CHAPTER 20: Never ending-tension

10.3K 472 58
                                    

Chapter 20: Never ending-tension




" IBA KA TALAGA BABY LOVES JESSA!"

Sigaw na naman nang mga kaklase ko nang lumabas ako wearing my archery accessories. Nakatali ang buhok ko para hindi magiging sagabal mamaya. Lumapit ako sakanila and they all look at me in amusement. Kumuha pa sila ng picture ko kaya hinayaan ko na.

" Ang hot mo babe." Sheena commented. I chuckles.

" Bawal mafall ha." Paalala ko na ikinairap niya at ikinatawa ng mga kaklase kong nandito. Nagpaalam na ako na babalik ako sa bench ko para magwarm up. Nadaanan ko pa sila Prof Sin with the other Professors. She check me out before she smile.

" Goodluck, Jess." She utter. Ngumiti naman ako at nagpasalamat. Nagpaalam narin ako sakanila.

" Miss Mariano." Mabilis pa sa alas kwatrong napalingon ako sa boses na 'yon.

I saw Prof Daivynn with Prof Tiffany and Prof Elise. Siguro manunuod rin sila. I greeted them with a smile pero si Prof Tiffany lang ang ngumiti saakin pabalik. Ano pa nga ba ang aasahan ko sa dalawa. Si Prof Elise kay Bal lang 'yan ngumingiti at sweet. Si Prof Daivynn aba malay ko, baka doon kay Garrett. Hindi naman sila bagay.

" You look hot Miss Mariano." Prof Tiffany kaya napangiti ako.

" Well thank you, Prof Tiffany. Manunuod kayo?" I ask her. She nodded her head.

" Goodluck but hindi ako traydor sa department ko so I will still rooting for our participant." Natawa ako sa sinabi niya.

" Sana ganun din ang iba dyan." Padaan ko para kay Prof Daivynn. I saw her rolls her eyes. Nanuna ng nagpalaam sila Prof Elise para makahanap daw sila ng mauupuan kaya kaming dalawa nalang ni Prof Daivynn ang naiwan.

" What?" Masungit na tanong niya tsaka ako sinamaan ng tingin.

" If I were you, Prof, ngumiti ka naman para mas lalo kang gumanda." I mutter.

She let out a dry, sarcastic laugh.
" No need Miss Mariano. I know I'm gorgeous. And if I were you too, I would have shoot myself in the face for being irksome."

Grabe na talaga this. Naaabuso na ang karapatang pantao ko.

" Bakit ang init ng dugo niyo saakin Prof " tanong ko.

She rolled her eyes a bit. " Because you're annoying. I think that's enough reason."

I look at her with a priceless expression. Seryoso ba siya? Lots of people admire me and dream to be me tapos siya mainit lang dugo niya saakin dahil annoying daw ako?

" Ayos ng motivational speech niyo saakin ah. " Tanging nasabi ko nalang.

Tinaasan niya lang ako ng kilay bago umirap na naman. " Warm up pa ako Prof." Paalam ko. Wala lang siyang reaction kaya palakad na sana ako paalis when she grasp my wrist preventing me to headway and turn my back to see her. I look at her confusingly. She stare at me for seconds before muttering.

" Finish the game unscathed, Miss Mariano."

She left me staring at her with one's mouth open wide. I bit my bottom lip suppressing myself from painting a smile. Shet! Nakakawalang angas mang aaminin pero kinilig ako don!

Kagat labi akong bumalik sa bench ko at napainom ng tubig. I even felt my jowl become flushed. I stood up and stretch my neck and shoulder. I felt my whole system activated. I do some warm up exercises.

I saw Lucy walk towards me with her friends. I think makakalaban ko iyong isang kaibigan niya that's why she's here. She's wearing a irritatingly irksome smile on her face. Itinigil ko ang warm up nang nasa harap na nila ako.

Tasting the sweet Forbidden Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon