"Sana dokunmak" dedi elinin tersi ile yüzümü okşarken, "günah işlemek gibi. Bile bile ateşe yürümek gibi. Ben gözümü kırpmadan o ateşe atlarım, ama sen yapabilir misin? Benimle yanar mısın Güneş?"
Hayatımı onun ellerine teslim ettiğimi bile bile, b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merhaba🎀 Bölüm içinde +18 kısımlar bulunmakta, lütfen başlarken dikkate alın 💗 Oy verdiysek keyifle okuyalım ⭐️
Bölüm şarkısı-Gülşen Kardan Adam 🎼
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌞🌙
Sabah gözümü onun kollarında açmak güzel bir rüyadan hiç uyanmamak gibiyken, beni bir mucizeye tanıklık ediyormuş gibi izleyen gözleriyle buluştuğumda gülümsedim.
Dudaklarıma küçük ama güçlü bir öpücük armağan ettikten hemen sonra, omuzlarımı esnetip "günaydın" dediğimde beni tekrar öpüp "aydı" dedi yumuşacık bir sesle ve sesi içime işlerken, aramızdaki bu rutin olan konuşma bana kendimi dünyanın en mutlu kadını gibi hissettirdi.
Ama etrafıma baktığımda, gülümsemem söndü ve yine o kabuslardan birini gördüğümü düşündüm. Yatağın solunda yattığımı idrak edip yerimde hafif doğrularak görüş alanımı genişlettiğimde, koşarak kendimi dışarı atacağımı anlamış gibi üzerime doğru eğilip sırtımı yatakla buluşturdu.
Kalbim hızlı hızlı atmaya başlarken gözlerim dolmuş, neden bunu yaptığına bir anlam veremediğimden donuk bir suratla saçlarımı yüzümden uzaklaştırarak beni ezberlemeye çalışmasını izlemiştim bir süre.
Yeniden kalkmaya yeltenirken "burada olmak istemiyorum" dedim ondan anlayış bekleyerek ama o hiç kıpırdamadan, koca gövdesiyle beni yine engelleyip "buradasın... benimlesin..." diye fısıltıyla konuşarak alnımdan öptü.
"Bu odada olmak istemiyorum" diye bağırdım tekrar, ağladı ağlayacak bir sesle. Beni uyuşturan o ses tonuyla "sakin ol Günışığı, bu odadasın ama benim kollarımdasın" dedi niyetini anlatmak istercesine. Benim burada sabahlara kadar can çekişmelerimi silip atmak istiyordu kendince.
Sırf bu düşünceyle dün odasına girmeyi reddetmeme sesini çıkarmamış, gece üşenmeden beni buraya taşıyıp yatağın sol tarafına bırakmış, uyku pozisyonumuzu ise değiştirmemişti. Nasıl uyuduysam öyle uyanmıştım ama tek farkı, şu an kendimi burada, onun varlığıyla kurduğum bir hayalin içinde sanıyordum.
