CHAPTER 2

266 12 17
                                    

Chapter 2:

Atlas Takahashi

After two months…

I walk in to the palengke and didn't mind the people looking at me with amused eyes. Tsk, who will not be amuse how handsome I am?

I'm wearing a grey hoodie and grey sweatpants. I put my hands both in my pocket while walking.

Hinahanap ko ngayon ang matandang nakita ko two months ago dito, iyung binigyan ng pera at pagkain nung pandak na babae.

Yes, I already know how to speak tagalog but I still can't understand other tagalog deep words. In just two month my friends help me how to speak and understand tagalog. Medyo mahirap din dahil bulol ako sa ibang mga tagalog words.

When I already found the old man sitting on the side and the can of milk are on his front.

I walk towards to him and put five hundred pesos on the can then sit beside him, I did not mind the dirt on my seat. Hindi naman ako maarte at pwede naman pagpagan ang dumi mamaya.

The old man look at me with curiousity on his face. His face look like 'why are you sitting beside me?'.

"Okay lang po ba kung umupo ako dito?" I politely asked him and rest my back on the wall.

He looked at me from head to toe. "B-baka madumihan ang damit mo, ijo." He worriedly said to me, I just give him a warm smile.

"Okay lang po, pwede naman pagpagan mamaya." Sagot ko sa kaniya at lumingon sa paligid.

I was looking to that short girl…

Muli kong binalik ang paningin sa matanda at nakatingin na ito sakin. "Kilala niyo po iyong babaeng pandak?" I asked him again. "Iyong babaeng pandak na mahaba ang kulot na buhok, tapos may maliit na mukha." I added.

Napaisip siya bigla bago sumangot sakin. "Ahh, oo… palagi niya akong pagkain or pera para daw makauwi na ako sa amin dahil delikado rito." Sagot niya sakin.

Aw… my baby is so kind…

How lucky I am to fall in love to a kind girl?

"Ilang taon na po siya?" Tanong ko ulit sa kaniya. Mahirap na baka minor de edad pa siya at gumawa na ako ng hakbang.

"Twenty seven, ijo." Agad niyang sagot sakin. "Kung hinahanap mo siya ay panigurado nandoon lang siya sa café niya."

My forehead creased. My baby is already twenty seven years old? Her age doesn't fit on her height, but atleast she's kind and beautiful. And she owned a café?! Wow.

"Saan po iyun banda?" Tanong ko sa kaniya dahil sa kuryusidad.

Mahina siyang tumawa bago sinabi sakin ang address kung saan banda ang café by forever ko. Agad akong tumayo at pinagpagan ang likod ng damit ko na may kaunting dumi lang. Nilagyan ko ng one thousand pesos ang lata at nag paalam na sa kaniya na aalis na ako.

I walk straight to the address he give me and he was right! There's a café here! I read the café's name in amusement.

"Her name is Erika?" I ask myself.

The Mafia King And His QueenTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon