Zawgyi
(တစ္ရက္ျခားလို႔ ေျပာေပမယ့္ ဆက္ေနၿပီ ကေလးတို႔လဲ ကလစ္ေပးၾကအုန္းေနာ္ တက္အားသေ႐ြ႕)
ဘာမွန္းမသိပဲ မခင္ၾကည္မွာ ကေလးတစ္ေယာက္အဖတ္တင္သြား၏။ အဆက္အသြယ္မရတဲ့ေမာင္ျဖစ္သူက သူမဆီကိုလာေပးသြားတာ မဟုတ္လား။ ဘယ္ကကေလးလဲဆိုတာေမးဖို႔မလို ဘာမွလဲ သူမကိုေျပာမသြား။ သူမေမာင္ရဲ႕အသားအေရာင္အတိုင္း အနည္းငယ္ညိုၿပီး ေမာင္ငယ္ငယ္တုန္းကလိုေလးပင္။ ႀကီးလာမွ ႐ုပ္ေျပာင္းသြားရင္ေတာ့မေျပာတတ္။ ကေလးက အေနေအးၿပီး ေရာက္လာတဲ့ တစ္ခါပဲ ငိုလိုက္၏။ ႐ြာထဲကႏြားမ ရွိတဲ့ ဦးေမာင္တို႔အိမ္က ႏြားနို႔ကိုေန႕စဥ္ယူၿပီး ႀကိဳတိုက္ရသည္။ ကေလးတစ္ေယာက္ကို ကားအေကာင္းစားစီးၿပီး သူမဆီလာေပးသြားရေအာင္ ဒီကေလးက သူမေမာင္အငယ္အေႏွာင္းမ်ားထားလို႔မ်ားလို႔ သူမေတြးေနမိတာပင္။ ႐ြာထဲက သူေတြကေတာ့ သူမေမာင္ကို ျပစ္တင္ေျပာဆိုၾကတာေပါ့။ သူမေမာင္ကကားကိုကိုယ္တိုင္ေမာင္းကာ ေရာက္လာတာအားလုံးျမင္လိုက္တာပဲမလား။ ႐ြာကိုစြန႔္ခြာၿပီးထြက္သြားတာ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ရွိၿပီျဖစ္ေပမယ့္ အားလုံးကိုဒီမ်က္ႏွာေပါက္ကိုမွတ္မိေနတုန္းပင္။
“ခင္ၾကည္ ညည္းလဲေနာ္ ဝဋ္ပါပဲေအ”
“ဝဋ္လို႔မသတ္မွတ္ပါဘူး မဝါရယ္”
“ေကာင္းပါတယ္ အဲ့လိုစိတ္ထားတာ၊ ကေလးက ခ်စ္စရာေလးေနာ္ ေယာက္်ားေလးျဖစ္ၿပီး စံပယ္တင္မွဲ႕ေလးနဲ႕”
“အင္း လူႀကီးသူမသိတတ္တဲ့ကေလးျဖစ္မွာ၊ လိမၼာလိုက္တာ ငိုျခင္းျပဳျခင္းမရွိဘူး”
“ေအး လူခ်စ္လူခင္ေတာ့ေပါတယ္ေတာ့၊ ညည္းေမာင္ကိုမေကာင္းေျပာေပမယ့္ ကေလးကိုေတာ့ ျမင္ရင္အားလုံးကခ်စ္ၾကတယ္”
သူတို႔႐ြာဆိုတာ ၿမိဳ႕နဲ႕အလွမ္းေဝး၏။ ၿမိဳ႕ကိုသြားဖို႔ဆိုရင္ ႐ြာရဲ႕ေျမႀကီးလမ္းကိုျဖတ္ကာ ကတၱရာခင္းထားတဲ့ကားလမ္းမကိုအရင္ေရာက္ေအာင္ တစ္နာရီေလာက္ စက္ဘီးသြားရသည္။ ၿပီးမွ ကိုယ္သြားလိုရာ ၿမိဳ႕ကိုသြားဖို႔ ကားလက္မွတ္ေတြေရာင္းရာ နယ္ၿမိဳ႕ေလးကို ဆိုင္ကယ္,ကယ္ရီငွားသြားရ၏။ ထိုကမွ တစ္ဆင့္ကားလက္မွတ္ျဖတ္ကာ သူတို႔သြားလိုရာၿမိဳ႕ကိုသြားၾကရတာျဖစ္သည္။ သူတို႔႐ြာကေတာ့ ႐ြာစီးပြားေရးျဖစ္တဲ့ မိုးရာသီဆို စပါးစိုက္ၿပီး ေဆာင္းတြင္းဆိုမတ္ပဲ၊ ပဲတီစိမ္းစိုက္၏။ ခင္ၾကည္ကေတာ့ မိဘေတြထားခဲ့တဲ့ လယ္ ၅ ဧကကိုအလုပ္သမားငွားကာ လုပ္ကိုင္ေနတာျဖစ္သည္။
YOU ARE READING
ဒဏ်ရာများနဲ့နှလုံးသား
General FictionComplete (Zawgyi & Uni) Starting..... 14 August 2022 End 24 October 2022 11th Creation ရင်မျိုးဆင့် မင်းစစ်သည် ရင္မ်ိဳးဆင့္ မင္းစစ္သည္
