30. Düş Kırıntıları

17.8K 765 415
                                    

Merhaba, Bölümü attıktan sonra sizin yorumlarınızı okumayı çok seviyorum, lütfen benimle paylaşın 🎀

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Merhaba,
Bölümü attıktan sonra sizin yorumlarınızı okumayı çok seviyorum, lütfen benimle paylaşın 🎀

Yeni başlayıp önceki bölümlerin her satırına yorum yazan sevgili okurlarım,
sizi görüyorum ve kocaman sarılıyorum,
teşekkür ederim 💕

Oy verdiysek keyifle okuyalım ⭐️

Bölüm şarkısı: Hüseyin Ay Metris 🎼

Bölüm şarkısı: Hüseyin Ay Metris 🎼

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🌞🌙

Dakikalardır nefeslerimi içime sığdırmak için çırpınırken, gözümden süzülen yaşları artık durdurmaya çalışmıyordum. Kirpiklerimin okşadığı ten ve burnuma dolan koku... Beni yine güzel bir rüyanın içinde olduğuma inandırarak, başımı gömdüğüm yerden kaldırıp etrafıma bakarsam kabusuma geri döneceğim gerçeğini yüzüme çarpıyordu.

Rüzgar ıslanmış yanaklarımı bir kez daha okşarken kendime gelip, sokağın ortasında, bir kaldırım taşının üstünde, Ayaz'ın kucağında oturduğumu farkettim. Günü başladığımız gibi bitirmiştik ama ben yine mutlu olduğum anların bedeli olarak, kendimden koca bir parçayı daha geride bırakmıştım.

Bana sıkı sıkıya doladığı kollarını gevşeterek yanaklarımdan hala süzülmekte olan gözyaşlarını silerken bir yandan da yüzüme düşen saç tutamlarını kenara itip "Günışığım..." dediğinde burnumu çektim.
Sesinin tonundaki şefkat içime işlerken, az önce yaşadığım her şeyi silip atacak güçteydi.

"Güzel bebeğim..." Başını biraz daha bana doğru eğerek yanağıma koca bir öpücük kondurduğunda yüzümü yerden kaldırıp ona bakmam için çeneme hafifce dokundu. "Sevgilim..." boğuk sesi düştüğüm kuyunun dibine ulaşmaya çalışırcasına git gide yükselirken, "hadi evimize gidelim" dedi durumun vahametini görmezden gelerek.

Başımı kaldırıp donuk bir ifadeyle gerilmiş suratına baktım. Yüzüme yayılan korku git gide kendini belli ederken, aklımda yine az önceki arbede canlandı.

Güneşi SöndürmekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin