YAŞANMAYAN HAYAT (TAMAMLANDI)

2.Bölüm

Uyandığım gibi ilk yaptığım telefonu elime almak oldu. Kalkıp hazırlansam iyi olur yoksa birazdan sen hâlâ yatıyor musun diye söylenmeye başlarlar. İlk önce lavaboya girip sonra gardrobu karıştırmaya başladım. Siyah bol bir eşofman ve mor bir sweat giydim ve siyah okul çantamı koluma takıp odamdan çıktım.

Umarım yine üstün kısa demezler zaten gerginim kavga çıkartırım. Hayır yani anlamıyorum bu kıyafetin neresi kısa ki ? Götümü kapatıyor daha ne olsun?

"Ooo güzellik uykusundan uyanabilmişsin sonunda."
Al işte başladık yine.
"Sana da günaydın anne"
"Annen olup olmadığımı birazdan anlarız."
Sanki ben çok meraklıyım sana.
"Ben sana dün kısa giymiyeceksin demedim mi ?"
Babamın sözü ile sabır çektim.
"Kısa değil ki."
"Kim aldı sana bu kıyafeti ?"
"Sınıf arkadaşım doğum günümde almıştı."
"Bir daha giydiğini görmiyeyim yoksa fena olur ." Allah'ım sabır ver.
"Senin kızın olamayacağıma göre bir daha göremezsin zaten."
Dün ki (senin gibi biri benim kızım olamaz ) lafına itafen konuşmamla epey sinirlenmişe benziyor.
"Senin dilin fazla uzadı heralde."
Demesiyle kendimi evden dışarı attım. İçeride kalsam kavga çıkardı ve tokat falan atardı o yüzden hiç muhattap olmamak daha iyidir.

Yarım saat sonra hastahane'ye vardık.
Danışmanın yönlendirmesi ile dün girdiğimiz oda'ya girdik.
Bu sefer dün ki çocuk yoktu sadece iki ebeveyn ve kız vardı.
Herkes sessiz bir şekilde oturmuş doktoru bekliyoruz.

Kapının açılması ile bakışlarımı diğerleri ile beraber kapıya çevirdim. Doktor bey içeri girince herkese mahcup bir şekilde bakarak beklettiği için özür diledi ve elinde ki zarfı açarak sesli bir şekilde okudu.

"Saye Akay ve Merve Arslanoğlu'nun 15 yıl önce hastahanemizde karıştığı DNA testi ile doğrulanmıştır. "

Şuan hiç tanımadığım iki kişi'nin arabasında onların evine gidiyorum. Doktor'un söyledikleri ile sevgili üvey ailem kendi kızlarını istediklerini söylemişti tabi ki buna şaşırmadım ama beni asıl şaşırtan şey diğer kızın da ailemi istiyorum diyerek bu aileden hiç düşünmeden vazgeçmesi olmuştu.Ya bu aile kıza çok çektirdi yada kız vefasız biri.

Araba'nın durması ile onlar inince ben de arabadan indim.
Karşımda tüm ihtişamı ile duran lüks bir villa vardı.
"Hadi kızım girelim"
Lafı ile kafamı kadına çevirdim gözleri dolu dolu bana bakıyordu.
Kafamı sallamakla yetindim zaten sonrasında onlar önde ben arkada evin kapısına kadar geldik.
Haydi bismillah.

Kapıyı açan yardımcı ile içeri girdik .
İçeriye ayakkabı ile girmeleriyle bozuntuya vermeden bende onlara uydum .
Geniş solonda dün ki çocuk dışında ondan büyük gözüken 3 erkek daha vardı . Herkesin oturması ile bende tekli koltuğa oturdum.O sırada herkesin bakışları üzerimde gezinirken bende bakışlarımı onların üzerinde gezindirdim.
En büyükleri gibi duran kişi boş bakışlar ile bakarken onun yanında oturan kişi sinirli bakıyordu.
Onların karşısında oturan benim yaşlarım da duran kişide sinirli bakışlar atıyordu .  Dün hastahane de gördüğüm çocuk hâlâ nefretle bakıyordu.
Öksürme sesi ile kafamı çevirdim.

"Kızım ben annen Nare , baban Polat, abilerin,ikizin ve kardeşin zaten zamanla tanışırsınız. Kardeşiniz saye."
En son beni onlara tanıtması ile hashanede ki çocuk ayağa kalkarak bağırmaya başladı.
"O benim ablam değil ben de onun kardeşi değilim. Benim bir ablam yok abilerim bana yeter hem zaten bunun da Merveden bir farkı yoktur."Lafları ile sinirlerim iyice bozulurken karşımda tam bir velet olduğunu anladım.Ancak hem yaşına hem de  bunca yıllık ablasından uzaklaşmasına vererek alttan almaya çalıştım.O yüzüme nefretle bakarken ben onu umursamamazlıktan gelerek Nare hanıma dönüp dinlenmek istediğimi söylemiştim o da beni en üst kattaki bir odaya getirmiş ve bir ihtiyacım olursa aşağıdaki birine söyleyebileceğimi söyleterek gitmişti.Bugünlük okula gitmeyecektim.