Last Wish ✔

Chapter 10

9 Αυγούστου 2019,

Ποιος να το περίμενε πως σήμερα θα ζούσα κάτι τόσο μοναδικό! Όπως σου είχα αναφέρει φιλενάδα για λίγες μέρες σκόπευα να αγνοήσω την λίστα μου αλλά οι καλοί μου φίλοι δεν το επέτρεψαν.

Όσο εγώ βρισκόμουν στην πανέμορφη ταράτσα και έκανα παρέα με τα λαμπερά και μοναδικά αστέρια, εκείνοι τρύπωσαν στο δωμάτιο μου και βρήκαν την λίστα την οποία είχα φτιάξει. Την πρώτη εκδοχή που έγραφα τις επιθυμίες μου όπως μου έρχονταν στο μυαλό αδιαφορώντας αν ήταν πιθανόν να πραγματοποιηθούν.

Για την σημερινή εμπειρία, λοιπόν, οφείλω να ευχαριστήσω εκείνους που μου χάρισαν πρωτόγνωρα συναισθήματα που ακόμη και όλες τις γλώσσες του κόσμου να ήξερα δεν θα μπορούσα να τα αποτυπώσω.

Όταν γύρισα στο δωμάτιο μου τα παιδιά είχαν ήδη φύγει και έτσι δεν υποψιάστηκα τίποτα. Αποκοιμήθηκα αμέσως καθώς τα βλέφαρα μου δεν άντεχαν να παραμείνουν ανοιχτά.

Το επόμενο πρωί αντί να ξυπνήσω με τις ηλιαχτίδες που περνούσαν από ξύλινα πατζούρια, ξύπνησα από τις τσιρίδες των φίλων μου και του αδερφού μου. Ένιωσα την αδρεναλίνη να κυλά στο αίμα μου και έτρεξα στο σαλόνι αδιαφορώντας για την ατημέλητη εμφάνιση μου - ναι Κυριάκο φοράω νυχτικό με φλαμίνγκο-.
Εν τέλει αντίκρισα τους φίλους μου και τον αδερφό μου παρέα με έναν εξοπλισμό και ένα φοβερά σατανικό χαμόγελο. Αν ήμουν ξύπνια περισσότερη ώρα θα καταλάβαινα αμέσως την έκπληξη που είχαν ετοιμάσει αυτοί οι μοναδικοί άνθρωποι για μένα.

《Εξηγήστε μου τι θέλετε τόσο νωρίς μέσα στο σπίτι μου;》Ήμουν τόσο νυσταγμένη που οι πληροφορίες δεν έφταναν στον εγκέφαλο μου.
《Θα συνεχίσουμε την λίστα σου χαζούλα!》Μου φώναξε η Μαριλία και τότε κατάλαβα.

Τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα από την έκπληξη και μια τσιρίδα χαράς βγήκε από το λαρύγγι μου. Αμέσως αγκάλιασα τους φίλους μου και τον μικρό μου αδερφό..
《Θα πάμε για ελεύθερη πτώση! Σας αγαπώ!》Τους αγκάλιασα ξανά και ξανά ώσπου ήρθε η ώρα που έπρεπε να φύγουμε.

Εξήγησα στον αδερφό μου πως δεν μπορούσε να έρθει μαζί μας επειδή οι γονείς μας θα με σκότωναν αν μάθαιναν πως πήρα τον αδερφό μου σε κάτι τόσο επικίνδυνο. Βέβαια ούτε εγώ η ίδια θα ένιωθα άνετα αν έπαιρνα μαζί μου τον αδερφό μου καθώς φοβόμουν μην πάθει κάτι. Εγώ ως ενήλικη δεν είχα θέμα να ανησυχώ ή να φοβάμαι. Οι φίλοι μου θα ήταν εκεί. Τι άλλο θα μπορούσε να πάει στραβά; Πιθανότατα θα σκέφτεστε πως κάτι πήγε στραβά. Ίσως να έχετε δίκαιο το θέμα είναι πως έμεινα ζωντανή για να γράψω ακριβώς τα γεγονότα.