THE ONLY GIRL IN SECTION 4 (Completed)

CHAPTER 41 L AND Z

Napanganga ako ng maabutan ko sina akiho na panay na ang sayawan at kantahan.

"Ba't ngayon lang kayo?" takang tanong ni ryl.

"Kapagod kayang umakyat!" Sabi ko naman at inagaw ang water bottle na dapat iinumin ni jee.

"Luh? Nalate na ba kayo sa balita? may escalator do'n, oh." Turo niya sa likod ng puno.

Esca? Eski?! May eski?! Are you—gishhh!!!

Nakita ko si blake na tahimik na nakaupo kaya lumapit ako sa kanya at tumabi. "Hey, bagong buhay na ba you?" tumayo siya at lumayo sa akin. Nagtago siya sa likod ng puno, pinuntahan ko siya at tinabihan. "Hoy blaker! ano ba?"

"Khairra, please leave me—"

"Ano ba problema mo?!" Galit na sigaw ko sa kanya. "Hindi ka naman ganyan, ah? bakit parang nilalayuan mo ako?? may problema ba?" Naramdaman ko nalang na tumulo na pala ang mga luha ko.

Tahimik lang siya habang nakayuko.

"Hoy!! Nagmumukhang tanga na ako dito!" Pinahiran ko ang mga luha ko at nagcrossed arms.

"Sorry—"

"Why? anong mali mo para humingi ng kapatawaran sa akin?"

"Sorry kung hinayaan ko ang sarili ko na mahalin ka. Sorry kung nagawa kung iwasan ka, pero kung may mali man, ayoko ng itama pa. Mahal kita zara, pero alam kung you like someone, and it's Brielle.

"Kung alam mo lang kung gaano siya ka gago!" Isang malakas na sampal ang ibinigay ko sa kanya.

"May galit ka ba or nagseselos ka? bakit kailangan mo siyang siraan sa harap ko pa mismo?"

"wala kang alam...."

"May alam ako, dahil may utak ako."

Alam ko ang lahat sa kanya and I'm starting to hate him.

Tumingin siya sa akin habang tumutulo ang mga luha sa kanyang mga mata, "iyong safety mo lang naman ang iniisip ko e, dahil sa oras na mapahamak ka damay damay na lahat, bakit ba hindi ka makaintindi?" Pilit na mahinahong sabi niya.

"Di ba sinabihan na kita? I told you, hayaan mo na ako, hayaan mo ako sa mga gusto ko, kung mapahamak man ako wala ka nang kasalanan do'n dahil ginusto ko iyon!"

"Fine. Hahayaan na kita sa mga gusto mong gawin simula ngayon. I'm blake lorhence Perez, signing off as your body guard." He said and back off.

Napakumo nalang ako dahil sa galit. He always say na nagbago na ako pero—siya! Siya ang nagbago and not me. Napa-upo nalang ako dahil sa sakit na nararamdaman ko, nanghihina ako.....

Buti nalang madilim, walang may makakakita sa aking umiyak.

"I'm blake lorhence Perez, signing off as your body guard."

hindi lang siya basta bodyguard ko, siya iyong laging and'yan kapag kailangan ko, lagi siyang and'yan para damayan ako, lagi..... basta lagi..... except kay bri.

"Well! Well! Well! You deserved that, loser gurl!" Napahinto ako sa pag-iiyak ng marinig ko ang boses ni Luciana. Hindi na ako nagulat ng tinutukan niya ako ng baril. "Why did you killed my bestfriend? Anong kasalanan niya sa'yo?" Tahimik lang ako habang nakikinig sa kanya.

"I didn't killed your bestfriend—"

"Bakit ayaw mo pang aminin?!"

"Kasi nga hindi ko siya pinat— */sinampal" nagulat ako no'ng sinampal niya ako, kaya hindi na ako nagdalawang isip na sampalin rin siya pabalik. "Huwag kang tanga! hindi ako pumapatay ng taong wala namang ginawa sa akin!" Sigaw ko at inagaw ang baril niya.

"So you are a killer nga.... HAHAHAHA nakakatawa, huli sa akto."

"Yes, I'am. Pumapatay ako ng malalandi at walang alam sa mundo." Tinapon ko sa malayo ang baril niya at nagcrossed arms.

"And you know? Ngayon malalaman mo na kung sino talaga ako—"

"Hindi ko na kailangang malaman dahil—"

"Let me introduce myself." Putol ko sa sasabihin niya, "I'am Zara zane akihira mira mei Mercedes Uchira not Khairra Leign Mercedes." Napanganga siya dahil sa sinabi ko.

"So you're—"

"Yes, I'am. Ako ang apo ng may-ari na inaapakan mo ngayon. I'am zara." Mas lalo pang naging malaki ang buka ng bibig niya.

"W-what?!" Nagulat ako ng bigla niya akong sakalin. "Sa tingin mo ba maniniwala ako sa'yo? I'm not stupid—"

"You are." Nag-eviled smile ako sa kanya, mas lalo niya pang diniinan ang pagkasakal sa akin, hinawakan ko siya sa kamay at dali daling inikot sabay sinakyan, "well, tama na muna iyong mga nalaman mo, chimosa ka pa naman!" Nagulat nalang ako ng may inilabas siyang kutsilyo at sinaksak ako sa puso—pero napangiti ako. "Tsk.... Tsk.... Tsk..... Buti nalang talaga." Hinubad ako ang suot kung damit at pinakita sa kanya ang shield na ibinigay sa akin ni hunter kanina, kahit anong tumama sa akin ay walang mangyayari dahil pinasuot sa akin ni hunter ‘to kanina dahil marami daw adik dito, eh sila iyong mga adik.

Akma niya sana akong sasampalin pero inunaham ko na siya, "hindi mo ako kaya Luciana Muyco." Halata sa mga mata niya ang galit at pagod. "Kaya pala ang bait bait mo kanina, ano? buti nalang talaga matalino ako and not stupid like you." Dapat lagi kang handa sa kahit anong mangyari.

Tumayo ako at tinalikuran siya, rinig ko ang mga yapak niya kung paano siya tumayo, saktong pagharap ko ay may lumipad na kutsilyo—pero nasalo ko ito.

"Whoops.... hala, muntikan na iyon, ah? HAHAHAHAHAHAHA!!!!"

"Argh!" Ang sarap palang makipaglaro? HAHAHAHA

"Lucia......" Napahinto ako sa pagtawa at napatingin sa babaeng nagsalita.

"Ows? Buti dumating ka na?"

"Wha-what's going on??" Manginig-nginig na sabi ni lucia.