"Sana dokunmak" dedi elinin tersi ile yüzümü okşarken, "günah işlemek gibi. Bile bile ateşe yürümek gibi. Ben gözümü kırpmadan o ateşe atlarım, ama sen yapabilir misin? Benimle yanar mısın Güneş?"
Hayatımı onun ellerine teslim ettiğimi bile bile, b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merhaba, sınav sonrası stres atma bölümünüz geldi. Sonucu ne olursa olsun, önünüzde kocaman ve her şeyi sığdıra bileceğiniz bir hayat var. İstediğiniz gibi şekillendirmek her zaman sizin elinizde. En güzel dileklerimle, keyifli okumalar 💕
Oy ve yorumları unutmayalım 🎀
Bölüm şarkısı-Funda Arar Yediverenim 🎼
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌞🌙
"Hayırlı işler..."
Kan beynime sıçrarken, en çok bu sabahı hatırlayıp aptallığıma lanet ettim. Başka birinin olmadığını defaatle bana söylemişken, aklımdan geçen tek düşünce, o doğum gününde de, diğerlerinde olduğu gibi sabaha kadar ağladığımdı.
Nefes nefese kalışlarının benim nefes alamayışımın hangi dakikalarına denk geldiğini düşündükçe deliriyormuşum gibi hissettim. Telefon elimde, ekrana bakarken kaç dakika geçti bilmiyorum.
Dönüp yan tarafıma bir saniye bile bakmadan yataktan çıktım. Düşünmemeye çalıştım, vakit kaybetmeden bu odadan defolup gitmek istedim.
Gömleği bir çırpıda boynumdan çekip çıkarırken elbisemi başımdan geçirdim, ayakkabılarımın bağcıklarını bile bağlamadan çantamı alıp kapıdan çıktım.
Boğulacak gibiydim ama dimdik yürüdüm, kapıdaki daha önce görmediğim, iri yarı korumalar gözlerini bana değdirmekte kararsız gibi görünürken ne yapacaklarını bilemez gibi birbirlerine soran gözlerle bakıyordu.
Sonunda birisi, kulaklığa doğru bir şeyler söyledi ve asansörün düğmesine basdı. Benimle beraber asansöre bindiğinde sükunetimi korudum, en azından odadan çıkabilmiştim.
Lobiye iner inmez gözlerim tanıdık bir yüz aradı, bulamayınca arkamdaki korumaya "Ekin veya Adnan burada mı?" diye sordum. Aldığı bütün vitaminleri kas yapmak için harcadığından, sözlerim beyin hücrelerine ulaşamıyormuş gibi durup yüzüme baktı.
