Oh Yarabbi Şükür.
Bugün karnım doydu .
İşte insanın abisi aşçı olunca böyle oluyor.
" Hadi bakalım Küçük hanım artık içeri geçelim yoksa her an baskına uğrayabiliriz."
Ateş abimin dediklerini kafamı sallayarak onayladım ve oturduğum yerden kalkarak kapıya doğru yürüdüm.
İçeriye masaya dönüp kuzenlerle tanışmam lazım.
Mutfak kapısından dışarıya doğru bir adım atmam ile Deniz ile göz göze gelmem bir oldu.
Neden burada ?
Yemek yerken ya da gülerken falan gördü mü acaba?
Ne düşündü kim bilir.
Neden gözleri dolu dolu bakıyor ?
Hemen arkamda Ateş abimin varlığını hissetmem ile rahatladığımı farkettim.
Bir şey söylemeden yanından geçerek kuzenlerin falan oturduğu masaya geri döndüm.
Eski yerime geçerek sohbetlerini dinlemeye başladım.
Artık kuzenlerle biraz olsun konuşup tanışmam lazım.
Zaten isimlerini biliyorum çünkü o günden sonra Poyraz abimde kaldığım sürede bana biraz anlatmıştı onları .
O sırada Korhan amcanın 23 yaşındaki en küçük oğlu Yalın bana döndü.
"Bu arada Gökhan amcam senin ile konuşmak istediğini ve geçen gün ki olay için de çok mahçup olduğunu söyledi. Eşinin ve baldızının tavrı için senden özür dilediğini iletmemizi istedi."
En azından küçük amcanında eşinin ve baldızının mağduru olduğunundan emin olmuş olduk.
Adam evlendiğine bin pişman gibi duruyordu zaten.
"Ateş abim ona numaramı verir istediği zaman konuşabiliriz.
Üstelik eşinin ya da baldızının yaptığı şeyler için onun özür dilemesine gerek yok. Zaten ağızlarının paylarını almışlardır diye düşünüyorum."
Konuşmam ile kafasını sallayarak onayladı ve o sırada Ateş abim ile Denizde mutfaktan gelip yerlerine yerleştiler.
"Harbiden o gün Hande'nin o çığlıkları ile içime su serpildi. Şahsen epeydir bunu yapacak birisini arıyordum."
Bunu söyleyen kişi Alptekin amcanın 24 yaşındaki 4. Oğlu olan Yamandı.
Sözleri ile benim yüzümde keyifli bir sırıtma oluşurken bu sefer Bulut lafa girdi.
"Aynen yaa. Nasıl da yoldun saçlarını ,ellerine sağlık abla."
"Hak edene hak ettiği muamele. Bizde böyle."
Alay ile karışık verdiğim cevap ile masadan bir iki kıkırdama sesi geldi.
"Vallaha onu bunu bilmem ama o tokat attığın yerde ben dedim ki 'bu kızının bizden olduğu belli' ."
Bunu söyleyen kişi de Alptekin amcanın 17 yaşındaki en küçük oğlu olan Meriçti.
"Bizden zaten."
Bu cümle de Ateş abimden geldi.
Cümlenin sonunda bana bakarak göz kırpmayıda ihmal etmedi.
(Sonra ki sabah)
Dün kuzenler ile güzel bir sohbet etmiştik.
Beni kuzenler olarak oldukları wp grubuna eklediler.
YOU ARE READING
YAŞANMAYAN HAYAT (TAMAMLANDI)
Teen FictionHayatta herkes'in önceliği olan bir kişi vardır ya da hayatta herkes'in önceliği olduğu bir kişi vardır. En azından genelinin öyledir . Ama bazı istisnalar olur kimse önceliği olmayan ya da kimsenin önceliği olmayan kişiler . Mesela ben... Belki d...
