Last Wish ✔

Chapter 11

10 Αυγούστου 2019,

Γεια σου και σε σένα αγαπημένη μου φιλενάδα! Όπως πάντα, σου γράφω αργά το βράδυ. Συγγνώμη που σε παραμελώ τον τελευταίο καιρό αλλά η κάθε μέρα είναι ξεχωριστή και μία καινούργια έκπληξη με περιμένει. Χθες σου είχα πει πως οι φίλοι μου ανέλαβαν την λίστα μου και πλέον οργανώνουν κάθε έκπληξη χωρίς εγώ να ξέρω το παραμικρό. Όλη αυτή η αναμονή και η ανυπομονησία για το τι θα μου ξημερώσει, προκαλεί ένα ελαφρό τρέμουλο στο κορμί μου. Ποτέ πριν δεν είχα νιώσει τόσο χαρούμενη. Βέβαια, ακόμη νιώθω τύψεις που αφήνω τους γονείς μου μόνους ή που δεν περνάω όσο χρόνο θα ήθελα με τον αδερφό μου. Κάτι μέσα μου μου λέει πως θα υπάρξουν μέρες που θα αφιερώσω ολοκληρωτικά σε αυτούς.

Σήμερα το πρωί και ενώ εγώ κοιμόμουν του καλού καιρού, οι φίλοι μου ήρθαν σπίτι και έφεραν μαζί τον 'εξοπλισμό' τους. Μαζί με τους γονείς μου, μου ετοίμασαν ένα πλούσιο και γεμάτο βιταμίνες πρωινό και έπειτα ήρθαν να με ξυπνήσουν με αγκαλιές και φιλιά. Η αλήθεια είναι πως ξαφνιάστηκα με την υπερβολική αυτή εκδήλωση αγάπης διότι δεν είμαι συνηθισμένη σε αυτές τις πράξεις. Μέσα μου στεναχωρήθηκα λίγο που εξαιτίας της κατάστασης μου όλοι με θεωρούσαν ευάλωτη και υπήρχαν στιγμές που με κοιτούσαν με οίκτο. Μακάρι να είχα το ψυχικό σθένος να τους πω πως βαρέθηκα να μου συμπεριφέρονται σαν παιδάκι, να τους εξηγήσω πως τους ήθελα δίπλα μου  και να τους ζητήσω να μου συμπεριφέρονται όπως παλιά. Όμως ένα κομμάτι του εαυτού μου απολάμβανε τις πρωινές αγκαλιές και τα φιλιά στο μέτωπο γι' αυτό και προτίμησα να κρατήσω τις αγενείς σκέψεις για τον εαυτό μου. Εξ' άλλου ένιωθαν και αυτοί άσχημα που σε λίγο καιρό δεν θα τους κρατούσα συντροφιά. Με αυτήν την σκέψη τους δικαιολογούσα και θα τους δικαιολογώ για όσο χρειαστεί. Δεν το κάνουν για να με μειώσουν, το κάνουν επειδή με αγαπούν και με θέλουν κοντά τους!

Μετά το πρωινό το οποίο δεν μπόρεσα να φάω ολόκληρο - ποιος τρώει έξι διαφορετικά μαγειρεμένα πιάτα; - καθίσαμε όλοι μπροστά από την τηλεόραση και βλέπαμε παιδικές σειρές. Παλιές παιδικές σειρές  όπως Λούκι Λουκ, Πίπη Φακιδομήτη, Bahar - το υπέροχο αυτό ελαφαντάκι που έχει μια ολόκληρη οικογένεια-, power rangers, ζορό και φυσικά τους ευχούληδες. Ήταν το πιο ωραίο πρωινό της ζωής μου! Τελικά όλα αυτά τα παιδικά κρύβουν τόσα πολλά νοήματα, νοήματα που παλιά δεν μπορούσα να αντιληφθώ όσες φορές και να τα έβλεπα. Πάντα χαιρόμουν με τις νίκες των καλών χαρακτήρων και πάντα απαξίωνα τους κακούς χωρίς, όμως,  να ξέρω την ιστορία ή τον λόγο που έχαναν.