YAŞANMAYAN HAYAT (TAMAMLANDI)

8.Bölüm

Sabah  7'de uyandım bünyem alışıktı erken uyanmaya.

Acaba kahvaltıyı onlarla mı yapsam?
Aslında okulda yesem daha iyi olur .

Zaten genelde kızlarla beraber okulda yeriz.

Şu yardımcı kadından hiç haber yok hâlâ yaa.

Neyse gidip hazırlanayım bari.

Şuan 5. dersteyim ve açım.
Neyse ki bu teneffüs öğle arası.

Kantinden döner ve ayran alıp Begüm'ün yanına oturdum.

Begüm yemekhaneden yemek alıyor. Ben kantinden alıyorum .
Damla kantinden alıyor.
Zeynep bazen evden getiriyor bazen kantinden alıyor.
İrem zaten öğle yemeği yemediği için sınıfta başka arkadaşları ile kalıyor.

Son üç ders daha var . Gerçi son hafta olduğu için dersler boş geçiyor. Telefonları son hafta bile topluyorlar ve biz boş boş duruyoruz. Sadece matematik hocası ders işliyor zaten o işlemese bugün kızlar gelmezdi ve tek kalırdım.

Normalde bende gelmem ama evde durmamak için geliyorum.

Şuan arabadayim şöfor beni eve götürüyor. Yarın okula gitmek yerine kendime vakit ayırmaya karar verdim . Gerçekten dışarı tek başıma çıkıp kendim vakit geçirmeye ihtiyacım var.

Normalde kızlarla beraber gidebilirdim ama şuan kendim gitmeye ihtiyacım var.

Derin bir nefes alarak kapıyı tıkladım . Yalnız evin önünde daha önce hiç olmayan bir araba var .

Kapıyı dolu gözlerle Nare hanım açtı.

"Hoşgeldin kızım."

"Hoşbuldum.Misafir mi var?"

"Gel hadi içeride anlarsın."

Sözü ile beraber salona gittik.

Koltukta oturan ve etrafına sinirli bakışlar atan bir adam vardı.

Yalnız ben bunu bir yerden tanıyorum.

Nare hanım'ın yönlendirmesi ile adamın tam karşısındaki koltuğa oturdum.

Etrafına attığı sinirli bakışları bana dönünce yumuşak bir hâl almıştı.

Beklemeyeceğim bir kibarlık ile konuştu.

"Merhaba Saye"

Kibar konuşması aklıma Ateş abiyi getirdi. Yalnız bir dakika . Ateş abi demişken farkettim. Karşımda ki adam Ateş abinin gösterdiği fotoğraftaki büyük boy olanlardan .

Bende ayıp olmasın diye karşılık verdim.

"Merhaba"

Sakin bir şekilde konuşmaya başladı.

"Ben senin en büyük ikinci abinim. Adım Poyraz. Senden haberim yoktu o yüzden bu zamana kadar yanına gelemedim. Daha dün öğrendim ki zaten hemen geldim. Seninle konuşmak istediğim şeyler var. Eğer kabul edersen beraber dışarıya çıkabilir miyiz ? "

Sözleri ile biraz düşündüm.
Gözlerimi ev ahalisinin üzerinde gezdirdim.

Nefret dolu velet sanki beni son kez görüyormuş gibi dolu dolu bakıyor.

Nare hanım desen ağladı ağlayacak.

İkiz bozuntusu ile boş bakışlı büyük boy endişeli bakıyor.

Ne oluyor lan?

(Yarım saat sonra)

Poyraz abi ile bir kafeye geldik.
Garson bey ona bir kahve bana da bir limonlu soda getirince teşekkür ederek bana döndü.