A Vidente

Chapter 16

IMMEDIATELY after bursting out of the backdoor that led to the forest. He ran full speed in the direction of the woods.

"I'm sorry! I can't stay with you. I love someone else." Beatrix's final heartbreaking sentence raning in his mind, shattering his heart. 

He could sense the beast's anguish within him. He's roaring, ready to erupt and take over. He could feel every twitch of his muscles, every spasm that pulsed through his body as the DNA has gradually mutated, his Lycan clawed out of his human form. He increased his speed. Hindi niya inalinta ang unti-unting pagtagos ng  mga patak ng ulan mula sa makakapal na dahon ng nagtatayugang mga puno. Ang nais niya ay tumakbo hanggang sa mapagod. 

Romulus groaned when his muscles started to bulge after the claws ripped through his skin and his fangs grew sharper. He swung around the enormous three, clawing the massive trunk and bringing it to the ground. Head of him is a massive falling tree that is obstructing the path. Grey fur sprang all over his body as he made a long leap over a fallen log, totally covering him as he transformed into his Lycan form. Leaves and twigs cracked and crunched beneath his massive feet as he landed with force on the leaf-covered ground. Kung hindi masusugat ang katawan ay matutumba ang bawat punong madaanan niya sa mga kalmot ng kanyang matatalas na kuko. Hindi niya alam kung gaano katagal siyang tumakbo hanggang sa marating ang hangganan ng lupain ni Manoela. Sa tuktok ng waterfall ay doon siya nanatili. 

Puno ng panibugho ang kanyang damdamin. Masama ang loob, oo… Ganoon siya kabilis na binitawan ni Beatrix para sa Baltazar na iyon. Sakit…dahil sa halos tatlong taon na pagsasama nila hindi man lang siya minahal ni Beatrix. Hindi man lang iyon naging sapat para mapigilan itong hindi siya iwan. Pero wala naman siyang magalit…sa simula palang ay nilinaw ni Beatrix kung ano'ng relasyon ang papasukin nila. There is no strings attached. Just pure physical relationships. Entering to a relationship in order to satisfy their sexual needs…but he loves her…minahal na niya ito. Matindi ang pagmamahal na nararamdaman para kay Beatrix para masaktan siya ng ganito. 

Marahas niyang itiningala ang ulo sa madilim na langit, hinayaang bumagsak ang ngayon ay malakas ng ulan sa kanyang mukha. Isang nakakakilabot na alulong ang kanyang pinakawalan. Naghihinagpis habang naglalaro sa kanyang isipan kung paanong maghintay si Baltazar kay Beatrix sa labas mismo ng kanyang bahay. 

***
The excruciating pain she was experiencing made it difficult for her to breathe. She didn't want to hurt Romulus, but she left no choice. In order to avoid Romulus's death, he would prefer to hurt him. Mas pinili niyang magsinungaling kaysa sabihin ang totoo. Natitiyak niyang kapag nalaman ni Romulus ang tungkol sa mga pagkatao nila ay hindi siya nito hahayaang umalis. Iyon ngang sabihin niyang hindi niya ito mahal ay hindi pa rin siya sinukuan, pilit pa rin siyang pinigilan. Tumigil lang ito nang makita si Baltazar na kasama siya. At higit niyang nasaktan si Romulus dahil doon. Iyon ang rason kaya isinama niya si Baltazar. Pero napakasakit din niyon para kanya. Sana ay mabigyan niya ng solusyon ang suliraning ito. Sana ay may tsansa pa sila ni Romulus. 

Inabot niya ang kanyang pisngi at marahang pinahid ang luhang dumaloy. Sumasabay ang langit sa pagdadalamhati niya. Madilim ang paligid sa lakas ng ulan. 

"S-saan tayo?" mahina at may pag-aalangang tanong ni Baltazar. Parang ayaw nitong gambalain ang kanyang pagtangis. Bumuntonghininga si Beatrix at nilinga si Baltazar na siyang nagmamaneho. 

"Eremia Village tayo. Iliko mo sa unang kanto," pagbibigay niya ng instraksyon sa lalaki. 

"Pasensiya ka na, Baltazar. Naabala ka masyado." 

"No worries. I'm always available when you need me."

"Thank you!" Muli niyang ibinalik ang tingin sa daan.