YAŞANMAYAN HAYAT (TAMAMLANDI)

9.Bölüm

Sabah saat 9'da uyandım. Bugün okula gitmeyeceğim için sanırım kahvaltıya çağıran olmadı. Gerçi onlarla beraber yemek yediğim akşamdan sonra bir daha onlarla yememiştim.

Onlarla dünden önce ki gün akşam yemiştim yemeği zaten.

Tekrar cesaret edemediğim için dün kahvaltıyı okulda arkadaşlarla yapacağım dedim. Akşama da erken yatacağım diyerek yemedim.

İlk önce güzel bir duş alarak güne başlamaya karar verdim.

Şuan saçlarımı kurutuyorum. Saçlarım ile ilgilenmek bana iyi geliyor.

Tırnaklarım biraz uzadılar. Aslında ben tırnak uzatmak istiyorum zaten ama diğer ailede sorun oluyordu. Acaba bu ailede sorun eder mi?  Hiç öyle bir aileye benzemiyorlar ama ben çekinmeden edemiyorum.

Tırnaklarımı kesmeye kıyamadım ve törpüledim. Tırnaklarım ile ilgilenmekte bana iyi geliyor. Keşke oje de sürebilsem. Belki bir gün onu da sürebilirim.

Altıma siyah bol bir eşofman,üstüme siyah uzun kol badi ve onun üzerine de kahverengi yarım kol olan bol bir tişört giydim.

Siyah bonemi ve şalımı taktım.
Siyah çoraplarımı giydim. Ve son olarak ta siyah bir spor ayakkabı giyindim.

İlk gün giyinmek istemesemde sonradan yavaş yavaş burada ki giyinme odasından giyinmeye başladım.

Siyah sırt çantama telefon, cüzdan kulaklık vs. koyduktan sonra tek koluma takarak sakin adımlarla aşşağıya inmeye başladım.

Şuan evde bir tek Nare hanım var ve ben onunla karşılaşmak istemiyorum.
Ona hâlâ kırgınım.

Mutfakta ki yardımcı ablaya Nare hanım aşşağıya inince benim çıktığımı söylemesini söyledim.

Zaten dün akşam söylemiştim ve Polat bey onaylanmıştı.

Şuan arabadayım şoför abi tüm gün yanımda dolaşacak ve beni istediğim yerlere götürürcekmiş.

İlk önce bir büfe'ye gitmek istedim. Karnımı doyurmam lazım zira midem karnıma yapışacak çünkü en son dün öğlen yemek yedim.

Keyfini çıkarta çıkarta poğaçasından böreğine kadar bir sürü şey yemiştim çünkü büfe de tek tük insan vardı ve bu yüzden rahattım.

Ayrıca hesabı şoför abi ödemişti. Polat beyin kesin emriymiş . Yani bugün ne alırsam o ödeyecek.

Zaten başka çarem yok çünkü sadece az bir miktar param var. Ve bu çok berbat bir durum çünkü her ne kadar biyolojik olarak babam olsada henüz daha yeni tanıdığım ve hâlâ yakın olmadığım bir adamın parasını harcamak zorundayım. Keşke bir yerde çalışabilsem.

Şoför abiden bu sefer beni bir lunapark'a götürmesini istedim.

Lunapark'a geldik ancak ben girmeye cesaret edemiyorum. Çünkü daha önce hiç lunapark'a gelmedim. Normal parka bile nadiren gidebilirdim.

Zaten sadece izlemek için gelmek istedim.

Mutlu insanları izleyebilmek için.

Cesaretimi toparlayarak lunaparkın içine girdim. Tamam sakinim . Zaten bir şeye binmeyeceğim ki sadece izleyeceğim.

Bir kız çocuğunu gördüm kendisinden bir kaç yaş büyük bir çocuğu atlı karıncanın yanına getirerek eli ile gösterip bir şeyler söyledi. Beraber bindiler. Büyük ihtimalle kardeştiler.

Bir an düşündüm. Acaba hiç karışmış olmasaydım biyolojik abilerimden biri benim ile atlı karıncaya binermiydi ?

Bora ve Deniz binmezdi belki ama yaşını bile sorun etmeden binecek iki kişi olduğunu düşünüyorum.