Chapter 15

43 12 36
                                    

14 Αυγούστου 2019

Αγαπημένη μου φίλη,

Η σημερινή μέρα μου φαίνεται πέρα για πέρα εξωπραγματική. Δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω όλα όσα έζησα μέσα σε 22 ώρες! Ειλικρινά νιώθω ευγνώμων για τους καλούς μου φίλους αλλά και τον Νίκο, ο οποίος άθελά του έβαλε το λιθαράκι του. Και αναφέρω άθελά του γιατί σαφώς περίμενε να περάσουμε όλη την μέρα μαζί αλλά οι φίλοι μου τον διέψευσαν. Το πρωί ξύπνησα αγκαλιά με τον αδερφό μου και τον Νίκο, ένα από τα πιο άβολα περιστατικά της ζωούλας μου. Δεν περίμενα ότι θα συνέχιζε την παιδική του συνήθεια ο αδερφός μου ούτε ότι ο Νίκος θα ζεσταινόταν τόσο πολύ ώστε να μείνει με το εσώρουχο του κάτω από τα σκεπάσματα. Φίλησα τον μικρό και του είπα να πάει στο δωμάτιο του για να μην ξυπνήσει το αγόρι μου - αν θεωρείται έτσι ακόμη. Μετά σκούντηξα τον Νίκο του έδωσα τα ρούχα του και έτρεξα ως την κουζίνα για τσιμπήσω κάτι. Πάντα η όρεξη μου είναι μεγαλύτερη το πρωί και αρχίζω να καταλαβαίνω γιατί.

Πρόκειται για το άγνωστο που επιφυλάσσει η ημέρα και οι εκπλήξεις που κρύβει πίσω της. Αντίθετα την νύχτα όλα είναι γυμνά, η αλήθεια έχει φανερωθεί και εμείς μένουμε αντιμέτωποι με τις συνέπειες της.

Αφού μαγείρεψα στα γρήγορα δύο τρεις τηγανίτες και έβαλα μέλι και πραλίνα σοκολάτας. Τηγάνισα αυγά και μπέικον και άφησα για τον αδερφό μου ένα φρέσκο κρουασάν με μισή καρδιά.

Τσίμπησα στα γρήγορα και ούρλιαξα στον Νίκο να σηκωθεί για να ασχοληθώ επιτέλους με την συνέχεια της λίστας μου. Η αλήθεια είναι ότι είχα μέρες να δω τον Κυριάκο και τα κορίτσια. Κάτι μέσα μου ήξερε πως μου ετοίμαζαν κάτι μεγάλο και ίσως μη αναμενόμενο. Ο Νίκος κατέβηκε αργά και έτρωγε σιωπηλός ενώ με παρατηρούσε με ένα βλέμμα οίκτου ανάμεικτου με αγάπης. Το σιχαίνομαι όταν το κάνει αυτό. Γνωρίζω και γνωρίζει ότι σε λίγες μέρες θα βρίσκομαι σε έναν άλλον κόσμο και θα τους κοιτάζω όλους από απόσταση. Χωρίς να θέλω τους το παραδεχτώ νιώθω το σώμα μου πολύ αδύναμο, τους παλμούς μου πιο αργούς, βήχω συχνά και όλα αυτά σηματοδοτούν το πρόωρο μου τέλος.

Δεν το βάζω κάτω όμως μέχρι να εκπληρωθούν όλες μου οι ευχές και να περάσω αρκετό χρόνο με τα αγαπημένα μου πρόσωπα.

《Είχες νέα από τα παιδιά;》Η ερώτηση μου τον ξάφνιασε. Τον έπιασα απροετοίμαστο και με εξέπληξε το ότι σήκωσε αρνητικά τους ώμους του.
《Υποθέτω πως ασχολούνται με την επόμενη τρέλα σου..》Ξεφύσησε. 《Τελευταία είσαι αδύναμη και υποβάλλεις τον εαυτό σου σε μία δύσκολη διαδικασία και πολυάσχολη καθημερινότητα.》Γρήγορα συνέχισε.《ανησυχώ για σένα και θέλω να είσαι καλά, για όσο σε έχω δίπλα μου δηλαδή.》Το ένοχο βλέμμα του καρφώθηκε στο ψυχρό δικό μου. Δεν ήξερα πως να αντιδράσω και τι να του απαντήσω οπότε αρκέστηκα σε μια αγκαλιά και ένα απαλό φιλί στο μάγουλο.

Last Wish ✔Where stories live. Discover now