Zawgyi
ဘတ္စ္ကားစီးကာ ေက်ာင္းသြားတက္ၿပီး အရင္ႏွစ္က ကိုယ္နဲ႕အတူထိုင္သည့္ သူငယ္ခ်င္းသည္ ဘယ္ရွာရမွန္းမရွိေတာ့။ အခုလည္း ခုံရွည္မွာ တစ္ေယာက္ထဲ ထိုင္ကာ ျပတင္းေပါက္မွအျပင္ဘက္အား ၾကည့္ေနလိုက္သည္။
“မင္းကရင္မ်ိဳးဆင့္မလား”
“ဗ်ာ ဟုတ္တယ္”
“ငါက မင္းသန႔္ ငါမင္းနဲ႕အတူထိုင္မယ္ေနာ္”
“ရတယ္”
“ငါမင္းကိုသိတယ္၊ မင္းက အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္ထဲပဲထိုင္တာေလ”
“အင္း”
“ငါလာထိုင္တာ ဘာမွမျဖစ္ဘူးမို႔လား”
“မျဖစ္ဘူးရတယ္”
မင္းသန႔္ ရင္မ်ိဳးဆင့္ကို သတိထားမိတာ ၿပီးခဲ့ႏွစ္ကျဖစ္ၿပီး စကားေျပာဖို႔အခြင့္အေရးမသာတာေၾကာင့္ ေနလိုက္ရတာျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆုံးႏွစ္မွ စကားေျပာရတာျဖစ္ၿပီး တစ္မ်ိဳးေလးပင္ ေအးေအးေလးျဖစ္၏။
“မင္းက ဒီလိုပဲတစ္ေယာက္ထဲ ေနတတ္တာလား”
“အင္း”
“ငါစကားမ်ားလို႔ စိတ္မဆိုးဘူးမလား"
“မဆိုးပါဘူး”
ရင္မ်ိဳးဆင့္ ၿပဳံးလိုက္မိ၏။ ေနာက္ဆုံးႏွစ္မွ သူ႕အားစကားအမ်ားႀကီး လာေျပာသည့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိေနတယ္မဟုတ္လား။ မင္းသန႔္ကိုယ္တိုင္လည္း ဒီသူငယ္ခ်င္းႏွင့္စကားေျပာရတာႀကိဳက္သည္။ တီရွပ္၊ ရွပ္အကၤ်ီႏွင့္ပုဆိုးကိုပဲ စြဲစြဲၿမဲၿမဲဝတ္တာ သူသတိထားးမိခဲ့တာမလား။ သူဝတ္သည့္အဝတ္အစားႏွင့္ သူ႕ေနပုံထိုင္ပုံေလးသည္လိုက္သည္။
“မင္း ဘယ္ကိုျပန္ရမွာလဲ ငါနဲ႕လမ္းအတူရင္ အတူတူဘတ္စ္ကားစီးမယ္ေလ”
ေက်ာင္းဆင္းစကားေျပာရင္းအတူတူထြက္လာတာျဖစ္သည္။
တီ~တီ~~
ရင္မ်ိဳးဆင့္ ျပန္ေျဖမည့္အခ်ိန္တြင္ ကားဟြန္းသံသည္ေပၚထြက္လာ၏။ ကားဟြန္းသံလာရာၾကည့္လိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ကိုကို႔ကားျဖစ္ေနသည္။
“မင္း အသိလား”
“အင္း”
မင္းစစ္သည္ ကားဟြန္းတီးလိုက္၏။ ေတြ႕ခ်င္လို႔ ဒီအထိလိုက္လာၿပီး လာႀကိဳတာကာမွ ေဘးမွ အေကာင္တစ္ေကာင္ကပါလာေလသည္။ ဘယ္ကအေကာင္မွန္းမသိ ရင္မ်ိဳးဆင့္ႏွင့္ေဘးတိုက္ေလွ်ာက္ရင္း စကားေတြတတြတ္တြတ္ႏွင့္ေျပာကာလာေနတာျဖစ္၏။ သူ ကားဟြန္းတီးလိုက္သည္ကို အံ့ဩသည့္မ်က္လုံးျဖင့္ သူ႕၏အညိုဆင္ေလးသည္ ၾကည့္ေနသည္။ ကားထဲမွ ဆင္းကာ သူေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။
YOU ARE READING
ဒဏ်ရာများနဲ့နှလုံးသား
General FictionComplete (Zawgyi & Uni) Starting..... 14 August 2022 End 24 October 2022 11th Creation ရင်မျိုးဆင့် မင်းစစ်သည် ရင္မ်ိဳးဆင့္ မင္းစစ္သည္
