Chapter 8

46 13 10
                                    

7 Αυγούστου 2019,

Φιλενάδα μου σήμερα ήταν ακόμη μία ξεχωριστή μέρα η οποία κύλησε εντελώς απρόσμενα. Αναγκάστηκα, δηλαδή, να παραμερήσω την λίστα με τις επιθυμίες μου εξαιτίας μιας έκπληξης.

Κανονικά θα πηγαίναμε για καρτ αγώνες δηλαδή με αυτοκίνητα. Το πρωινό μου το πέρασα ιδιαίτερα ήσυχα παρέα με τον μικρό μου αδερφό και τις παιδικές σειρές στην τηλεόραση. Θυμήθηκα ξανά τα παιδικά μου χρόνια βλέποντας τα αυτοκινητάκια, τα χελωνονιτζάκια και τον garfield - τον γάτο που θύμιζε εμένα καθώς τρώει ό,τι υπάρχει στο ψυγείο.

Μετά πήγαμε στο τοπικό μαγαζάκι για να κάνουμε τα ψώνια της εβδομάδας. Πάντα θέλαμε να βοηθήσουμε την μαμά αλλά για κάποιον λόγο προσπαθεί να τα κάνει όλα μόνη της. Έτσι φύγαμε κρυφά και φτάσαμε στο μαγαζί σχετικά γρήγορα. Κάναμε τα ψώνια παίρνοντας σοκολάτες για όλους μας και περάσαμε από την παιδική χαρά για να παίξει λίγο ο αδερφός μου. Ενώ περίμενα να βαρεθεί πέτυχα με την άκρη του ματιού μου τον Νίκο. Δεν μου πήρε πολλή ώρα για να καταλάβω πως πλησίαζε προς το μέρος μου με ένα παιχνιδιάρικο χαμόγελο. Χαιρετηθήκαμε και συζητήσαμε για τα σχέδια που είχαμε. Μου πρότεινε να πάω σπίτι του για να δούμε καμιά ταινία ή να πάμε βόλτα σε κάποια καφετέρια. Δεν το σκέφτηκα και πολύ. Αμέσως του είπα 'ναι' και άρπαξα τον αδερφό μου για να πάμε αμέσως σπίτι.

Είχα τόσες ετοιμασίες να κάνω. Καταρχάς έπρεπε να κάνω μπάνιο και να ξυριστώ. Μετά έπρεπε να αποφασίσω τι θα βάλω και τέλος να βρω το κατάλληλο μακιγιάζ. Μόλις του τα εξήγησα όλα αυτά εκείνος γέλασε και απάντησε ένα απλό ' κορίτσια'.

Τρεις ώρες μετά ήμουν έτοιμη. Δεν έβαλα μπουκιά στο στόμα μου και το στομάχι μου πονούσε φριχτά. Έκανα στα γρήγορα ένα τοστ με κασέρι και γαλοπούλα και έφυγα. Στο δρόμο έτρωγα όσο πιο γρήγορα μπορούσα ενώ περπατούσα αργά. Το κακό είναι πως ο Νίκος έμενε κοντά μου και εγώ έτρωγα αργά. Στάθηκα έξω από το σπίτι του μασουλώντας γρήγορα, όταν τον είδα να με κοιτάζει από το μπαλκόνι του με ένα χαμόγελο ειρωνικό.

《Πάλι τρως Ελευθερία;》Ο τρόπος που έλεγε το όνομα μου ήταν απλά ονειρικός και εγώ αρκέστηκα στο να του χαμογελάσω απαλά.

Χωρίς να καθυστερώ μπήκα στο σπίτι του και έφτασα στο δωμάτιο του σε χρόνο ρεκόρ. Επί δέκα λεπτά προσπαθούσαμε να συνεννοηθούμε για την βόλτα. Εγώ προτιμούσα να καθίσουμε σε κάποιο παγκάκι απέναντι από τον Θερμαϊκό ενώ εκείνος προτιμούσε ένα μαγαζί με δυνατή μουσική και ποτό. Ήμασταν διαφορετικοί μέχρι και σε αυτήν την λεπτομέρεια. Έτσι καταλήξαμε σε ένα μαγαζί με απαλή μουσική απέναντι από τον Θερμαϊκό. Εκείνος πήρε ένα βαρύ αλκοολούχο ποτό ενώ εγώ πήρα απλώς μια μπύρα. Κάτι μέσα μου μου έλεγε πως θα έπρεπε να έχω καθαρό μυαλό για την συνέχεια.

Last Wish ✔Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα