PROLOGUE

170 15 9
                                    

PROLOGUE

Funny how he caught my attention in just a one glance.

I stared at him in a bit distance as he listened carefully at his friend who's currently talking. I also noticed how he often glances at his wristwatch, seemed like he's waiting for something... or should I say someone? And the way he looked down, his dark-black soft hair immediately followed his move.

With his thick black eyebrows, light-brown eyes, pointed nose and well-shaped face, I already expect that he has tons of admirers because even me, I fell from the attractiveness he has.

Kung gan'yan ba naman ka gwapo.

Few minutes had passed by, one of his friends said something that made him laughed. And his laughed made me heaved a deep sigh.

Kailan kaya ako mapapansin nito?

"Burger or Kael?"

Napabalik ako sa sarili nang magsalita si Raynn Anathiel, pinsan ko. I turned my gaze at him.

"Choose," he added when he noticed I remained silent.

Tiningnan ko ang cheeseburger na hawak niya bago muling binalik ang mga mata kay Kaelestis.

"What if I'll choose Kael?" I asked back.

He shrugged. "Edi wala kang burger," he simply answered.

He turn back his attention again to his food, at alam kong dahil iyon sa sagot ko. Alam niyang hindi ko naman talaga pipiliin ang burger kung mayroong Kael sa choices. Bahala nang mamatay ako sa gutom, pipiliin ko pa rin si Kael.

Sino ba naman 'yang burger kung may Kael, 'di ba?

I smirked. "You know I can always have burger, Anathiel. Wala bang mas confusing?" I trailed him off.

He looked at me. "Okay. Ito, chowking or Kael?" He asked again and I saw how his lips curved into a playful smirk when he saw my reaction.

He really knows me.

"Got you instantly, huh?" aniya saka mahinang tumawa. "By the way, tapos ka na ba sa mga projects natin? We only have few days left, tapos marami pa akong hindi matapos-tapos."

Napanguso ako nang maalalang hindi ko pa nasimulang gawin ang mga proyekto namin.

"Sana by groupings na lang, nakakatamad mag-isang gumawa," ani ko at mahinang tumawa.

Hindi naman talaga ako tamad kung hindi lang dahil sa salita ng kaibigan namin na si Sierra na 'hayaan mo na 'yan, may bukas pa naman'. And I must say, it tempts me! Well, sino ba naman ang hindi? Totoo namang may bukas pa!

"Sabay na lang nating gawin ngayong Saturday sa bahay," ani Anathiel. "Wala sina Auntie at Uncle n'yan, hindi ba?"

I nodded. "Okay. Papayagan naman ako no'n kapag sa inyo."

Alam na nito na wala sina Mama tuwing Sabado dahil may palaging binibisitang matalik na kaibigan sina Papa sa probinsya. Iyon lang ang bakanteng oras ni Papa kaya palaging sa weekend.

"Tingin mo matatapos natin 'yon sa Saturday?" tanong niya, mukhang nag-aalinlangang matatapos ba namin ang mga gawain sa dami no'n.

"Matatapos kapag walang Sierra."

But it was impossible. Hindi magkapatid sina Sierra at Anathiel pero nandoon nakatira si Sierra kina Anathiel. Patay na pareho ang mga magulang ng babae kaya pinatira ni Auntie Raina—Mama ni Anathiel—sa kanila dahil anak ito ng kan'yang kababata na sobrang malapit sa kanila noon.

And yes, knowing Sierra, napakademonyo no'n. Kahit pa alam nitong magrereview kami ni Anathiel ay may lakas loob pa talagang yayain kaming mag-inuman! O kung hindi ay gumala sa mga kung saan-saang lugar!

Under the Dazzling Night Sky (Hearst Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon