Tam her şey düzelecek diye düşünürken her şey alt üst olmak zorunda mı?
Tatile gidecektik ve sorunlarımızı halledecektik.
Çok inanmamıştım ama yine de ben de umut ediyordum, o tatilden tam bir aile olarak döneceğimizi.
Başım ağrıdığı için biraz uyumak istemiştim sadece.
Arabanın durması ile gözlerimi açmıştım.
Bora abim arabadan inmememizi söylemişti ve Deniz ile beraber inmişti.
Arabanın içinde Efken ile oturmuş önümüzdeki arabalara bakıyorduk.
Öndeki arabadan da sadece Polat Bey inmişti.
O arabada da Nare hanım ve Bulut bekliyordu yani.
Diğer arabalardan inen kişiler ile konuşan Polat bey , Bora abim ve Denizden bir adım önde duruyordu.
Bu arada telefonuma baktığımda kapandığını fark ettim.
Zaten az yolumuz kaldı diye umursamadım.
Üstelik şuan olduğumuz yerde de telefon çekmiyordur zaten büyük ihtimalle.
Polat Bey arabasına doğru yürüdüğünde gözüm bir arabaya kaydı.
Kaçırıldığım gün ki arabaydı bu araba.
Aynı zamanda bugün kahvaltı yaptığımız yerde gördüğüm araba.
Ve o arabadan şuan kimse inmedi.
Bora abim ve Deniz arabaya doğru yürüdüğü sırada bir ses yükseldi.
Öyle bir şey ki sadece saniyeler içinde Deniz'in kolunu tutarak arabaya yaslanması ve Nare hanım'ın çığlığı bir oldu.
Kafamı çevirip baktığımda o arabanın ön yolcu kapısında bir aralık ve o aralık'ta da bir silah görmem ile kan beynime sıçramıştı.
İşte son bir saat içinde yaşanılan olayların özeti bu kadar.
Şuan hastahane'den çıktık ve tatil yerine geçeceğiz.
Deniz'in kolunu kurşun sıyırmış o yüzden bir kaç tane dikiş atıldı ve pansuman yapıldı.
Biz hastahaneye geçtiğimizde abimlerin üçüde gelmişti.
Nare hanım'ın tansiyonu düştüğü ve bulut ağladığı için onları alarak tatil yerine götüren Toprak abim her ne kadar benide götürmek istese de ben gitmedim.
Bora abim ve Polat bey ifade vermek için olay yerine en yakın olan karakola gitti ve yanlarında avukat olarak da Ateş abimi götürdüler ne olur ne olmaz diye.
Hastahane de Denizin koluna bakılırken Poyraz abim , Efken ve ben bekledik.
Poyraz abim anahtarı vererek arabaya binmemizi söylerek işlemleri halletmek için danışmaya gitti.
Arabanın yanına geldiğimizde gözüm Efken'e kaydı.
Biraz araba tuttuğu için midesinin bulandığını söylemişti.
Ona dönerek konuştum.
"Sen öne geç istersen, ben arkaya Deniz ile otururum. Beni araba tutmuyor zaten."
"Aslında iyi olur. Teşekkürler."
Efken ön koltuğa oturduğunda Deniz de arka koltuğa oturdu.
Arabanın diğer tarafına geçerek arka koltuğa oturdum.
Yaklaşık 10 dakikalık bir bekleyişten sonra Poyraz abi gelerek arabayı çalıştırdı.
O sırada gözüm ilk önce Efken'e kaydı ve kafasını cama yaslamış uykulu gözlerle dışarıyı izlediğini gördüm.
BẠN ĐANG ĐỌC
YAŞANMAYAN HAYAT (TAMAMLANDI)
Teen FictionHayatta herkes'in önceliği olan bir kişi vardır ya da hayatta herkes'in önceliği olduğu bir kişi vardır. En azından genelinin öyledir . Ama bazı istisnalar olur kimse önceliği olmayan ya da kimsenin önceliği olmayan kişiler . Mesela ben... Belki d...
