားတိုင်းထည့်ထည့်ငုံနေတာ။
YOU ARE READING
TEENAGER⚠{ဆယ်ကျော်သက်}VMIN
Teen Fiction"appa...အဲ့ဦးဦးကိုသားကဘယ်လိုခေါ်ရမှာလဲ.." "Daddyလို့ခေါ်ရမှာပေါ့" Kim Taehyung +Kim jimin ⚠⚠⚠⚠
