YAŞANMAYAN HAYAT (TAMAMLANDI)

38. Bölüm

"Meriç, susar mısın ya ? Ben zamanı gelince anlatırım zaten. "

"Yani bir şeyler var? Kızım çatlatmadan anlatsana , ne zaman anlatacaksın ya?"

Tabi ki de Uraz'ın ve benim gönderilerimizi gördükten sonra pek sevgili kuzenim Meriç, yakama yapıştı ve bırakmıyor.

"Bak Meriç, telefonu kapatıyorum. Sakın, mesaj atmaya ya da tekrar aramaya kalkma. Bir şeyler kesinleştiktek sonra anlatacağım zaten. Kimseye bir şey söyleme , ortalığı karıştırma sakın. Hadi baybay."

Tabi ki de başka bir şey söylemesine izin vermeden telefonu kapattım.

Sadece saatler önce Uraz'ı tam çene kemiğinden öptüm, sanırım kelebek hissini gerçek anlamda yaşadım.

Eve geldikten sadece bir iki saat sonra da Meriç beni aradı.

Yaklaşık 40 dakikadır beni sorguya tuttu.

Her ne kadar dedikoducu teyzeler gibi her şeyi sorsa da onun bu hâllerini seviyorum.

Ateş abime attığım ilk adımı anlatmak istiyorum ama sanırım utanıyorum o yüzden üstünden biraz zaman geçmesini bekleyeceğim.

Telefonum çalıyor, yine kim arıyor beni?

Ulan Meriç, eğer yine senden engellerim seni.

Off , harbiden o.

"Alo, Saye? Bana kapatma hemen, Urazla konuştum ben . Olmuşsun lan çocuğu, bana ne zaman anlatacaktın? Düğün günü öğrenecektim herhalde."

"Oha, Meriç. Abartma istersen, üstelik sakın saçma sapan şeyler söyledim deme çocuğa yoksa seni boğarım."

"Yok yok , 'hikayelerinizden anladım, aranızda bir şey mi var? Anlatsana lan' falan dedim o da anlattı. Yalnız bu sana abayı yakmış he."

Ay bir dakika

"Ne dedi ki ? Nasıl abayı yakmış? İtiraf mi etti? Oğlum konuşsana ya."

"Telefonu kapatıyorum, arama ve yazma yoksa engellerim. Hadi baybay kuzi."

Ne? Benim lafımı bana mı sattı?

Ulan , bu yapılır mı?

Off ama merak ettim.

Pislik yaa.

Şimdi kafamda neler neler kuracağım Allah bilir.

Neyse sabah ola hayır ola.

***

"Aynı yerde seni bekleyeceğim yazmış, bankın orada bekliyor olabilir.  Yanına mı gideceksin?"

"Meriç, giderim gitmesine ama elim ayağıma dolaşıyor. Ne diyeceğim, ne yapacağım bilmiyorum ki . Abi , ilk defa böyleyim ben ."

"Vallaha onu bunu bilmem ama inşallah sizin aranızın olmasına yardımcı olduğumu duyduğu zaman Polat amcam beni hastahanelik etmez."

"Ay sanki çok yardımcı oldun. Tek yaptığın beni daha çok heyecanlandırmak. Dün akşam yaptığını da unutmadım hain kuzen."

Şok olmuş bir şekilde bana baktı.

"Sana da iyilik yaramıyor be üstelik dün akşam yaptığımı da hak etmiştin."

"Off, bir işe yaramıyorsun zaten, gitsene sınıfına. Snein yüzünden Efken ve Bulut tüm gün boyunca bir şeylerden şüphelendi. Sürekli ne fısıldaşıyorsunuz diye soruyorlar."

"Aaa, üstüme iyilik sağlık. Madem yardımıma ihtiyacın yok yiyiyorsa gitsene arka bahçede ki bankın oraya."

"Giderim lan , hatta gidiyorum bak. Neyden korkacağım , seviyorum işte bitti."