Meriç gördüğü rüyanın etkisiyle kısıkça gözlerini aralarken ellerini yumruk yaparak gözlerini ovalayarak uykusunun iyice açılmasını sağladı. Esneyerek oturur hale gelirken dışarısının karanlık olması ile gece olduğunu anladı. Neden bu kadar erken uyanmıştı ki!
Bu saatte babalarını uyandırmak istemiyordu. Dudağını büzerek korumalıklara tutunarak ayağı kalktı. Bir ayağını diğer tarafa atıp yere inerken sessiz olmaya çalışarak emeklemeye başladı. Etrafta ışık olmasa bile sokaktan gelen ışıklar önünü gösteriyordu.
Odadan çıkıp karşı odaya doğru emeklerken kapının açık olması ile gülümseyerek oraya doğru ilerledi. Babaları izin verse merdivenden inerdi ama oraya her yöneldiğinde iki babası da çok kızıyordu.
Açık kapıdan içeri girip sessizce yanlarına ilerlerken arkası dönük olan Yiğit babası ile karşılaştı. Sorun şuydu ki babası tamamen çıplaktı. Ağzı açık onu süzerken yanaklarının kızarmasına engel olamadı. Yaptığı ayıptı ama bakışlarını güzel vücudundan alamıyordu. Bir kere dolgun kalçaları ve ince beli vardı. Esmer teni yoktu fakat teni Meriç kadar da beyaz değildi.
Meriç kafasını iki yana sallayarak kendine gelirken ona sarılarak yatan altında sadece boxer olan babasının yanına doğru emekledi. Onun yanında yatması daha sağlıklı olurdu sanırım.
Sessiz hareketler ile yatağa tırmanırken ikisi sadece bir tarafta yattığı için koca alana yayılarak yattı.
Acaba onların arasında kendisi de olsa ne olurdu? Yiğit gibi çıplak bir şekilde. Düşünceleri ile yanaklari daha çok kızarırken yan tarafa dönerek Barlas'ın çıplak sırtına baktı. Meriç bilmiyordu nedenini. Sadece ikisinin arasında yatmak istiyordu.
Keşke bu duyguların ne olduğunu danışabileceği bir yakını olsaydı. Bir anne, baba veya abi abla...
Düşünceleri ile yavaşça gözleri kapanırken daha fazla direnmedi.
♧♧♧♧
Yiğit kısıkça gözlerini aralarken aldığı koku ile gülümseyerek gözlerini iyice açtı. Uyuyan sevgilisinin kısacık sakallarına elini gezdirirken onun gülümseyerek gözlerini açması ile dudaklarına küçük bir öpücük verdi.
"Günaydın."
"Günaydın yavrum. Ağrın var mı?"
"Tıch sadece sızlıyor gibi. Ağrı kesici alırsam bir şeyim kalmaz."
"İyi."
Barlas sevgilisinin dudağına küçük küçük öpücükler verirken Yiğit komidindeki saate bakarak merakla Barlas'a döndü.
"Meriç neden uyanmadı ki acaba? Normalde bu saatte Baba baba diye bizi çağırırdı."
"Baba ben yuyandım."
Meriç esneyerek yattığı yerden doğrulurken babalarının ona şokla bakması ile kıkırdayarak esnedi.
"Meriç senin burada ne işin var?" Yiğit komidinin üstünden boxerı alıp giyinirken Barlas tamamen doğrularak kucağına aldı.
"Ben gece yuyandım. Sonya sizin yanınıza deldim." Meriç altında sadece boxeri olan Barlas'ın kucağında oturduğunu fark ederek baştan aşağı kızarırken kendini yan tarafa bırakıp elleriyle gözlerini kapadı.
"Ben bakmıyoyum hadi siz giyinin." Barlas ve Yiğit onun haline gülerek giyinme odasına ilerlediler.
"Şebek ya!" Yiğit gülerek şottlarından birini giyerken Barlas gülerek onayladı.
"Hemen kahvaltı edelim. Ben de birkaç atıştırmalık hazırlayayım. Ali 2,3 gibi geliriz dedi."
Ece, Mehmet ve Ali Türkiye'de ki şirketten gelme başarılı mimarlardandı. Ve Yiğit ve Barlaslar ile iyi bir arkadaşlıkları vardı. Bazen yemek yiyorlar bazen de birbirlerinin evlerinde buluşuyorlardı. Bu buluşmanın asıl amacı ise Meriç'i tanımaktı.
Ayrıca Ece ve Mehmet sevgiliydi.
